تو پاییز عاشقت شدم
وقتی که بارون میومد
چترمُ بسته بودم و
بارون، فراوون میومد

قدم‌زنون رسیدی و
مثلِ خودم خسته بودی
همه با چتر میومدن
تو چترتُ بسته بودی

محوِ تماشات شدم و
ثانیه‌ها ساکن شدن
حتی نگام نکردی و
رد شدی از کنارِ من

هم‌بغضِ آسمون شدم
هم‌گریه‌ی بارون شدم
صحبتِ این و اون شدم
هم‌غصه‌ی مجنون شدم

هنوز نمی‌شناسی منُ
منم نمی‌شناسم تو رُ
اما میام دنبالِ تو
حتی اگه بگی برو

شاید تو هم شبیه من
یه عمره که منتظری
شاید تو هم دوست نداری
تنهایی زیرِ چتر بری