موسیقی ما- دومین چاپ «اخبار و اسناد قمرالملوک وزیری در مطبوعات دوران قاجار تا عصر حاضر و آرشیو اسناد ملی» توسط نشر ماهور منتشر شد.
 
کتاب حاوی دو بخش کلی است: بخش اول اخبار است که در آن هرگونه خبر مرتبط با قمرالملوک وزیری اعم از اعلان کنسرت‌ها و فروش صفحات گرامافون، خاطرات و نوشته‌های قمر، برنامه‌های او در رادیو، خاطرات و نوشته‌های دیگران درباره وی و اخبار بیماری، مرگ و خاکسپاری قمر از میان روزنامه‌ها و مجلات عصر پهلوی اول و دوم که برخی از آنها کمیاب یا دیریاب هستند، گردآوری و منتشر شده است.
 
بخش دوم به اسناد اختصاص دارد که همگی از آرشیو اسناد سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران استخراج و بازخوانی شده‌اند. این کتاب با توجه به ارائه نکات و آگاهی‌های نو و منتشر نشده، موجب شناخت بیشتر درباره قمرالملوک وزیری و زندگی و آثار او شده و دریچه جدیدی را به روی پژوهشگران و علاقه‌مندان این چهره فرهنگی، هنری و اجتماعی عصر پهلوی اول و دوم می‌گشاید.
 
قمرالملوک وزیری درگذشته به سال ۱۳۳۸ یکی از چهره‌های سرشناس موسیقی اصیل ایرانی بود. صفحات آثار او طرفداران بسیاری داشت و البته وجه دیگری شهرت او به دلیل فعالیت‌های اجتماعی خیرخواهانه و صفات والای انسانی‌اش بود. به شهادت تاریخ او سراسر عمر خود را در کمک به طبقات محروم و فرودست گذراند و آنچه را که از برنامه‌های موسیقی به دست می‌آورد در طبق اخلاق به مستمندان می‌داد و همین باعث شد تا اواخر عمر دچار وضعیت بد اقتصادی و پریشانی احوال شود.
 
او خصلت‌های نیک خود را حتی تا پایان عمر و روزهای بیماری و نداری‌اش حفظ کرد. اجرای کنسرت به نفع زلزله زدگان، سیل زدگان و کنسرت به نفع ساخت مقبره فردوسی از جمله یادگارهای اوست. اولین موسیقیدانی که به نفع ساخت مقبره فردوسی کنسرت اجرا کرده عارف قزوینی است. این کنسرت در تابستان سال ۱۳۰۰ خورشیدی همراه با پیانوی مشیرهمایون شهردار در باغ ملی مشهد به روی صحنه رفت. دومین موسیقیدان، کلنل علینقی وزیری است که در سال ۱۳۰۵ با ارکستر مدرسه عالی موسیقی در تالار مدرسه نظام به نفع ساخت مقبره فردوسی کنسرتی را به روی صحنه برد. بانو وزیری بعد از عارف قزوینی و کلنل وزیری سومین موسیقیدانی است که به نفع ساخت مقبره فردوسی کنسرت اجرا کرده است. این کنسرت در مهر ۱۳۰۹ در مشهد اجرا شد و حبیب سماعی نوازنده سنتور و محمدعلی شهابی نوازنده تار در این کنسرت با قمر همراهی داشتند.
 
ویژگی دیگر او این است که در طول سال‌ها فعالیت هنری هرگز از موازین موسیقی فاخر و چهارچوب موسیقی دستگاهی ایران خارج نشد. به دلیل همین ویژگی‌ها بود که بزرگانی چون محمدحسین شهریار و زنده‌یاد استاد جلال الدین همایی در وصف او اشعاری را سرودند. مهدی نورمحمدی در مقدمه خود این بیت از استاد همایی را آورده که:
 
ستارگان هنر بس دمیده‌اند و هنوز * شبان تیره عشاق روشن از قمر است
 
این کتاب اطلاعات مهمی را از زندگی و درگذشت این موسیقی‌دان به مخاطبان عرضه می‌کند. به عنوان مثال با این کتاب است که مخاطب متوجه می‌شود اندیشه اختصاص قطعه زمینی برای گورستان هنرمندان، پس از درگذشت قمر بین هنرمندان شکل گرفته است.در این کتاب همچنین عکس‌های تازه‌یافته‌ای از این بانوی هنرمند منتشر شده که پیش‌تر در هیچ منبع مکتوبی وجود نداشت. در نگاهی گذرا، برخی از ویژگی‌های مهم اخبار مندرج در قسمت اول کتاب که حاوی نکات ارزشمندی درباره قمر است و اطلاعات مهم و بعضاً تازه یابی را در اختیار علاقه‌مندان و محققان قرار می‌دهد عبارتند از:
 
- قمر به همراه موسی معروفی برای نخستین بار کنسرتی را در دستگاه نوا اجرا کرده که بر مبنای آگهی آن، اجرای صحنه‌ای آن تا سال ۱۳۰۷ در ایران سابقه نداشته است. لازم به ذکر است دستگاه نوا به همراه راست پنجگاه جزو دستگاه‌های مهجور ایرانی بود که در گذشته، بسیار به ندرت توسط موسیقیدانان اجرا می‌شد.
 
- در سال ۱۳۰۷ و سال‌های بعد از آن، در مطبوعات از هنرمند، خواننده یا موسیقیدان با لفظ آرتیست یاد می‌شده است.
 
- قمر در سال ۱۳۱۵ همراه با ابوالحسن صبا کنسرتی را در سالن سینما تهران اجرا کرده است.
 
- مرور برنامه‌های موسیقی رادیو در سال‌های ۱۳۲۰ و ۱۳۲۱ حاکی از این است که قمر همراه با نوازندگی اساتیدی چون: علی اکبر شهنازی، مرتضی محجوبی، ابوالحسن صبا، حبیب سماعی و مهدی خالدی در رادیو به اجرای برنامه پرداخته است.
 
- برنامه قمر در رادیو از مهر ۱۳۳۲ به خاطر بیماری فشار خون و سکته قطع شده است.
 
- قمر در اواخر عمر و در دوره شدت یافتن بیماری، آرزوی رفتن به کربلا را در سر داشته است.
 
- اولین سکته او در سال ۱۳۳۳ روی داده است.
 
 
شهرت این هنرمند به قدری زیاد بود که نشریات مختلف درباره او می‌نوشتند و یا از او انتقاد می‌کردند. در این کتاب اخباری از روزنامه‌های مختلفی چون شفق سرخ، اطلاعات، ایران، تهران مصور، کوشش، کیهان و… منتشر شده است.