موسیقی ما- پنجمین روز از دومین جشنواره ملی موسیقی و اقوام ایرانی با یادی از عثمان محمدپرست پیشکسوت موسیقی خراسان در تالار حافظیه شیراز برگزار شد. در این شب، گروه موسیقی قشقایی و بختیاری با یادی از عثمان محمدپرست راوی موسیقی خراسان که روز گذشته دارفانی را وداع گفت ، به روی صحنه رفتند و آیین‌های موسیقایی خود به را اجرا کردند.همچنین کارگاه‌های پژوهشی با حضور دامون شش بلوکی دبیر علمی جشنواره، آرش صفری دبیر اجرایی، مدیرهنرستان موسیقی شیراز و هنرمندان برگزار شد.
 
گروه موسیقی بومیان کیش یکی از گروه‌های شرکت کننده دردومین جشنواره ملی موسیقی و آیین‌های اقوام ایرانی بود. صالح احمد پور، سرپرست این گروه و نوازنده نی درباره این گروه تازه تاسیس بیان داشت: «موسیقی دربین ما نسل به نسل منتقل شده و اعضای این گروه میراث‌داران موسیقی گذشتگان خود هستند. سال‌ها قبل پدران ما که از پیشکسوتان این موسیقی بودند با تشکیل گروه‌های مختلف و اجرای موسیقی فولک منطقه، از این موسیقی صیانت کردند اما دیگر در بین ما نیستند و امروز وظیفه ما است که از این موسیقی نگهداری کنیم.»

او درادامه افزود: «شغل همه ما، ماهگیری است اما اولویتمان موسیقی است و بارها و بارها به‌خاطر اجرای موسیقی، کارهای خود را تعطیل کرده‌ایم و تلاشمان زنده نگاه داشتن این موسیقی‌هاست که باید ادامه داشته باشد. نکته دیگر اینکه هیچ یک از نوازنده‌های گروه به‌صورت آکادمیک این هنر را فرا نگرفته‌ایم و این موسیقی به‌صورت سینه به سینه منتقل شده و ما هم وظیفه خود می‌دانیم این میراث بزرگ را  به فرزندانمان انتقال بدهیم.»

به گفته احمد پور گروه موسیقی بومیان کیش تقریبا سه سال است که تشکیل شده و موسیقی فولکی که ارائه می‌کنند بیشترمربوط به مراسم های سنتی و جشن ها و شادیانه ها و موسیقی کار بوده است. موسیقی های با کلامی که به زبان عربی است و ساز تخصصی آن نی انبان است. 

سرپرست گروه موسیقی بومیان کیش در پایان گفت: «برگزاری جشنواره‌های موسیقی به‌ویژه رویدادهای فرهنگی که مختص به موسیقی اقوام ایران است بسیار مهم و ارزشمند است چرا که با وجود حضور واجرای پر تعداد موسیقی پاپ بخصوص در جزیره کیش، برگزاری این جشنوارها میتواند در معرف موسیقی اقوام ایران تاثیر مهمی داشته باشد.»
 
موسیقی فولکلور را در سطح بین المللی مطرح کنیم
 
گروه موسیقی «آیین جیرفت» یکی دیگر از گروه‌هایی بود که با اجرای بی نظیر خود که نمایشگر آیین‌های بومی این منطقه بود در دومین جشنواره ملی موسیقی و آیین‌های اقوام ایرانی به روی صحنه رفت.

علی پردلی سرپرست این گروه دراین باره بیان داشت: «گروه موسیقی آیین جیرفت قبل ازانقلاب هم فعالیت داشت، اما بعد ازانقلاب (سال 62 ) به‌صورت جدی‌تر فعالیت های  خود را آغاز کرد و همچنان ادامه دارد و حدود در  9 جشنواره موسیقی نواحی شرکت داشته است. من دراین جشنواره سعی کردم موسیقی های جنوب استان کرمان را که شامل رقص‌های آیینی همچون حنابندان و یا آیین سرتراش است؛ اجرا کنم. گروه ما معرف موسیقی‌ها و مقام‌های جنوب کرمان است البته مقام های  جنوب و شمال کرمان تقریبا مشترک و مشابه‌اند و بیشتر آوا و نواهایی هستند که درمراسم های سنتی و جشن ها بکار برده می شوند. »

علی پردلی درباره تفاوت سازسرنا کرمان با دیگرمناطق ایران اظهار کرد: «سرنای کرمان دارای 7سوراخ است که  یک سوراخ آن در پشت ساز قرار دارد و 6 سوراخ آن در جلوی ساز. نکته دیگر اینکه به لحاظ فیزیکی این ساز، با سرنای مناطقی مانند لرستان متفاوت تر است. »

به گفته سرپرست گروه آیین جیرفت،  بخشی از آیین های این منطقه به فراموشی سپرده شده ودرحال حاضر 50 درصد آن اجرا می شود و این موضوع جای تاسف دارد، درواقع  گسترش فضاهای مجازی و شبکه های ماهواره ایی موجب شده ،سازهای اصیل ایرانی، آرام آرام جای خود را به ارگ و دیگر سازهای غربی بدهد اما با این تفاسیر بازهم  جای امیدواری است که هنوز هم در بسیاری از مراسم های محلی این آیین ها اجرا می شوند. بخصوص هنر رزمی و زیبای چوب بازی یا رقص محلی که هنوز هم در بسیاری از مناطق کرمان اجرا می شود. البته آرام آرام در حال از بین رفتن است اما ما به عنوان میراث داران موسیقی گذشتگان تلاشمان برای حفظ  این موسیقی و آیین ها است که بتوانیم آنها را در بین جوان ها ترویج بدهیم.

او درخصوص اثر گذاری جشنواره های موسیقی اقوام ایران در معرفی بیشتر این فرهنگ و هنر اصیل بیان کرد: بی تردید جشنواره های موسیقی های محلی و مقامی درنشراین فرهنگ و هنر تنها 80 درصد نقش دارند، این درحالی است که برگزار کنندگان آن باید تدابیری بیاندیشند که این موسیقی ها در سطح بین المللی معرفی شوند و درهمه دنیا ترویج پیدا کنند. و در ادامه افزود: از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و  یا اداره کل استان خواهشمندیم از موسیقی ما حمایت کنند. همه گروه های که دراین جشنواره حضور و اجرا دارند از خانواده ها و طایفه های مختلف بوده اند . حرفه نخست ما  کشاورزی است اما  زمان بسیاری را صرف معرفی این موسیقی گذاشته ایم که متاسفانه دیده نمی شویم و این انتظار را  داریم  حمایت های مالی و معنوی را از ما دریغ نکنند.
 
 
موسیقی اقوام باید در صحنه کنسرت‌ها جا داشته باشد
 
 
گروه خنیاگران دنا یکی از گروه‌های شرکت‌کننده در دومین جشنواره ملی و آئین‌های اقوام ایرانی که از کهکیلیویه و بویراحمد در این جشنواره شرکت داشت، معتقد است موسیقی اقوام ایرانی بدون حمایت بخش دولتی و خصوصی از بین خواهد رفت.

در این جشنواره گروه خنیاگران دنا در این جشنواره بخشی از شاهنامه‌خوانی و موسیقی شادمانه و چند نمونه دیگر از موسیقی مقامی کهکیلیوبه و بویر احمد را اجرا کردند.

کورش رضوانی‌فر موسیقی کهکیلیویه و بویراحمد را برآمده از طبیعت دانست و توضیح داد: «موسیقی این منطقه، شناسنامه عشایر کهکیلویه و بویر احمد است. موسیقی کار، موسیقی آواها و تمام موسیقی ما از طبیعت سرچشمه گرفته و برگرفته از طبیعت است؛ صدای مشک، صدای شاهین شاهین روی قله، صدای رودخانه و هر آنچه در مسیر کوچ شنیده می‌شود، همه موسیقی است. باید قدر آنها را دانست. موسیقی شرح حال دل مردم کهکیلویه و بویراحمد است. بخشی از غم‌نامه‌ها، شاهنامه‌خوانی‌، آوازها، موسیقی رزمی، بزمی، مراسم و شادمانه‌های ما در ان آمده است. از تولد با لالایی تا مرگ با غم‌نامه، موسیقی در خون عشایر کهکیلیویه و بویراحمد جریان دارد. این موسیقی سینه به سینه آمده و ما باید از آنها نگهداری کنیم. این موسیقی باید مورد حمایت قرار بگیرد و برای نسل‌های آینده حفظ شود تا همین تداوم داشته باشد و بماند. ما صداهای زیبا و هنرمند جوان زیاد داریم ولی دستشان خالی است. در این شرایط با این فشار چطور می‌توان توقع داشت که جوان‌ها کار کنند. الآن هر جوانی بخواهد یک قطعه یا آلبوم منتشر کند باید 40 تا 50 میلیون هزینه کند. جوان وقتی استعداد دارد، توان دارد اما کسی از او حمایت نمی‌کند و خانواده‌اش دارا نیست، هنرش می‌میرد.»

این استاد موسیقی کهکیلویه و بویراحمد که  آلبومی به نام ایل احساس منتشر کرده و اجراهای زیادی در آلمان سوئیس ایتالیا، فرانسه و... داشته‌، تاکید کرد: «شاهنامه باید به جوانان تدریس شود، نسل جوان باید راهنمایی شود تا شعر و موسیقی و فرهنگ خودش را بشناسد. نسل امروز باید انگیزه داشته باشد که حرکت کند. باید پشتوانه داشته باشد.»

وی معتقد است مردم به موسیقی اقوام علاقه دارند اما باید کسی باشد که حمایت کند، فضا در اختیار بگذارد که موسیقی رونق بگیرد. در جشنواره‌ها هم یکی دو اجرا داریم و تمام می‌شود. باید بتوان هر ماه کنسرت برگزار کرد. نه فقط کنسرت لری، همه اقوام ایرانی باید اجرا داشته باشند. موسیقی سلیقه‌ای است و باید این بستر فراهم شود که همه اقوام بتوانند کنسرت برگزار کنند و موسیقی اقوام ایرانی در صحنه کنسرت‌ها جایی داشته باشد.
 
دومین جشنواره ملی موسیقی و آیین‌های اقوام ایرانی امشب با تقدیر از پیشکسوتان موسیقی بومی به کار خود پایان می دهد.