گر جان به جان من کنی
جان و جهان من تویی
سیر نمی‌شوم ز تو
تاب و توان من تویی

نظری به حال ما کن تا رَوَم به سمت کویَت
دیوانه‌تر از دلم نیست تا شود اسیر رویت

شوخیه مگه بذاری بری نمونی
تو یار منی نشون به اون نشونی
شوخیه مگه دلو بزنی به دریا
عاشقی کنی پرسه نزنی تو شب‌ها

چه کنم وجود من با دل تو ساز شد
همه دنیای من آن دلبر طناز شد
تو که بی‌وفا نبودی پر جور و جفا نبودی
تو همه وجود مایی تو زِ ما جدا نبودی
ای... زِ ما جدا نبودی

شوخیه مگه بذاری بری نمونی
تو یار منی نشون به اون نشونی
شوخیه مگه دلو بزنی به دریا
عاشقی کنی پرسه نزنی تو شب‌ها