موسیقی ما - «مهدیه عرب» یکی از ترانه‌سراهایی است که تا کنون با خواننده‌های سرشناسی نظیر سالار عقیلی، سعید شهروز، بابک جهانبخش، محمد علیزاده، عماد طالب‌زاده، شهرام شکوهی، گروه ژوان، علی اصحابی و مهدی یغمایی و... همکاری کرده است. این ترانه‌سرا طی سال‌های اخیر در زمینه آموزش به هنرجویان جوان هم فعال بوده است. آلبوم دکلمه‌های مهدیه عرب با نام «راز» و با حضور خوانندگان سرشناس موسیقی پاپ قرار بود روز نهم اسفند منتشر شود. اما دستورالعمل وزراتخانه‌های بهداشت و ارشاد برای لغو تجمعات هنری به جهت پیشگیری از شیوع ویروس «کرونا» باعث شد تا مراسم رونمایی از آلبوم راز مهدیه عرب لغو شود. به بهانه این اتفاق و انتشار آلبوم دکلمه‌های این ترانه‌سرا از سوی موسسه فرهنگی هنری «طنین ترانه باربد» دقایقی را با او هم‌کلام شدیم که در ادامه می‌خوانید:
 

• *شما در سال ٧٨ روزنامه‌نگارهم بوديد اما ترانه‌سرايى را زودتر شروع كرديد يا روزنامه‌نگارى را و چرا ترانه‌سرايى را ترجيح داديد؟

من از سال 78 در  مجله هنرى «محک» شروع به فعاليت كردم و اولين ترانه‌ام با نام «همدم» كه اتفاقاً بعدها توسط «مهدى مقدم» اجرا شد در اين مجله به چاپ رسید. در واقع اين مجله كه بُعد هنرى پررنگى داشت و خوانندگان به آن رفت و آمد داشتند يكى از انگيزه‌هاى من براى اين شد كه ترانه‌سرايى را جدى دنبال كنم. البته بگويم كه خودم هم بيكار ننشستم و به موازات قلم زدن در مجله و همكارى با «محمدخاكپور» كه دو ترانه‌ام را براى اولين بار اجرا كرد، خودم به شركت‌هاى پخش كاست در آن زمان نامه مى‌نوشتم و ترانه مى‌فرستادم كه منجر به همكارى من با شركت «پيام كاست» به مدیریت آقای «غلام ترابی» و «رامشه موزيك» به مدیریت آقاى علمشاهى شد. در چند جهت براى ترانه‌سرا شدن تلاش مى‌كردم و بدون دوست و آشنا وارد اين عرصه شدم.
در ادامه همين تحقيقات بود كه با استاد فقید «حسين آهى» آشنا شدم و سال‌ها با ايشان رفت و آمد داشتم و علم عروض و همچنين دانش درست زندگى‌كردن را از آن انسان وارسته آموختم. بسيار متأسفم كه امسال اين گنج گرانبها و اين انسان عالم و خردمند را از دست داديم. اما در مورد اينكه چرا روزنامه‌نگارى را رها كردم آن هم زمانى كه خودم سردبير ماهنامه‌اى با نام «پيام روز» بودم باید بگویم که فكر مى‌كنم علتش اين بود كه نگاه من به مطبوعات و اشتراك آن با من فقط قلم بود. در حالی که ترانه‌سرايى با احساس من بيشتر هماهنگ بود و مهديه‌اى كه مى‌شناختم شاعر بود نه خبرنگار!
 

• *آخرین ترانه‌ای که از شما منتشر شد با صدای «سالار عقیلی» و موسیقی «ایوب صادقی» بود. درباره این اثر و همکاری با یک خواننده کلاسیک توضیح می‌دهید؟

من هميشه دوست داشتم كه اين نوع همكارى‌ها را در رزومه‌ام داشته باشم و مدت ده سال است كه آقاى عقيلى را مى شناسم. چند بار هم تصميم به همكارى داشتيم كه میسر نشده بود. چون وزنه ترانه‌هاى من از شعرم در قالب كلاسيك سنگين‌تر بود اما در يك سال اخير با توجه به ميل ماركت و اينكه سرانجام تصميم گرفتم غزل‌هايم را نيز واگذار كنم.  غزل پنج ساله‌ام با نام «مى‌ترسم» را به ايوب صادقى سپردم و او ساخت و «فريد قهرمانپور» تنظيم كرد و سالار عقيلى به زيباترين حالت ممكن اجرا كرد.
 

• *شنيده بوديم كه تک‌آهنگ مى ترسم قرار است در روز تولد سالار عقيلى در آذر ماه منتشر شود اما برنامه‌ها تغيير كرد.

بله با اتفاقات آذرماه امسال و قطعى اينترنت و تلخى حوادث پيش آمده تمام برنامه‌هاى جشن تولد و مراسم رونمايى كه آقاى عقيلى ترتيب داده بودند لغو شد. اما اين قطعه با تيزر زيبايى منتشر شد و با تمام اين اتفاقات بازخورد بسيار خوبى از اين اثر گرفتيم.
 

• *از آلبوم «راز» بگویید.

راز سه سال رفت و آمد داشت. روزهايى كه شبيه خواننده‌ها به استوديو مى‌رفتم و حدود بيست قطعه دكلمه كردم و در نهایت یازده اثر را براى آلبوم انتخاب كرديم. تمام اين قطعات آهنگسازى و تنظيم شده و با رنگ‌بندى‌هاى متفاوتى به مخاطب عرضه مى‌شود.
 

• *منظور از رنگ بندى متفاوت چيست؟

من متولد ماه خرداد و عاشق تنوع و رنگ‌های شاد هستم. سعى كردم در اين آلبوم كه چكيده‌اى از بيست سال ترانه‌سرايى من است خيلى خودم باشم! به همين خاطر از ترانه‌هاى شاد و حتى ترسناك و وهم‌آلود با لحن‌هاى مخصوص و جديد استفاده كردم تا احساس را بيشتر و بهتر به مخاطب انتقال بدهم.
 

• *چرا نام آلبومتان را آلبوم دكلمه - آواز راز گذاشتيد؟

اتفاقاً فكر مى‌كنم نقطه عطف اين اثر حضور خواننده‌ها در كنار من است. در اين مجموعه برای اولين بار ترانه‌سرا ترانه‌اش را كه قبلاً خواننده‌اى منتشر كرده دكلمه مى‌كند و خواننده در اين دكلمه، قسمتى از شعر را همراه او مى‌خواند. اين تعامل را بسيار دوست دارم و خوشحالم كه اين اتفاق را با دوستان عزيزم «پيمان ملكى» و «مهدى مريخ» كه موسيقى  اين مجموعه اثر آنها است، رقم زدیم.
 

• *چرا نام این مجموعه را راز گذاشتيد؟

راز نام يكى از ترانه‌هايم با صداى آقاى «سعيد شهروز» است كه سال‌ها پيش در آلبوم «پسرم» منتشر شد. علاقه من به صدا و شخصيت ممتاز سعيد شهروز و نوستالژى كه با آلبوهايش دارم و همچنين مهرم به ترانه راز كه در زمان خودش خيلى شنيده شد و هنوز طرفدار دارد و با اعتقاد به الهام بخش بودن اين نام و نگاهى به كتاب «راز» معروفريال اسم اين اثر كه قرار بود ميز شام يا حالتاى مبهم باشد به راز تغيير دادیم.
 

• *فكر مى‌كنيد اين آلبوم را چه زمانى مى‌شنويم؟

پیش‌بینی ما برای اوایل سال نود و نه است. احتمال می‌رود در نيمه دوم فروردین ماه تیزر و کلیپ این اثر که ساخته آقای «علی حمصيان» است را منتشر کنیم منتشر و پس از برگزاری مراسم رونمایی، آلبوم به گوش عزيزان علاقه‌مند برسد.

• *از مراحل تهيه و توليد این آلبوم بگوييد.

از صفر تا صد آلبوم با هزينه شخصى و نگاه مهربان خداوند و اعتبار سال‌ها قلم زدن و همراهى دوستان و عزيزان موزيسين و خواننده بدون چشمداشتى پيش رفت. اميدوارم به بار بنشيند و شنيده شود و البته تازه در اين آلبوم بود كه سختى كار خواننده‌هاى عزيز را درك كردم. در اين راه مى‌توانستم از تهيه‌كنندگان محترم موسيقى كمك بگيرم اما از آنجا كه بسيار خودرأى و تكامل‌گرا هستم اين كار را نكردم و ترجيح دادم همه چیز كاملاً با سليقه و احساس خودم پيش برود.
 

• *مراحل اخذ مجوز آلبوم چقدر طول كشيد؟

ترانه‌ها به سرعت و بدون مشكل خاصى تأييد شدند اما اشكالاتى پيش آمده بود كه سوءتفاهم بودند و برطرف شد و بعداً از آن سخن خواهم گفت. عکس‌های من در طرح جلد آلبوم باعث شد تا مراحل صدور مجوز آلبوم با کمی تأخیر همراه شود اما با تغییراتی در این بخش و لطف موسسه فرهنگی هنری «طنین ترانه باربد» و آقایان «محمدرضا میرصادقی» و «بابک برهانی»، سرانجام مجوز نشر و چاپ صادر شد.
 

• *فكر مى‌كنيد چرا تعداد ترانه‌سرايان آقا از خانم در ايران بيشتر است؟ آيا اصلاً با اين موضوع موافقيد؟

بله صددر صد. در اينكه دامنه كارى گسترده و آزاد آقايان ترانه‌سرا به آنها كمك كرده است شك نكنيد. به هر حال تمام خوانندگان داخل ايران مرد هستند و اصولاً آقایان با هم راحت‌تر همکاری می‌کنند. البته گاهى از بعضى خواننده‌ها مى شنوم كه مايل هستند از احساس ظريف و سرشار زنان در ترانه‌شان استفاده كنند. اما خيلى از خواننده‌ها با ترانه‌سرایان مرد دوست هستند و اين سبب شده مثل هميشه در حق خانم‌هاى ترانه‌سرا كه ملزم به رعايت مسائل مختلف هستند اجحاف شود. البته اين به آن معنا نيست كه من به آقايان حسادت مى‌كنم يا كم‌كار شدم. اتفاقاً ناراحتى من به خاطر هنرجوهاى خانم خودم است كه كاملاً با اين مشكل دست و پنجه نرم مى‌كنند و پسرها آزادانه‌تر و موفق‌تر عمل مى‌كنند.
 

• *از كلاس‌هاى آموزشى ترانه گفتيد و سوال من این است که چند سال است آموزش می‌دهید و اصلاً مقوله ترانه که بیشتر احساسی و درونی است به نظر شما نیاز به آموزش دارد؟

من سيزده سال است كه به آموزش ترانه‌سرايى و در كنار آن نويسندگى خلاق مشغول هستم. در ابتدا اين كلاس‌ها حضورى بود و در حال  حاضر به صورت مجازى در سطحى وسيع اين كار را انجام مى‌دهم. من شغل معلمى را تقديس مى‌كنم و عاشق اين حرفه هستم. يكى از هنرجوهاى قديمى من با آقاى «فريدون آسرایی» همكارى كردند و جلسه شعرى در قزوين دارند و مفتخر هستم به اينكه تا امروز بسياری از شاگردانم درخشيده‌اند. زيرا با تمام عشقم به آنها سعى مى‌كنم فانوس راهشان باشم و مانند مادرى براى آنها در هر سنى كه هستند دل مى‌سوزانم و اين ذات من است و تغيير نمى‌كند.
اما در مورد لزوم آموزش بايد عرض كنم که ترانه سرودن و نوشتن يك فن است كه حتماً بايد آن را بياموزيم در موردش بخوانيم، تحقيق كنيم، تمرين کنیم و رفع اشكال داشته باشيم تا بتوانيم درست بنويسيم و موفق شويم.
 

• *فكر مى‌كنيد تا چه زمانى به نوشتن ادامه بدهيد و چشم اندازتان از آينده ترانه سرايى ايران چيست؟

تا وقتى كه زنده‌ام و نفسم گرم است خواهم نوشت و تا زماني كه ذهنم اجازه بدهد و تمركز داشته باشم هرچه بلدم را یاد می‌دهم. از كسى درمورد آينده سئوال كرديد كه كلا فكر مى‌كند ليوان پرآب است و ما فكر مى‌كنيم نيمه خالى هم دارد! من بسيار به آينده اميدوارم و مطمئن هستم با عشق به هم در سايه بلند الهى دست به دست همديگر از اين اوضاع بد و ويروسى عبور مى‌كنيم. نه تنها اين روزهاى بدحال را كنار مى‌زنيم كه فرداى ترانه ايران با ماندگارى شاعران و ترانه‌نويس‌هاى خوب امروز و به دست نسل جوانى كه در حال آموزش هستند طلايى خواهد شد.