ارکستر ملی قطعاتی از حنانه، رحیمیان و سنجری را اجرا کرد

با رهبری سهراب کاشف و خوانندگی حسام‌الدین سراج

موسیقی ما - ارکستر ملی ایران در آخرین روز خردادماه با حضور «سهراب کاشف» به عنوان رهبر میهمان و خوانندگی «حسام‌الدین سراج»، با رپرتواری متفاوت در تالار وحدت روی صحنه رفت.

در این اجرا ساخته‌هایی از حشمت سنجری، مرتضی حنانه و علی رحیمیان را اجرا کرد که از جمله‌ی آن می‌توان به هزاردستان (مرتضی حنانه)، ملکا (فرهاد رحیمیان و همایون رحیمیان)، بی‌نشان، طلوع، شب عاشقان بی‌دل، دلارا و باد صبا (همایون رحیمیان)، رقص دایره (حشمت سنجری)، کوراوغلی (اوزیر حاجی بیگف) و راپسودی (خیام میرزاده) اشاره کرد.

سید محمد مجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی و علی اکبر صفی پور مدیر عامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی مهمانان ویژه این برنامه بودند.

مازیار ظهیرالدینی (کنسرت مایستر)، آرمین قضاتی، رائین نورانی، علیرضا خلج اسماعیلی، بهراد سوخکیان، آذین نصرتی، رمیصا نفیسی، هلیا محمدولی، سبا علیمحمدی، بردیا طراحی، سانوا عندلیبی، آرش جامع، مونا لواسانی، بهنام آقاجانیان، نگین سمایی، محمدرضا نامجو، بهروز گلکار، فاطمه اسدی، نوشین معتمدی، هومناتابکیجم، همایونهاشمزاده، پیمانابوالحسنی، اشکان نظر، پرنیان آقایانی، آریان زمانی، جاوید پناهی، محمد حسین غریبی، ارسلان علیزاده، علی آقاجانی، سینا آذر آباد، پروشات زند آیین، مسعود فیروزی نژاد، غزاله شیرازی، منا ایقانی، سروش کاکاوند، انوشا مصطفایی، محمدهادی اسماعیلی، محمد علیزاده، شایان حاصلی، روشنک نوشی، حسام صدفی نژاد، کیمیا شعر بافیان، حسین شریفی، سیامک کریم پور، سایوری شفیعی، محمد ملک لی، مصطفی بیات، مهسا خطیب زاده، امیر رضا صالحی، امیرحسین محمدیان، امیرملکیزاده، جواد ابراهیمی راد، فرشاد شیخی، سیامک میردادیان، نرگس تقی پور، فاطمه یوسفی نژاد، عرفان فرشی زاده، زهرا صبری، ماهان ببری، صدف الماسی، مسیح تحویلداری، صبا طبخی، مهسالواسانی، مسعود آزین، علی عابدین، مژگان محمدحسینی، پوریا شیوافرد، نوازندگان ارکستر ملی ایران در این اجرا بودند.

این اجرای ارکستر ملی ایران، جمعه ۱۴ تیرماه در تالار وحدت تکرار می‌شود.

تاریخ انتشار : شنبه 1 تیر 1398 - 11:44

افزودن یک دیدگاه جدید

Sadreddin Hosseinkhani صدرالدین حسین خانی

کهکشان ریبون بند

شهر مناجات محمدتقی سعیدی، حسام‌الدین سراج، جمال‌الدین منبری، فاضل جمشیدی، حسین علیشاپور، رسول رهو، بامداد فلاحتی، حمید خزائی، سید محسن حسینی، هادی فیض‌آبادی

خوشبختی یعنی این... مهرداد یکتا

نوروز آینه فردین خلعتبری، بابک باربد، هاله سیفی زاده، علیرضا غضنفری، حیدر هدایتی

خراسانیات محمدرضا شجریان

چم ابوالحسن خوشرو

جالبوت محمدعلی ذاکری قشمی گروه جالبوت

شهر خاموش کیهان کلهر و کوارتت زهی بروکلین رایدر

موسیقی حماسی و آئینی مازندران ابوالحسن خوشرو

صبر کن... محمد معتمدی

خواستنی شهرام بزرگمهر

عهدی دوباره شهرام بزرگمهر

همصدای قلبم شهرام بزرگمهر

دیوونه خونه مجازی رضا یزدانی

ابر و بارون رامین مقیمی

بی نام محسن چاوشی

و عشق آمد سالار عقیلی

افسانه چشم هایت علیرضا قربانی، همایون شجریان

به من فرار کن محمدرضا علیمردانی

نیمه خالی البرز نبویان

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

پدیدارشناسیِ محمد رضا شجریان

شجریان به مثابه ی عیارِ زیبایی شناختیِ موسیقی ایرانی

[ پویا سرایی - آهنگساز و نوازنده سنتور ]

این نوشتار بر این پیش فرض استوار است که استاد محمد رضا شجریان هنرمند پرآوازه‌ی سده ی معاصر ، ابعادی فراتر از یک خواننده داشته است . اثر گذاریِ او در طول دهه های اخیر هم به جهتِ نفوذ در اقشار غیرمتخصص و غیر نخبه ی فرهنگِ ایرانی و هم در بطنِ اندیشه ی نخبگان بوده است ؛ این در حالی است که برخی از اقداماتِ فرهنگیِ ایشان نظیر سازسازی یا خوشنویسی را به حساب نیاوریم و یا آگاه باشیم که ایشان آهنگساز یا تنظیم کننده نیز نبودند . با این وجود یک تنه به آوازی متکی بودند که همین آواز ایشان را نه بعنوان هنرمندی بزرگ که در جایگاه متر و عیار زیباشناختیِ موسیقی ایرانی نیز قرار داده است .

ادامه

پاسخی به پرسشِ «چرا شیوه‌های آوازی متعدد در ایران وجود ندارد؟»

آواز خواندن با طناب پوسیده‌ی تقلید

[ علی شیرازی - آوازخوان و آوازپژوه ]

قرار است در این نوشتار کوتاه و محدود پیش رو، در مقام پاسخ به این پرسش مهم (اما) تکراری بربیایم که «چرا شیوه‌های آوازی متعددی در ایران وجود ندارد؟»...

ادامه

نگاهی به کتاب «فرهنگ و هنر سه‌تارنوازی»

نگاه پرورده در حرفه‌ای بودن

[ سید علیرضا میرعلی‌نقی - منتقد و پژوهشگر موسیقی ]

«فرهنگ و هنر سه‌تارنوازی»، جدیدترین اثر تالیفی تحقیقیِ ابوسعید مرضایی را نمی‌توان اتفاقی شبیه اکثریت قریب به‌اتفاق کتاب‌ها و سی‌دی‌هایی که با عنوان ظاهراً قانع‌کننده آموزشی یکی پس از دیگری به بازار نشر می‌آیند، همسان دانست...

ادامه

لزوم توجه به پیشینه‌یابی و سرگذشت‌شناسی ترانه‌ها

[ حسین عصاران - پژوهشگر موسیقی و ترانه ]

از پی رو آمدن بحث حقوق «مادی» و «معنوی» پدیدآورندگان آثار هنری، چه بسا بد نباشد از وجهی دیگر نیز به این مساله نگاهی داشته باشیم و این بار از منظر علاقه‌ی شخصی‌ام، یعنی «پیشینه‌یابی و سرگذشت‌شناسی ترانه‌ها و قطعات موسیقایی تولید شده در گستره‌ی فرهنگ ایران». چه آنکه در سال‌های پسِ پشت و در روند پیگیری این تمایل، بیش از پیش به اهمیت این مساله و به همان نسبت، تبعات ناشی از بی‌توجهی به آن‌ها پی برده‌ام...

ادامه

یادداشتی در خصوص انتشار آلبوم «شمس جان» اثر عماد توحیدی

رازآلود و سیال

[ سحر طاعتی - روزنامه نگار ]

آلبوم «شمس جان» بر بنیاد حکایت «پادشاه و کنیزک» از دفتر نخست مثنوی معنوی مولانا با موسیقی عماد توحیدی، در روزهای پایانی اسفند ماه گذشته توسط مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شد. در گذشته و در آلبوم‌های فراوانی اشعار مولانا محملی برای ساخت آثار موسیقایی متعدد بوده‌اند و آهنگسازان و خوانندگان بسیاری با اشعار دیوان شمس و مثنوی معنوی قطعاتی را اجرا و ضبط کرده‌اند، آنچه که به‌عنوان تفاوت رویکرد بهره‌گیری از شعر مولانا در «شمس جان قابل تشخیص و توجه است

ادامه

درباره پاسخ سیامک قلی‌زاده به یادداشت آرش نصیری در موسیقی ما درباره ساسی

عامه، عوام، عموم، عام و سعدی‌زدایی از ایران

[ ادیب وحدانی - روزنامه‌نگار و منتقد موسیقی ]

یادداشت اعتراضی سیامک قلی‌زاده در پاسخ به یادداشت آرش نصیری را خواندم. مجال گفتن حرف‌های زیادی درباره موضوع‌های مهمی در زندگی فرهنگی-موسیقایی ایرانی است. فکر نکنم لازم باشد متن آرش را بخوانم که الان مدتی‌ست نوشته‌هاش مبتلا به آفتِ بیش‌ازحدفکرشده و صیقل‌خورده‌بودن شده و آنچه که پژمان راهبر «روان بودن و صمیمی بودن بی‌نظیر آرش» می‌نامید، خیلی کم‌رنگ شده است...

ادامه

پاسخی به یادداشتی که «ساسی» را نماینده جامعه «موسیقی» ایران نمی‌داند

متاسفانه «ساسی» نماینده «جامعه» است

[ سیامک قلی‌زاده - روزنامه‌نگار ]

چند روز پیش آرش نصیری یادداشتی در رابطه با قطعه «دکتر» از ساسی نوشته بود که با چند بار خواندنش، نتوانستم از نوشتن پاسخ منصرف شوم. البته بازهم پیش از هر چیزی باید بگویم متاسفم که شاید با نوشتن این متن در نهایت باز برخی فکر کنند من قصد دفاع از ساسی را دارم، اما...

ادامه

یادداشتی از مهدی وجدانی

ضرورتِ «دیپلماسی فرهنگی»

[ مهدی وجدانی - آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ]

ریشه‌ی وجودی موسیقی در ایران، نشان از غنای فرهنگی‌ِ تمدنی دارد که پیوسته با هنر آمیخته بوده و در تجارت هنر نیز موفق؛ اما به نظر می‌رسد به مرور زمان هنر ایران در عرصه‌ی موسیقی محدودتر شده است و از این پنانسیلِ قدرتمند بهره‌ی کم‌تری برده است. اگر مولفه‌های فرهنگی را رکن چهارم در سیاست خارجی بدانیم، باید به این نکته توجه کنیم که چگونه یک فرهنگ چند هزار ساله توانایی آن را دارد که به وسیله‌ی هنر و موسیقی برای یک دیپلماسی قوی زمینه‌سازی کند.

ادامه

آرشیو