آخر قصه سهممون یه قصر شیشه‌ای نبود
هیچ موقع آرزوهامون این‌جور کلیشه‌ای نبود
تصورش سخته ولی دنیا رو بهتر می‌کنیم
ما با همین خیال خوش این روزا رو سَر می‌کنیم
 
زندگیمون قصه نبود که تو کتابا گم بشه
نباید این رویای شب میون خوابا گم بشه
ستاره آرزو کنی می‌بینی که تو مُشتته
برای آرزوت بجنگ تموم دنیا پُشتته
 
تو این شبای بی‌چراغ تو لااقل فانوس باش
یه شهرزاد دیگه شو پایان این کابوس باش
نذار بهت دیکته کنن محاله رویاهای تو
محالو ممکن می‌کنه وقتی بخواد خدای تو