عشق تو ریشه در اعماق وجودم دارد
ریشه در آخر و آغاز سجودم دارد

بوسه از باور تو کام کجا می‌خواهد؟
مست این عشق شدم، جام کجا می‌خواهد
‌
این چه حالیست که عشق تو برای من ساخت
این چه عشقیست که دنیای مرا گیر انداخت

نگذار عاشق تو این همه آشوب شود
سمت تو آمده‌ام حال دلم خوب شود

زیر پاهای تو خاک تو شوم چیزی نیست
سالی یک بار هلاک تو شوم چیزی نیست

چشم‌های تو به اندوه من عادت دارد
شعر در قامت توصیف تو لکنت دارد

هرکسی غرق تو شد وارث تسکین شده است
حال مایی که دو پیمانه زدیم این شده است