قصه ی رفتنمو پیش همه جار نکش
تو هوای بد عشق لعنتی سیگار نکش
من ازینکه با توام عمریه دق مرگ شدم
پرده ی سفید مرگ رو منه بیمار نکش

واسه ی رفتن من نگاه به تقویم نکن
من خودم رفتنی ام ساعت و تنظیم نکن
بعد من ساده بخند غصه ی بیجا تعطیل
واسه هر بی سر و پا قلبتو تسلیم نکن

به هوای دل تو عمر منم رفت که رفت
همه ی زندگی و روح و تنم رفت که رفت
نمیدونم چه جوابی به خودم مدیونم
اونکه از صداقتش دم میزدم رفت که رفت

تو که ساده پر زدی رفتی و آسوده شدی
به هوای دیگری تا رفتی آلوده شدی
واسه من حکم نفس داشتی و حالا افسوس
به هوای دیگری مهمون نا خونده شدی