توی اتاق نشستم و به دیوار زل زدم و
تورو میبینم کنارم اه میکشم و
حرفهایی که نگفتم اشک هایی که ندیدی
فکر میکنم منو نمیبینی
تردید و ترس توی نگامه
میترسم روزی بیاد و منو یادش نیاره


هیچی بین ما نیست
بین ما حرف های تکراریست
من پر از حسم به تو
برای تو مثل یه بازیست
هر روز بیشتر وابسته تر
به بودن و دیدن تو
اما سکوت میکنم
از ترس از دست دادن تو


تردید و ترس توی نگامه
میترسم روزی بیاد و منو یادش نیاره