ارکستر ملی قطعاتی از حنانه، رحیمیان و سنجری را اجرا کرد

با رهبری سهراب کاشف و خوانندگی حسام‌الدین سراج

موسیقی ما - ارکستر ملی ایران در آخرین روز خردادماه با حضور «سهراب کاشف» به عنوان رهبر میهمان و خوانندگی «حسام‌الدین سراج»، با رپرتواری متفاوت در تالار وحدت روی صحنه رفت.

در این اجرا ساخته‌هایی از حشمت سنجری، مرتضی حنانه و علی رحیمیان را اجرا کرد که از جمله‌ی آن می‌توان به هزاردستان (مرتضی حنانه)، ملکا (فرهاد رحیمیان و همایون رحیمیان)، بی‌نشان، طلوع، شب عاشقان بی‌دل، دلارا و باد صبا (همایون رحیمیان)، رقص دایره (حشمت سنجری)، کوراوغلی (اوزیر حاجی بیگف) و راپسودی (خیام میرزاده) اشاره کرد.

سید محمد مجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی و علی اکبر صفی پور مدیر عامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی مهمانان ویژه این برنامه بودند.

مازیار ظهیرالدینی (کنسرت مایستر)، آرمین قضاتی، رائین نورانی، علیرضا خلج اسماعیلی، بهراد سوخکیان، آذین نصرتی، رمیصا نفیسی، هلیا محمدولی، سبا علیمحمدی، بردیا طراحی، سانوا عندلیبی، آرش جامع، مونا لواسانی، بهنام آقاجانیان، نگین سمایی، محمدرضا نامجو، بهروز گلکار، فاطمه اسدی، نوشین معتمدی، هومناتابکیجم، همایونهاشمزاده، پیمانابوالحسنی، اشکان نظر، پرنیان آقایانی، آریان زمانی، جاوید پناهی، محمد حسین غریبی، ارسلان علیزاده، علی آقاجانی، سینا آذر آباد، پروشات زند آیین، مسعود فیروزی نژاد، غزاله شیرازی، منا ایقانی، سروش کاکاوند، انوشا مصطفایی، محمدهادی اسماعیلی، محمد علیزاده، شایان حاصلی، روشنک نوشی، حسام صدفی نژاد، کیمیا شعر بافیان، حسین شریفی، سیامک کریم پور، سایوری شفیعی، محمد ملک لی، مصطفی بیات، مهسا خطیب زاده، امیر رضا صالحی، امیرحسین محمدیان، امیرملکیزاده، جواد ابراهیمی راد، فرشاد شیخی، سیامک میردادیان، نرگس تقی پور، فاطمه یوسفی نژاد، عرفان فرشی زاده، زهرا صبری، ماهان ببری، صدف الماسی، مسیح تحویلداری، صبا طبخی، مهسالواسانی، مسعود آزین، علی عابدین، مژگان محمدحسینی، پوریا شیوافرد، نوازندگان ارکستر ملی ایران در این اجرا بودند.

این اجرای ارکستر ملی ایران، جمعه ۱۴ تیرماه در تالار وحدت تکرار می‌شود.

تاریخ انتشار : شنبه 1 تیر 1398 - 11:44

افزودن یک دیدگاه جدید

افسانه چشم هایت علیرضا قربانی، همایون شجریان

به من فرار کن محمدرضا علیمردانی

نیمه خالی البرز نبویان

فرشته زمینی حامد هاکان

نگار سالار عقیلی

Here We Go محمد مهدی کریمی

اینجا چراغی روشن است مرتضی یگانه راد گروه رادها

قله امیرعباس گلاب

کی گفته مشکی رنگ عشقه علی بیگ

بوسه بر بال‌های پروانه علی جعفری پویان

عالیجناب حسین شریفی ایوان بند

انرژی مثبت فرزاد فرخ

دریا مسیح و آرش

زندگی کن رضا صادقی

شهر دیوونه احسان خواجه‌امیری

فصل تنهایی علا بهرامی

باران، بزن به روی شیشه‌ها محمدرضا قربانی

هترا گروه هترا

شنونده پارسی جلیل سجاد

زعفران محمد بیابانی، علی داوودی، محمود حبیبی کسبی

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

برای میلاد واروژان

«ساعت عزیمت تو میشه انتها نباشه»*

[ حسین عصاران ]

حالا دیگر شکی نیست که باید از جاودانگی‌ «واروژان» گفت و نوشت. از کتاب «واروژان» که چند جایی گفته‌ام و چند جایی نوشته‌ام و بعضی هم که به مهر و نقد آن را سنجیده‌اند؛ از این منظر ملال‌آور است تکرار مواردی که از ضرورت نوشتن این کتاب و سختیِ یافت و جمع‌آوری اطلاعات و صحت‌سنجی آنها و انتخاب روش تحقیق می‌گوید. هر آنچه که هست، حاصلش کتاب «واروژان» است...

ادامه

نگاهی به موسیقی نمایش بداهه به کارگردانی آروند دشت‌آرای و موسیقی علی کیانیان

آقازاده‌ خلاق

میثم یوسفی
[روزنامه نگار و ترانه سرا]

اساساً زندگی کردن یک پدیده‌ی بداهه است. یک سرود جاری در لحظه. حالا در سرزمینی که چیزی مثل بداهه‌نوازی و بداهه‌سرایی از روزگاران قدیم در فرهنگ مردمش و تار و پود این فرهنگ آمیخته...

ادامه

نگاهی به جشنواره موسیقی صبا

اجراهای امیدوارکننده آنسامبل‌های کلاسیک دانشجویی صبا

[ علیرضا سپهوند - روزنامه نگار ]

بسیار دشوار است در این دورانی که موسیقی سهل‌الوصول پاپ با آن ظاهر فریبنده و آنچنان ریتم‌های محرّک و کلامی عاشقانه به ساده‌ترین زبان و با بهره از موتیف‌های هیجانی و بِیس‌های کوبنده و درامز و پرکاشن قوی و رقص نور، سخت در دل جوانان جا کرده، بتوان موسیقی کلاسیک آن هم از نوع بی‌کلامش را به گوش مخاطب رساند.

ادامه

برای تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر»

رفیقِ کشف‌شده 20 سال پس از مرگ

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]

وقتی خبر تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر» را در سایتِ موسیقی ما خواندم، بعد از سال‌ها متوجه شدم که ایشان دوست صمیمی دورانِ کودکی من (از 7 تا 11 سالگی) بوده است و هر هفته به اجرای برنامه با یکدیگر می‌پرداخته‌ایم. زندگی ما را از هم جدا کرد تا وقتی که...

ادامه

به بهانه چهل وهشتمین سال‌روز درگذشت داوود پیرنیا

مرگ هنرمند پایان او نیست

شاهرخ تویسرکانی
[ نویسنده و روزنامه‌نگار ]

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

در آخر دوره‌ی قاجار نادره مردی در سال 1279 در تهران پای به جهان گذاشت که با گذشت بیش از یک قرن هنوز نامش در میان اهالی فرهنگ و ادب و موسیقی ایران زمین جاودانه مانده است. او کسی نیست جز داوود پیرنیا.رجل‌زاده‌ای که پدرش مشیرالدوله معروف و از سرشناسان دربار قاجار بود و مادرش دختر میرزا احمدخان علاالدوله از همان خاندان. پدرش به دلیل اعتقادات مذهبی اجازه حضور در عرصه موسیقی را به او نداد اما تعلیمات پدرش که از روشنفکران آن دوران بود بر او بسیار مؤثر افتاد. تحصیلات ابتدایی را در منزل فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل و فراگیری زبان فرانسه وارد مدرسه سن‌لویی تهران شد. بعدها برای ادامه تحصیلات در رشته حقوق به سوئیس رفت.

ادامه

برای درگذشت استاد دهلوی

مرگِ دهلوی سببِ شرمندگی همه‌ی ماست

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]

زنده یاد استاد «حسین دهلوی» چهره‌ای است جامع‌الاطراف در موسیقی ایران که باید برای بررسی شخصیتِ موسیقایی‌اش تمامِ وجوهِ ایشان را مورد بررسی قرار داد. ایشان آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی و آموزگار بودند و در تمامی این کارها به غایتِ استادی عمل کردند. ایشان شاگردان زیادی را در عرصه موسیقی پرورش دادند که از میانِ آنان بزرگانی چون حسین علیزاده و داریوش طلایی و همچنین بسیاری از چهره‌های موسیقی کلاسیک که امروز خود جزو نام‌دارانِ این حوزه هستند، از شاگردانِ ایشان بوده‌اند و همین نکته که هم کسانی از حوزه‌ی موسیقی کلاسیک و هم سنتی در دامانِ ایشان پرورش یافته‌اند، نکته‌ی مهمی است که باید به آن توجه کرد. آنچه در حوزه‌ی آهنگ‌سازی و همچنین تالیفاتِ موسیقی نیز از ایشان منتشر شده است، خود گواهی است بر استادی ایشان در تمامی حوزه‌ها....

ادامه

درباره سال‌های خاموشی تدریجی شمع پرفروغ موسیقی، آقای معلم، استاد حسین دهلوی

چاره‌ی کار فراموشی بود

[ آرش نصیری - روزنامه نگار، مدیر و مجری برنامه هزارصدا ]

... این مرد با دانش و مدیر و سالم را، در سال 1358 بازنشسته کردند. استاد البته برخی از آثار فاخرش را بعد از آن منتشر کرد و به یکی از کارهای ریشه‌ای در حوزه کار ارکسترال در حوزه موسیقی ایرانی همت گماشت و احتمالا ماه‌ها و سال‌ها در راهروهای تالار و وزارت‌خانه رفت و آمد تا پانزده سال بعد موفق شد «ارکستر مضرابی» را در سال 1372 روی صحنه تالار وحدت ببرد...

ادامه

یادداشتی درباره اجرای «سوگ آزادگی»‌

شاید این غریبگی تاسف‌آور با هنر ایرانی کم شود

[ فردین خلعتبری - آهنگساز ]

این روزها مشغول اجرای موسیقی «مجلس شبیه خوانی حرّ» هستم که تحت عنوان «سوگ آزادگی» به نمایش در می‌آید . این نمایش، مانند اجراهای قدیمیِ تعزیه بر صحنه‌ی گرد اجرا می‌شود و البته ابزار و ادوات متعددی دارد و موسیقی برخلاف آنچه در گذشته اتفاق افتاده با ارکستر سازهای ایرانی به‌طور زنده نمایش را همراهی می‌کند. دلیل این تغییر به گونه‌ای رجوع به موسیقی ردیفی دستگاهی ایرانی است...

ادامه

آرشیو