وقتی که از چشمان تو افتاده ام، باور کنم
بايد تمام عمر را بﯽ پشتوانه سر کنم
اين عشق محصول همين ديوانگﯽ های من است
بايد از اين پس چاره ای همچون خاکستر کنم
ﺟنگی که با دل داشتم، چون سیلی محکم نبود
ويرانی من کمتر از، ﺟنگ ﺟهانی هم نبود
در خود فرو ريختم ولی ايستاده ام پای خودم
من اهل چشمان تو ام، با اينکه آواره شدم
ﺟغرافيای من شدی تاریخ در من مرده است ،
از بس ندارم روز و شب، تقويم بر هم خورده است
تاوان چشمان تو را، اين دل فراوان ميدهد
یک بار عاشق شد ببين، هر لحظه اش ﺟان ميدهد