با اینکه دلگیرى ولى خوبى
یاد خودم مى افتم از عطرت
مى چسبه پاییز طلایى با
موسیقىِ بارونى و چترت
با اینکه زیبایى ولى تلخى
اما یه تلخى مثلِ نسکافه
هر وقت هستى با خودم مى گم
حتما خدا این دور و اطرافه!
یاد یه شعرِ تازه مى افتم
وقتى سرت توى کتاباته
موهاى جارى روى پیشونیت
زیبا ترینِ اتفاقاته
تو خش خشِ برگاى پاییزى
راه رفتنت شبیهِ آوازه
ترانم و دستِ تو مى نْویسه
آهنگم و رقصِ تو مى سازه
جادوگرى از دور رفتارت
شبیهِ یه دشتِ پر از اسبه
بارونى و چترت کنارِ هم
یعنى چقد رگبار مى چسبه!