يه آتيش و دو تا عاشق
سر تو رو شونه ی من
خيره به غروب خورشيد
رفت دلِ ديوونه ی من
همه خنده های از تهِ دلشو يادمه
کاش می دونست تمومِ زندگیِ اين آدمه
آخ چه غريبِ اين حال و هوا
حالا من موندم و ساحل و دريا
دريا ديدی تنها اومدم
با يه دل داغون از غم
تو موندی واسم يه همدم
دريا اين همه راه اومدم
چی بودم حالا چی شدم
من قيد خودمم زدم
کاش می موندی تویِ زندگيم
کاش می ديدی حال من بده
رفتی و تورو
دوسِت دارم هنوز
رفتن تو آتيشم زده