موسیقی ما – طی روزهای اخیر سرویس توزیع موسیقی «دیستروکید» دسترسی اغلب هنرمندان ایرانی را مسدود کرده‌ است. این اقدام غیرمتعارف بدون اخطار قبلی انجام و باعث شده تا بخش عمده‌ای از آثار این هنرمندان از روی پلتفرم‌های جهانی موسیقی حذف و دسترسی هنرمندان به پروفایل‌ خودشان در سایت دیستروکید مسدود شود. سایت دیستروکید هم طی روزهای گذشته در پاسخ به پیگیری‌های هنرمندان ایرانی جزئیات شفافی از این اقدام را عنوان نکرده است. همین موضوع باعث شد تا سراغ «اردوان جعفریان»، تهیه‌کننده و عضو مجمع صنفی ناشران موسیقی، برویم تا ضمن اطلاع از دلایل این حرکت سایت دیستروکید پیگیری کنیم که چه اقداماتی از سوی مجمع صنفی ناشران در این زمینه صورت گرفته است.
 
اردوان جعفریان ابتدا درباره جزئیات حرکت ضدهنری سایت دیستروکید گفت:«دیستروکید یکی از سرویس‌های توزیع موسیقی است که در آمریکا فعالیت دارد. به دلیل قانونی که OFAC یا دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا وضع کرده است و منعی که برای همکاری مالی با اشخاص ایرانی برقرار کرده است، این فشار را به تمامی کمپانی‌های هنری و غیرهنری آورده است تا ارتباط با افراد داخل ایران و معاملاتی که منجر به نقل و انتقال پول به داخل ایران می‌شود را محدود کنند. برای این کار هم جریمه‌ای در نظر گرفته‌اند. شرکت‌های تجاری سال‌ها درگیر این موضوع بوده‌اند ولی چون اهمیت سیاسی حوزه هنر آنقدر برایشان جدی نبوده است در این حوزه در حد برخورد با شرکت‌های تجاری ورود نکرده‌اند. حدود شش ماه است که این موج شروع شده است و OFAC در حال فشار به توزیع‌کنندگان موسیقی در آمریکا است. این فشارها فقط مختص دیستروکید نیست و شرکت‌های دیگر مانند «Tune Core» و «Cd Baby» هم مخاطبانشان را با چنین اتفاقی مواجه خواهند کرد. اگر این پلتفرم‌های توزیع موسیقی از قوانین آمریکا تبعیت نکنند دچار جرایم چند میلیون دلاری و هم زندان بین سه تا بیست سال خواهند شد.»
 
او در ادامه اعلام کرد:«دیستروکید نزدیک شش ماه است که از تمام حساب‌های کاربری که در آنها مشکوک به همکاری با ایران است اطلاعات بیشتر می‌خواهد یا آنها را مسدود می‌کند. دلیل بزرگش این است که آدرس‌هایی که موقع ثبت نام در ایران بوده است مورد نظرشان قرار گرفته است و نکته دیگر آپلود آثاری که با IP ایران انجام شده هم دچار همین ماجرا است. در لیست مسدودی دیستروکید آرتیست‌هایی را داریم که در ایران نیستند اما چون بخشی از آثارشان از ایران آپلود شده است دچار این معضل شده‌اند و آن بخش از آثارشان حذف شده است. این حذف آثار مطلقاً بدون هرگونه اخطار قبلی بوده است و آرتیست‌ها را با معضل بزرگی مواجه کرده که برایشان ضرر زیادی به دنبال داشته است. دیستروکید برای آپلود آثار از هنرمندان پول دریافت می‌کند و طبیعتاً یک ضرر چندسویه برای هنرمندان ایرانی پیش آمده است. یکی بابت ضرری که برای آپلود آثارشان داده‌اند، یکی حذف بدون اخطار آثارشان از روی تمامی پلتفرم‌ها است و دیگری اینکه خط زمانی هنری هنرمندان از بین می‌رود.»
 
جعفریان درباره اقداماتی که از سوی ایران برای پیگیری این اتفاق بوده است هم گفت:«ما این نکته را به اطلاع وزارت فرهنگ و ارشاد رساندیم و اقدامی که خواهد شد این است که مجمع صنفی ناشران به دلیل عضویت در مجمع جهانی موسیقی یونسکو از آن طریق نامه‌ای را ارسال کرده‌ است که آن مجمع و سایر مجامع بین‌المللی از هنرمندان ایرانی حمایت کنند. این اقدامات در مراحل اولیه است و امیدواریم بتوانیم این مشکل را حل کنیم یا از تسری آن به سایر پلتفرم‌ها جلوگیری کنیم. این موضوع به پلتفرم‌های بزرگ دیگر بسط پیدا خواهد کرد و طبیعتاً خسارات مادی و معنوی زیادی برای هنرمندان و ناشران ایرانی خواهد داشت. امیدوارم این تلاش‌ها حداقل از بزرگ شدن مشکل جلوگیری کند ولی متأسفانه در حوزه‌ای هستیم که آمریکا معمولاً در این حوزه‌ها به حرف کسی گوش نمی‌دهد. اما ما تلاش می‌کنیم که صدای هنرمندان ایرانی در مجامع بین‌المللی شنیده شود.»
 
اردوان جعفریان در پاسخ به این سوال که آیا راهی وجود دارد که هنرمندان فعلاً بتوانند دسترسی مجددی به این سایت داشته باشند هم گفت:«از نظر فنی حتی اگر شما مختصات جغرافیایی محل اقامت خودتان را در دیستروکید تغییر دهید باز هم با توجه به اینکه کد ISRC هر آهنگ را ثبت می‌کند و این کد در پایگاه اطلاعاتی خودشان از بین نمی‌رود و فقط تقاضای حذف آنها از فروشگاه‌های مختلف ثبت شده است، اگر بخواهید از همان طریق دوباره اقدام به انتشار کنید باز هم با پیام خطایی مواجه می‌شوید که این اثر قبلاً آپلود شده است. طبیعتاً در کوتاه مدت، هنرمندانی که با این مشکل مواجه هستند مجبور هستند زیرساخت توزیع خودشان را تغییر دهند و به سراغ زیرساخت‌های توزیع دیگری بروند. کلاً این موضوع تا زمان حل مناقشات تجاری میان ایران و آمریکا و تا زمان معتبربودن دستور برخورد با افراد و سازمان‌هایی که مبادله مالی با ایران برقرار خواهد بود. باید خوشبین باشیم که طی ماه‌های آینده اگر در معادلات سیاسی اتفاقی رخ دهد، این معضل هم از آن طریق و در قالب سیاست‌های بالادستی حل شود.»
 
جعفریان در پاسخ به این سوال که با وجود ادعای آمریکا مبنی بر قرار نداشتن فعالیت‌های هنری در حوزه تحریم به این نکات اشاره کرد:«دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا به چندین شکل این تحریم را انجام داده است. یکی به دلیل اینکه اکثر پلتفرم‌ها آمریکایی هستند و تراکنش آنها به دلار آمریکا است هر تراکنش رهگیری می‌شود و درباره واسطه‌ها هم این مورد مصداق دارد. یعنی خروجی پول آنها را تعقیب کرده‌اند و بخشی از این اتفاق به دلیل تحریم‌های بانکی است. به عبارت دیگر یک تراکنش از سوی شرکت آمریکایی با جایی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با ایران ارتباط داشته اتفاق افتاده است. ممکن است که حساب بانکی فرد آشنایی در خارج از کشور بوده باشد یا اثبات شده باشد که آدرس‌ها غیرحقیقی هستند. درباره نکته‌ای که شما اشاره کردید راجع به دارو و مسائل انسان دوستانه و برخی مسائل هنری شامل تحریم نمی‌شود به شرطی که آن سازمانی که می‌خواهد این فرآیند را انجام دهد از OFAC  مجوز بگیرد. این مجوز تقریباً پروسه خیلی سخت و نشدنی است.»
 
این تهیه‌کننده نهایتاً اعلام کرد:«با همه کدورت‌ها و دوری‌ها بین برخی از اهالی هنر نیاز به یک همبستگی داریم تا اتحادی اتفاق بیفتد که بیانیه‌ای از طریق اهالی موسیقی امضا شود. هرچه تعداد امضاها بالاتر باشد، اعتبار این بیانیه در سطح بین‌المللی بالاتر می‌رود. بنابر این ما از طریق مجمع صنفی ناشران موسیقی در هماهنگی با مجمع جهانی موسیقی این بیانیه را در اختیار رسانه‌ها قرار می‌دهیم. هنرمندان با امضای این بیانیه می‌توانند صدای خود را به مجامع بین‌المللی برسانند. ما هم از طریق مجمع جهانی موسیقی اقداماتی را انجام می‌دهیم که کشورهای دیگر این اقدام را نکوهش کنند و شاید فشار افکار عمومی بتواند در این حوزه راهگشا باشد و امیدواریم که پیوستگی جامعه هنر بتواند بخشی از معضلات پیش آمده را کم کند.»