
ابراهیم
امتیاز:
خواننده:
محسن چاوشی
ترانه سرا:
حسین صفا
آهنگساز:
محسن چاوشی
تنظیم کننده:
محسن چاوشی، فرشاد حسامی، شهاب اکبری
نوازنده ها:
عادل روحنواز (گیتار الکتریک)، توحید نوری (پیانو)، میثم مروستی (ویولن و سهتار)
ژانر:
تهیه کننده:
هادی حسینی
مدیراجرایی:
مهدی معزی / مدیر هماهنگی: ابولفضل افشاری
طراح جلد:
محسن عسگری
تعداد قطعات:
6
فصل انتشار:
تابستان
ماه انتشار:
شهريور
سال انتشار:
1397
صفحه عوامل آلبوم:
مظالب مرتبط :
«بی نام» 26 آذر در بازار
جدیدترین جزئیات از آلبوم «بی نام» محسن چاوشی
پس از وعده توزیع این اثر در پنجم آذرماه
با یازده قطعه و اشعار مولانا و سعدی
با همکاری دفتر موسیقی وزارت ارشاد
بر اساس آمار اعلام شده توسط سایت بیب تیونز مشخص شد
حسن فتحی: من خواننده گروه موسیقی در مدرسه بودم
یادداشت خواننده و آهنگساز آلبوم «من خود آن سیزدهم...» به مناسبت زادروز محمدحسین بهجت تبریزی
همکاری جدید خواننده «ابراهیم» در زمینه تیتراژ
جزئیات اختصاصی «موسیقی ما» از تیتراژهای تلویزیون در ماه مهمانی خدا
افسانه چشم هایت
علیرضا قربانی، همایون شجریان
به من فرار کن
محمدرضا علیمردانی
نیمه خالی
البرز نبویان
فرشته زمینی
حامد هاکان
نگار
سالار عقیلی
Here We Go
محمد مهدی کریمی
قله
امیرعباس گلاب
کی گفته مشکی رنگ عشقه
علی بیگ
بوسه بر بالهای پروانه
علی جعفری پویان
انرژی مثبت
فرزاد فرخ
دریا
مسیح و آرش
زندگی کن
رضا صادقی
شهر دیوونه
احسان خواجهامیری
فصل تنهایی
علا بهرامی
باران، بزن به روی شیشهها
محمدرضا قربانی
هترا
گروه هترا
شنونده پارسی
جلیل سجاد
زعفران
محمد بیابانی، علی داوودی، محمود حبیبی کسبی
نقد و بررسی
برای میلاد واروژان

[ حسین عصاران ]
نگاهی به موسیقی نمایش بداهه به کارگردانی آروند دشتآرای و موسیقی علی کیانیان

میثم یوسفی
[روزنامه نگار و ترانه سرا]
نگاهی به جشنواره موسیقی صبا

[ علیرضا سپهوند - روزنامه نگار ]
بسیار دشوار است در این دورانی که موسیقی سهلالوصول پاپ با آن ظاهر فریبنده و آنچنان ریتمهای محرّک و کلامی عاشقانه به سادهترین زبان و با بهره از موتیفهای هیجانی و بِیسهای کوبنده و درامز و پرکاشن قوی و رقص نور، سخت در دل جوانان جا کرده، بتوان موسیقی کلاسیک آن هم از نوع بیکلامش را به گوش مخاطب رساند.
برای تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر»

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]
وقتی خبر تجلیل از استاد «ناصر فرهنگ فر» را در سایتِ موسیقی ما خواندم، بعد از سالها متوجه شدم که ایشان دوست صمیمی دورانِ کودکی من (از 7 تا 11 سالگی) بوده است و هر هفته به اجرای برنامه با یکدیگر میپرداختهایم. زندگی ما را از هم جدا کرد تا وقتی که...
به بهانه چهل وهشتمین سالروز درگذشت داوود پیرنیا

شاهرخ تویسرکانی
[ نویسنده و روزنامهنگار ]
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
در آخر دورهی قاجار نادره مردی در سال 1279 در تهران پای به جهان گذاشت که با گذشت بیش از یک قرن هنوز نامش در میان اهالی فرهنگ و ادب و موسیقی ایران زمین جاودانه مانده است. او کسی نیست جز داوود پیرنیا.رجلزادهای که پدرش مشیرالدوله معروف و از سرشناسان دربار قاجار بود و مادرش دختر میرزا احمدخان علاالدوله از همان خاندان. پدرش به دلیل اعتقادات مذهبی اجازه حضور در عرصه موسیقی را به او نداد اما تعلیمات پدرش که از روشنفکران آن دوران بود بر او بسیار مؤثر افتاد. تحصیلات ابتدایی را در منزل فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل و فراگیری زبان فرانسه وارد مدرسه سنلویی تهران شد. بعدها برای ادامه تحصیلات در رشته حقوق به سوئیس رفت.
برای درگذشت استاد دهلوی

[ علی رهبری - رهبر ارکستر ]
زنده یاد استاد «حسین دهلوی» چهرهای است جامعالاطراف در موسیقی ایران که باید برای بررسی شخصیتِ موسیقاییاش تمامِ وجوهِ ایشان را مورد بررسی قرار داد. ایشان آهنگساز، رهبر ارکستر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی و آموزگار بودند و در تمامی این کارها به غایتِ استادی عمل کردند. ایشان شاگردان زیادی را در عرصه موسیقی پرورش دادند که از میانِ آنان بزرگانی چون حسین علیزاده و داریوش طلایی و همچنین بسیاری از چهرههای موسیقی کلاسیک که امروز خود جزو نامدارانِ این حوزه هستند، از شاگردانِ ایشان بودهاند و همین نکته که هم کسانی از حوزهی موسیقی کلاسیک و هم سنتی در دامانِ ایشان پرورش یافتهاند، نکتهی مهمی است که باید به آن توجه کرد. آنچه در حوزهی آهنگسازی و همچنین تالیفاتِ موسیقی نیز از ایشان منتشر شده است، خود گواهی است بر استادی ایشان در تمامی حوزهها....
درباره سالهای خاموشی تدریجی شمع پرفروغ موسیقی، آقای معلم، استاد حسین دهلوی

[ آرش نصیری - روزنامه نگار، مدیر و مجری برنامه هزارصدا ]
... این مرد با دانش و مدیر و سالم را، در سال 1358 بازنشسته کردند. استاد البته برخی از آثار فاخرش را بعد از آن منتشر کرد و به یکی از کارهای ریشهای در حوزه کار ارکسترال در حوزه موسیقی ایرانی همت گماشت و احتمالا ماهها و سالها در راهروهای تالار و وزارتخانه رفت و آمد تا پانزده سال بعد موفق شد «ارکستر مضرابی» را در سال 1372 روی صحنه تالار وحدت ببرد...
یادداشتی درباره اجرای «سوگ آزادگی»

[ فردین خلعتبری - آهنگساز ]
آخرین مطالب
گفتوگوی مفصل «موسیقی ما» با شاعر و ترانهسرای پیشکسوت موسیقی ایران
«تورج شعبانخانی» در میانِ یارانش به سوی خانهی ابدیش بدرقه شد
دفتر جشنوارهی ششم بسته شد
موسیقی منظقه خراسان در سومین شب از فستیوال ینهدار اجرا شد
به سرپرستی بنیامین عابدینی و خوانندگی مهدی قاسمی
دبیر جشنوارهی «نوای خرم» در متنی از این رویداد گفت
از روز 24 آذرماه تا یکم دی ماه
در سی و هفتمین نشست از آیین آواز
پدیدههای دومین شب آینهدار چه کسانی بودند
در شب ترکمن آینهدار چه گذشت؟
تقاضای هنرمندان از مسوؤلان برای حمایت
یکی از گنجینههای موسیقی شمال خراسان دار فانی را وداع گفت
در چهاردهمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو
با حضور لوریس چکناوریان، فریدون شهبازیان، اسماعیل تهرانی، علی جهاندار و ...
آهنگساز تئاتر «بداهه» به «موسیقی ما» گفت
نگاهی به چند قطعه درسبکهای مختلف موسیقی جریان فرعی ایران _ 2
زمستان برج آزادی با میزبانی از گروههای جریان فرعی آغاز میشود
تشییع پیکر تورج شعبانخانی برگزار شد
با نام استاد «پایور»
طی حکمی از سوی «علی ثابتنیا»
تبلیغات متنی
خرید با بهترین قیمت بازار تهران
-------------------------
امکان مؤثری بری اطلاعرسانی يا تبليغ، با هزينهای کمتر
-------------------------
دیدگاهها
بهترین البومی که شنیدم
مرسی چاوشی
مثل همیشه عالی
زود قضاوت نکنید این آلبوم رو
خیلی حرفا واسه گفتن داره
سلام. این دوستانی که هی میگن عالی بود میشه یکیشون زحمت بکشه یه مقدار راجع به اشعار هر آهنگ توضیح بده ؟؟
وحشتناکه !!!
این حجم از تاثیرگذاری این ترک ها
اولین بار واقعا پس زد البوم منو
هنر چاوشیه که با انتخاب شعرای عمیق
ذهنتو درگیر کنه
دوباره و دوباره گوش بدی
تا معتادش بشی
و نظرت 180 درجه در مورد البوم برگرده
به معنای واقعی کلمه قوی ترین و تاثیرگذارترین البوم موسیقی پاپ تاریخ ایران با اختلاف ابراهیم بود
مثل قرمه سبزیه هر بار گوش بدی بیشتر جا میوفته بنظرم اهنگ ببر به نام خداوندت و مسافت باران و خاک اره عالین
فوق العاده عالی با اشعاری پر معنا
نگاهم به سر انجام است....
من ببش از سه سال نظری در این سایت نمیدادم ولی پس از منتشر شدن البوم ابراهیم این شاهکار قرن دیگه نتونستم طاقت بیارم و بازم اومدم تا از این اثر ناب صحبت کنم،،
محسن چاوشی با این البوم کاری کرد کارستان و بازم طرفدارانش رو روسفید کرد و به دیگر خوانندگان درس خوانندگی داد،
در دورانی که خواننده نماهای بی هنر با اشعار فاضلابی و ملودی های مزخرف هنر موسیقی کشور و گوش شنونده رو به سخره گرفتن وجود امثال چاوشی واقعا نعمت بسیار بزرگیه،
در دوره ای که میگن
هربار این درو جون ننه ت محکم نبند نرو،
یا دونه دونه دونه دونه یه ستاره تو آسمونه یه جوری میزون میکنه که ما رو باز بهم برسونه،
یا نالوطی ، گذاشتی پا رو چی؟
دنبال چی بودی توو رابطمون با موچین؟
یا از اتاقت هنوز دارم میشنوم صدای تورور
کی می تونه برام توو قلبم بگیره جای تورو
و در کل از این خزعبلات رو تحویل شنونده میدن و امثال ماکان بند و ارش و مسیح و محسن ابراهیم زاده و خیلیای دیگه با ترانه ها و ملودی های مضحک گند زدن تو موسیقی وجود محسن چاوشی واقعا نعمت بزرگیه،
ددرود بر محسن چاوشی که تمام القابها مانند امپراطور و خدای احساس و اقای خاص و سلطان احساس و جاست چاوشی و سلطان احساس و سلطان بی سلطان و،،،،،،،،،،، تنها برازنده ی اوست،،،
نظرات بعضی ها خیلی جالبه. هر آلبومی از چاووشی میاد فقط همینا رو میگن. عالی و تاثیر گذار بود ، این آلبوم تازه 200 سال دیگه میفهمن چی بود ، هر آهنگ یه میلیون بار گوش بدید تازه میفهمید چی خونده. آدم احساس میکنه خودشون هم دارند زوری گوش میدن. بزرگ ترین اشتباه چاووشی این بود که الان نباید این آلبوم رو منتشر میکرد . تو این اوضاع که مردم حوصله خودشون روهم ندارن منتشر کردن آلبوم با این نوع اشعار بزرگ ترین اشتباه بود.
توی دوره ای که آثار بی محتوا باب شده و اکثرا هم طرفدار این نوع کارها هستن، انتشار همچین آلبومی که کیفیت اون هم توی متن هم توی تنظیم، آهنگسازی و مهارت های خوندن در بالاترین حده،میتونه بازار موسیقی رو دچار تحول مثبتی کنه
به عقیده من بهترین آلبوم ایران رو میشه ابراهیم نامید...
کاور عوامل آلبوم ۶ تراک. ر نوشتن اما توش هشتاس
تنظیم اون دوتا چیه؟
افتضاح به معنای واقعی.
برای همه کسانی که الکی و از روی تعصب قضاوت میکنن متاسفم. متن شعرها ناقص و بی مفهوم و بی ربط هستش. امیر ارجینی خوب بود نه حسین صفا. سراشیبی تندی برای چاوشی میبینم.
من خودم طرفدار چاوشی بودم، انقدر تکراری خوند و با دستگاه خود که ازش برگشتم.
خدایی چاپ کن نظرم رو موزیک ما عزیر.
در وهله اول میخوام انتشار آلبوم ابراهیم رو علاوه بر همه طرفداران محسن چاوشی عزیز به تمامی اهالی موسیقی این مرز و بوم تبریک بگم.
و واقعا خوشحالم که آقای چاوشی به این حد از رشد و پیشرفت در هنر رسیدند.
اینجا جای نقد طولانی نیست و به طور خیلی خلاصه میگم.
آلبوم ابراهیم محسن چاوشی اولین آلبومی از اوست که به معنای واقعی کلمه حائظ تمام مؤلفه های اصول فرم هنری آن هم در غایت خودش است که در قالب عناصر موسیقیایی در جای جای آلبوم جاری و ساری است. آلبومی که علاوه بر یکه تازی در عرصه تکنیکی موسیقی از شعر و ملودی و خوانندگی و لحن و تنظیم و میکس و مستر، توانسته تا این حد فرمال باشد و قطعا هنری ترین آلبوم محسن چاوشی عزیز تا به امروز است و آلبومی است در غایت یکدستی (نه یکنواختی!) که واقعا چندین سال جلوتر از موسیقی بیمار ایران است. البته که علاوه بر اینکه بهترین آلبوم خود محسن عزیز هست، بی شک میتوان گفت بهترین آلبوم موسیقی پاپ ایران تا امروز است.
کساییکه متوجه نمیشن چی خونده یا بدون فکر تو موزیک و لحن و تنظیم سریع رد میکنن چون عادت کردن به شعرها و لحن های تکراری مثل یک ویروس تزریق شده تو مسیقی ایران یه مشت شعر مسخره و ساده که از امثال ماکان بند و ایوان بند و دربند و ... برمیاد فقط اینا اصلا نمیتونن درباره اصالت موسیقی ایران نظر بدن اینا یه مشت کپی هستن که بهشون خواننده مجالس میخوره تا خواننده موسیقی ایران
البوم ابراهیم شاید ریتم شعر ساده نباشه ولی ادم رو به عمیق فکر کردن میبره موسیقی لصلی و واقعی یعنی این ، یعنی اینکه تو رو وادار کنه به عمیق فکر کردن ، خسته شدیم از بس با اهنگای چرند قر دادیم و اخرش یه مشت شعر مسخره که بعد از ۵ ماه حاضر به گوش دادنشم نیسیم
موسیقی یعنی این البوم یعنی مثل البوم قبلی امیر بی گزند یعنی مثل من خود ان سیزدهم که ۵۰ سالم بگذره بازم انقضا نخواهد داشت موسیقی یعنی سنتوری یعنی کجایی موسیقی یعنی خود چاووشی و شجریان
بد نبود ولی کلا چاوشی داره تو راه خواننده فرانسوی راک برل پا میذاره
آلبوم خوبیه ولی به نظر من سطحش از "امیر بی گزند" پایین تره.
"امیر بی گزند" بی شک بهترین آلبوم چاووشی و یکی از بهترین آلبوم های 40 سال اخیر ایرانه. البته تعجبی هم نداره وقتی ترانه سراهای یک آلبوم سعدی و مولانا باشند و بهترین اشعار چند شاعر معاصر هم بهشون اضافه شوند.
به نظرم شعرهایی که از حسین صفا در "امیر بی گزند" کار شده اند از شعرهاش در "ابراهیم" بهترند.
به نظرم می شد از اشعار شیخ اجل، قلّه ی غزل عاشقانه ی ایران و جهان هم در آلبوم ابراهیم که فضایی رمانتیک داره استفاده کرد و فضایی عاشقانه (و نه رمانتیک) به وجود آورد.
آلبومی بسیار ضعیف بود
ترانه های آلبوم فوق العاده ضعیف بودن
آهنگ های آلبوم همه تکرار هم دیگه بودن
ارزش این همه جنجال رو نداشت
نسبت به آلبوم "امیر بی گزند" بسیار بسیار ضعیف بود
واقعا چرا؟؟؟ این همه ارزش جار و جنجال نداشت، هرگز
عجب! نمردیم و معنی شعر عمیق رو هم فهمیدیم
بعضی ها جوری نظر میدن انگار خدای شعر و ترانه و تنوع و سبک هستن
من نهد شعر و ترانه ضعیف گوش میدم نه موسیقی ضعیف اما این آلبوم فوق العاده ضعیف بودن
دوستان همچین دفاع میکنند انگار "تف کردن" معنی عمیقی داره
بدون غرض نظر بدید، فوق العاده آلبومی ضعیف بود با تف کردن و خاک اره شعر قوی و عمیق نمیشه
برخی دوستان درک درستی از یک آلبوم موسیقی ندارن و از نظرشون حتی توی یک آلبوم که محتوای اجتماعی-اعتراضی داره و از دغدغه های روزِ جامعه صحبت میکنه، باید مثلاً یک یا چند آهنگِ شش و هشت هم وجود داشته باشه! این هم البته از فقر مطالعه و سوادِ موسیقاییِ کمِ این دوستان ناشی میشه. همینطور این فقر مطالعه و ضعفِ ادبیات، موجب شده تا این افراد نتونن با ترکیب های بی نظیرِ اشعارِ حسین صفا ارتباط برقرار کنن و شاعرانگیِ این نابغه ی شعرِ معاصر رو درک کنن. که البته این فقر فرهنگی، ناشی از یک سناریوی قدرتمندی هست که از مدتها قبل برای جامعه درنظر گرفته شده (از مدارس شروع شده) و این هم ثمراتش هست که امروز میبینیم.
بعضی از دوستان هم که مشخصاً بعد از انتشار تک آهنگ "خوزستان" (و در پی اون "مسلخ") منافعشون رو در خظر دیدن و علیه محسن جان چاوشی تیغ کشیدن و با هر ترفندی که در آستین دارن (و البته خیلی از این افراد هم رسانه در اختیار دارن)، سعی در تخریب وجهه و جایگاه محسن چاوشی در جامعه دارند، که البته سناریوی سوخته ای هست. چرا که محسن چاوشی در قلب تک تک ملت ایران جای داره و به نوعی، عضوی از خانواده ی همه ی ایرانی هاست.
بی شک از هر لحاظ که به آلبوم "ابراهیم" نگاه کنیم، جز زیبایی، هوش، ظرافت و دغدغه مندی چیزی در اون پیدا نمیکنیم و متوجه عمق نگاه دست اندرکاران این آلبوم و در رأسشون محسن جان چاوشی میشیم، که همواره نشون داده صدای مردم هست و روح بسیار بزرگی داره. قطعاً این آلبوم نشون دهنده ی جهانبینی محسن چاوشی هست و سالهای سال در تاریخ هنر این مملکت خواهد درخشید.
نفست گرم، رفیقِ خوبِ روزها، محسن چاوشی عزیز.
سوال من از دوستان عزیزی که اشعار و موسیقی این البومو نقد میکنن و از نظر خودشون کلا این البومو ضعیف میدونن اینه که ایا سواد شما در شعر و موسیقی درحد حسین صفا و محسن چاووشی هست که دارین از کارشون ایراد میگیرین؟
برخي دوستان درک درستي از يک آلبوم موسيقي ندارن و از نظرشون حتي توي يک آلبوم که محتواي اجتماعي-اعتراضي داره و از دغدغه هاي روزِ جامعه صحبت ميکنه، بايد مثلاً يک يا چند آهنگِ شش و هشت هم وجود داشته باشه! اين هم البته از فقر مطالعه و سوادِ موسيقاييِ کمِ اين دوستان ناشي ميشه. همينطور اين فقر مطالعه و ضعفِ ادبيات، موجب شده تا اين افراد نتونن با ترکيب هاي بي نظيرِ اشعارِ حسين صفا ارتباط برقرار کنن و شاعرانگيِ اين نابغه ي شعرِ معاصر رو درک کنن. که البته اين فقر فرهنگي، ناشي از يک سناريوي قدرتمندي هست که از مدتها قبل براي جامعه درنظر گرفته شده (از مدارس شروع شده) و اين هم ثمراتش هست که امروز ميبينيم.
بعضي از دوستان هم که مشخصاً بعد از انتشار تک آهنگ "خوزستان" (و در پي اون "مسلخ") منافعشون رو در خطر ديدن و عليه محسن جان چاوشي تيغ کشيدن و با هر ترفندي که در آستين دارن (و البته خيلي از اين افراد هم رسانه در اختيار دارن)، سعي در تخريب وجهه و جايگاه محسن چاوشي در جامعه دارند، که البته سناريوي سوخته اي هست. چرا که محسن چاوشي در قلب تک تک ملت ايران جاي داره و به نوعي، عضوي از خانواده ي همه ي ايراني هاست.
بي شک از هر لحاظ که به آلبوم "ابراهيم" نگاه کنيم، جز زيبايي، هوش، ظرافت و دغدغه مندي چيزي در اون پيدا نميکنيم و متوجه عمق نگاه دست اندرکاران اين آلبوم و در رأسشون محسن جان چاوشي ميشيم، که همواره نشون داده صداي مردم هست و روح بسيار بزرگي داره. قطعاً اين آلبوم نشون دهنده ي جهانبيني محسن چاوشي هست و سالهاي سال در تاريخ هنر اين مملکت خواهد درخشيد.
نفست گرم، رفيقِ خوبِ روزها، محسن چاوشي عزيز.
برخي دوستان درک درستي از يک آلبوم موسيقي ندارن و از نظرشون حتي توي يک آلبوم که محتواي اجتماعي-اعتراضي داره و از دغدغه هاي روزِ جامعه صحبت ميکنه، بايد مثلاً يک يا چند آهنگِ شش و هشت هم وجود داشته باشه! اين هم البته از فقر مطالعه و سوادِ موسيقاييِ کمِ اين دوستان ناشي ميشه. همينطور اين فقر مطالعه و ضعفِ ادبيات، موجب شده تا اين افراد نتونن با ترکيب هاي بي نظيرِ اشعارِ حسين صفا ارتباط برقرار کنن و شاعرانگيِ اين نابغه ي شعرِ معاصر رو درک کنن. که البته اين فقر فرهنگي، ناشي از يک سناريوي قدرتمندي هست که از مدتها قبل براي جامعه درنظر گرفته شده (از مدارس شروع شده) و اين هم ثمراتش هست که امروز ميبينيم.
بعضي از دوستان هم که مشخصاً بعد از انتشار تک آهنگ "خوزستان" (و در پي اون "مسلخ") منافعشون رو در خطر ديدن و عليه محسن جان چاوشي تيغ کشيدن و با هر ترفندي که در آستين دارن (و البته خيلي از اين افراد هم رسانه در اختيار دارن)، سعي در تخريب وجهه و جايگاه محسن چاوشي در جامعه دارند، که البته سناريوي سوخته اي هست. چرا که محسن چاوشي در قلب تک تک ملت ايران جاي داره و به نوعي، عضوي از خانواده ي همه ي ايراني هاست.
بي شک از هر لحاظ که به آلبوم "ابراهيم" نگاه کنيم، جز زيبايي، هوش، ظرافت و دغدغه مندي چيزي در اون پيدا نميکنيم و متوجه عمق نگاه دست اندرکاران اين آلبوم و در رأسشون محسن جان چاوشي ميشيم، که همواره نشون داده صداي مردم هست و روح بسيار بزرگي داره. قطعاً اين آلبوم نشون دهنده ي جهانبيني محسن چاوشي هست و سالهاي سال در تاريخ هنر اين مملکت خواهد درخشيد.
نفست گرم، رفيقِ خوبِ روزها، محسن چاوشي عزيز.
طاها افشین- بیان پیچیده و پیچیدگی بیان دو مقولهی کاملاً مجزا از یکدیگر است و هر بیان پیچیدهای الزاماً حامل یک مفهوم پیچیده نخواهد بود. گاهی میشود مفاهیم پیچیده را با کلامی ساده بیان نمود و گاه میتوان یک مفهوم پیچیده را به همان پیچیدگی ذاتیاش بیان نمود؛ اما بیان پیچیده حکایت دیگری دارد و گاه پیش میآید که متن یا شعری را میخوانیم که پیچیده است و پر از تشبیه و تمثیل اما دریغ از هیچ مفهومی که بتوان استخراج نمود. این مقدمه را تلاش کردم ساده بیان کنم چون خود مسئلهی پیچیدهایست و ساده بیان کردنش سخت؛ اما مثال قابللمس آن را میتوان در آلبوم تازه محسن چاووشی یافت. «ابراهیم» با سروصدا و تهدید و حاشیه، منتشر شد؛ با دو قطعه که در نسخه دیجیتالش به فروش میرسید و بعد از مدتی نرسید و در نسخه فیزیکی هم که از ابتدا حذف شده بود. بالاخره مشخص نشد که سرنوشت این دو قطعه چگونه است و تهدیدهای محسن چاووشی چه اثری بر انتشار اثرش داشته است.
آلبوم «ابراهیم» با بهره از فضاسازی الکتریک و خوانش اشعاری بهظاهر پیچیده آغاز میشود. قطعه «ابراهیم» آغازکننده است و شعر، سرشار از تشبیه و تمثیل است و قرار نیست به مفهومی برسد؛ که از این نظر بیشباهت به کارهای سیاوش قمیشی در آلبومهای دههی هفتاد و اوایل هشتاد است. “به دستِ آه بسوزانم/ که شعلهور شدنم دود است/ کفن به سرفه بپوشانم/ که نخ به نخ دهنم دود است/ غمت غلیظترین کام است…” بخشی از ترانهای است که اگرچه صنعت مراعاتالنظیر را بهکفایت درنوردیده اما درنهایت معلوم نمیکند که قرار است چه بگوید و چه میخواهد که در ادامه به این بند میرسد: “دسیسههای تو! میبینی؟/گلوی پاک امیرم من/ که در تدارک حمام است” و البته این ایراد تاریخی هم به آن وارد است که چنانچه منظور از “امیر”، امیرکبیر باشد (با توجه به مصرع بعدی و اشاره به حمام) باید برای شاعر روشن کنیم که امیرکبیر در حمام فین با بریده شدن رگهای دستوپا و خونریزی ناشی از آن به قتل رسید و هیچگاه گلوی ایشان بریده نشده است.اما قطعهی دوم نیز تفاوت موسیقایی با قطعه اول ندارد. یک ملودی یکخطی بسیار ساده و خوانش شعر که چیزی مبهم میان دکلمه و آواز است. البته در میانهی این قطعه با یک تکنوازی گیتار التکریک روبهرو هستیم که اتفاقاً در سطح خوبی قرار دارد و شنونده را برای لحظاتی از فضای دکلمهوار این ترانه جدا میکند. تنظیم این قطعه نیز تنظیم خوبی است و این نشان میدهد که شهرت و میزان مخاطب محسن چاووشی میتواند موزیسینهایی که بهمراتب از سطح او بالاترند را با همکاری با این خواننده مجاب کند.
قطعه «همراه خاکاره» نیز از همان بیانهای پیچیدهی عاری از مفهوم است و با فضای تکراری و مأیوسکنندهی چاووشی روبهرو هستیم و چیز تازهای در آن نمییابیم. در میان حجم انبوهی معانی بیربط و با ربط به یکدیگر و خوانش دکلمه وار چاووشی که کلام را بر موسیقی ارجح میداند و تمام وزن قطعاتش بر کلام استوار بوده و هست.
نکته جالب دیگری که در این آلبوم وجود دارد، نام قطعات آلبوم است که همهی آنها بهاتفاق، با یک فرمول ساده نامگذاری شدهاند و نام هر قطعه، مصرع اول (با توجه به قالب شعر بهتر است بگوییم جملهی اول) هر ترانه است و با این حساب برخی از قطعات نامهای طولانی دارند. این پدیده نیز اتفاق تازهای بهحساب نمیآید چراکه پیشازاین نیز چاووشی در انتخاب نام قطعات نشان داده بود که در این بیسلیقه است و نمونهی بارز آن قطعه «قراضه چین» است که اتفاقاً از معدود قطعاتی است (ازنظر نگارنده) که چاووشی، خوانش درستی از شعر مولانا دارد اما عجیب است که میان آنهمه واژهی موجود در شعر مولانا، چاووشی به سراغ این کلمه رفته و آن را برگزیده است.
«لطفاً به بند اول سبابهات بگو» یکی دیگر از همین کج سلیقهگیهاست و نامی چنین طولانی برای یک قطعه چندان زیبا و حرفهای به نظر نمیآید. البته که در دنیا، قطعات موسیقی با نامهای طولانی کم نداریم؛ بهعنوانمثال ترانهی «Nothing Elese Matters» از گروه متالیکا، به این دلیل انتخاب شده که این عبارت اصلیترین پیام ترانه است و بهعنوان ترجیعبند مدام تکرار میشود اما «لطفاً به بند اول سبابهات بگو» بیشتر یک بدسلیقگی است تا انتخاب هوشمندانه؛ اما خود قطعه نیز چیزی بیش از انتخاب نامش ندارد. خوانش بهشدت احساسی-تصنعی خواننده بیش از هر چیز توی ذوق میزند. همچنان با یک دکلمه روبهرو هستیم تا یک قطعهی موسیقی که البته صدایی داریوشگونه این دکلمه را دکلمهتر میکند و در طول آلبوم نیز حضور این صدا تکرار میشود.
«ای ماه مهر» یکی از قطعات خوش تنظیم این آلبوم است گرچه تنظیم قطعات دیگر بد نیست اما با ملودی خاصی روبهرو نیستیم، چه در این قطعه و چه در قطعات دیگر؛ و سؤال این است که انتخاب عنوان آهنگساز برای محسن چاووشی از چه روی بوده است. شعر این قطعه نیز یک “بیان پیچیده” بهحساب نمیآید و از عیار دکلمهای خواننده نیز کاسته شده است و شاید شاخصترین قطعهی این آلبوم بهحساب بیاید و به یک موسیقی نزدیکتر است تا فضاسازهای الکترونیک و بالاخره استفاده از سازهای آکوستیک که گویی محسن چاووشی خیلی آنها را جدی نمیگیرد.
«جهان فاسد مردم را» نیز با یک عنوان بیمعنی، بازهم تفاوتی با قطعات دیگر (جز قطعهی پیش از خودش) ندارد و دف و همخوان و باقی صداها کمکی به آن نمیکند.
فارغ از تمام مسائل آنچه تا به امروز محسن چاووشی در زمرهی پرطرفدارها نگاه داشته، سطح سلیقه عموم است. سلیقهای که دنبال صدای خوش نیست و میخواهد همراه خواننده، قطعه را بخواند و خواندن قطعات محسن چاووشی با همان کیفیتی که خودش میخواند، تقریباً برای تمام کسانی که قدرت تکلم داشته باشند، ممکن است. خوانندهای که صدای جذابی ندارد و بیش از آنکه بخواند، دکلمه میکند و با بهره از اشعاری که برخی از آنها “بیان پیچیده” بهحساب میآید تا “پیچیدگی بیان” و البته به مدد حواشی مفصل میتواند به صدر فروش راه یابد.
منبع: بلاگ نماوا
پس از مدتها و کامنت برای سایت موسیقی ما..
یکدست ترین البوم محسن چاوشی بود... تنظیم های به شدت کار شده و جای هیچ حرفی نیست تو تنظیم واقعا به جاهای خوبی رسیده محسن چاوشی واقعا تبریک.... 5ستاره از 5...
ملودی ها از تنظیم عقب تره ولی یادمون نره روی این اشعار با این پیچیدگی سختِ ملودی گذاشتن و یه جاهایی شگفت زده میکنه که مگه میشه؟ بله محسن چاوشی باشی میشه.. 4 ستاره از 5 میگیره ....
اشعار هم خب چون مطمئنا این البوم هدف دار بوده در راستای اون بوده که محسن حتی به قیمت در افتادن با ارشاد پای اشعارش موند چون هدف داشت و حرف های بزرگی زد تو این البوم که خب کار هر کسی نیست و عملا کار هیچکس نیست این حرفارو زدن ! برای طرفدارا وافرادی که دنبال اشعار قوی هستند خوبه که البته یه جاهایی پیچیدگی های بی دلیل تو ذوق میزنه حتی برای این قشر ! و فراموش نکنیم که مخاطب های عادی هم گوش میدن که خب شاید نتونن زیاد ارتباط برقرار کنن پس نکته منفی محسوب میشه که البته خود محسن میدونست این مطلب رو و با هدف به استقبالش رفت و در کل اشعار هم 4 ستاره از 5...
این البوم کارنامه محسن چاوشی رو پربار تر کرد و میشه به این البوم افتخار کرد.
یادش بخیر قدیما چقدر کل کل می کردیم اینجا :)
ولی خب غافل از این بودیم که زندگی دو سه نخ کام است و عمر سرفه کوتاهی !
یاعلی
هر کس که مرا طلب کند مرا می یابد و هر کس که مرا یافت مرا می شناسد وکسی که مرا شناخت عاشقشم می شود و کسی که عاشقم شود عاشقش میشوم و کسی که عاشقش شوم او را می کشم(شهیدش می کنم) و کسی که او را بکشم دیه او بر من است و کسی که دیه او بر من است ،خودم خون بهای او می شوم...
آلبوم بعدی به معشوقت زخم زبان نخواهی زد ....
ح.ف
خیلی عالیه آلبوم ابراهیم واقعأ میارزید اینقدر منتظرش بودیم یه آلبوم سطح بالا مث خود آقای چاوشی عزیز
سلام
صفحات مربوط به آلبوم ها بهم ریخته! عکس اصلی آلبوم زیر تبلیغات ستون چپ میره! عکس های کاور هم باز نمیشن!!
ابراهیم
و
تمام.
بهم نچسپید. بیشتر شب شعر بود تا موسیقی
سلام
من عاشق صدا و آلبوم های اقای چاووشی و هنر ایشان هستم
در البوم ابراهیم ، جهان فاسد مردم ، به نظرم عالی ترین قسمت البوم بود.هم آهنگ، هم شعر،همه چی.
در نظر سنجی بالا 4.5 نظرم بود و 0.5 باقیمانده تا 5 به این علت کسر شد که اساسا آقای چاووشی خواننده ای توانمند و از هر نظر عالی هستن با این ایراد که همه پسند نیستن.به نظرم 5 مال خواننده ای است که همه پسند است یا بتواند همه پسند بخواند.
برای نمونه توی خوانندگان قدیمی بر فرض هایده (خدا بیامرز)خواننده ای عالی و بی نقص بود ولی گوگوش خواننده ای عالی و بی نقص و همه پسند بود وهست.
منظورم این تفاوت بین دو عالی ذکر شده در فوق بود.
تشکر
جهان فاسد مردم را و ببر به نام خداوندت عااالللللللیییییی بودن
ولی متاسفانه نتونستم با بقیه ارتباط بگیرم .
در کل خسته نباشی محسن جان آلبوم خوبی بود
به عنوان یک شنونده موسیقی واقعا به خودم اجازه نمیدم آثار ایشونو نقد کنم اما چه کنم که اشتیاق خودم عامل دیگه ایه که این آلبوم رو بعد یکسال از انتشارش نقد فرمایم
به ترتیب چینش آهنگها بر روی کاور نقد میکنم اما در کل تنها نکته منفی این آلبوم اسامی هر ترکه که بسیار طولانی و نچسبه ! شاید نیاز نبود که پاراگراف !! " لطفا به بند اول انگشت سبابه ات بگو " اسم یه ترک باشد !
ترک اول _ ببر به نام خداوندت : یکی از شاهکار های چندسال اخیر چاووشیه و احتمالا ترک مد نظر ایشون برا آلبوم بوده و اینکه چرا از اسم ابراهیم استفاده نشده بسیار عجیبه ! نقطه قوت این قطعه همدلی دو بخش ملودی و ترانه ست که شدیدا مکمل هم هستند و البته تنظیم بسیار عالی که این همدلی رو کامل تر کرده ! بسیار زیبا با حالت حماسی مطابق با ترانه س و خواننده بسیار عالی از پس خوندنش براومده . این ترک از نظر فضای تنظیم خیلی به امیر بی گزند نزدیکه .. در کل عالیه
ترک دوم _ در آستانه پیری :بعد شنیدن ترک اول , این ترک گزینه مناسبی برا شنیدنه , بوی ترک های آلبوم پاروی بی قایق رو میده و ترانه حسین صفا بسیار زیباست . درکل اشکال گرفتن از این ترک کار سختیه واقعا و شاید خود ترانه قابل نقد باشد که نظری ندارم
ترک سوم _ همراه خاک اره : نمیدونم چرا این حسو دارم اما حس میکنم با این که کار قشنگی هست اما به این ترک توجهی نشده ! یعنی میشد از اینم بهتر باشه با اینکه کار خوبیه ! در کل کار قابل قبولیه
ترک چهارم : لطفا به ... : این ترک تنظیم خوبی داره شعرشم اتفاقا خیلی معروف شد اما به شخصه از این نوع خوندنا که بوی دکلمه میدن خوشم نمیاد . شاید چون دکلمه های خسرو شکیبایی تو گوشمه دیگه از بقیه برام سخته شنیدن ... کاش این کار ملودی خوبی داشت چون به ظاهر سعی شده بعضی قسمتا کمی آهنگین تر باشه . در کل نظری ندارم و بنظرم شعرش بسیار عالیه
ترک پنجم _ ای ماه مهر : بنظرم استفاده از حسین صفا در ترک اول هوشمندانه حضور داشت اما دکلمه در این آهنگ تکرار خوبی نبود . با اینکه ترک خوبیه اما مثله همراه خاک اره بنظرم میشد بهتر از اینم باشه ! تنظیم این کار فوق العاده خوبه و فرشاد حسامی مثله همیشه تنظیم درست و قابل دفاعی داشته اما نقطه ضعفش همین دکلمه هاس بنظرم ... در کل کار قشنگیه
ترک ششم _ جهان فاسد ... : ملودی این اثر شباهت به ترک های قبلی داره و بنظرم خود آهنگ از این نظر ضرر کرده اما تنظیم خوبی داره هرچند نمیدونم چرا آخرش عجیب غریب یهو اهنگ قطع میشه
ترک هفتم _ جهان فاسد ... : تنظیم کار خوبه اما با این کار ارتباط برقرار نکردم شاید ملودی با دیگه ملودیای آلبوم شباهت داشت و یا شاید این کار در حد آلبوم نبود ! نمیدونم بهرصورت کار خاصیه اما فقط تنظیم نسبتا خوبه
ترک هشتم _ تو در مسافت بارانی : کار مورد علاقه من تو این آلبوم ، فوق العادس و فقط میتونم ازش تمجید کنم , احساس این آهنگ بسیار زیباس و ترانه بسیار عالی داره , علاوه بر ملودی تنظیم شهاب اکبری محشره ! یکی از بهترینای چاووشی که خودش هم خیلی زیبا اجراش کرده و کار عالیه
درکل بنظرم این سبک از آلبوم های چاووشی هم نزدیک به عامه و هم کاری جلوتر از موسیقی ایرانه و مثل پاروی بی قایق جوری نیس که بخاطر جلوتر بودن از زمان خودش ازش انتقاد بیجا بشه چون اون آلبوم زمان انتشارش درک نشد و الان داره بیشتر شنیده میشه اما خب این کار شنیده شد و بازخورد های خیلی خوبی هم گرفت
امیدوارم چاووشی راه این سه آلبوم آخرشو ادامه بده خصوصا پاروی بی قایق رو و به امید انتشار " قمار باز "
محسن چاوشی ابراهیم
افزودن یک دیدگاه جدید