آهنگساز تئاتر «بداهه» به «موسیقی ما» گفت
علی کیانیان: همیشه سعی کردم مستقل کار کنم
موسیقی ما – چندی پیش تئاتر «بداهه» به کارگردانی «آروند دشت آرای» در تهران روی صحنه رفت. تئاتر پرمخاطبی که موسیقی آن اثری از «علی کیانیان» بود و در این بخش مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. از جمله بازیگران این نمایش هم چهرههای سرشناسی نظیر رضا کیانیان، ستاره پسیانی، الهام کردا، کاظم سیاحی و علی شادمان و... بودند. این نمایش بهانهای بود تا دقایقی با علی کیانیان گپ بزنیم. او ضمن بیان جزئیاتی درباره حضورش در این پروژه پاسخی هم به یادداشت «میثم یوسفی» داد که چندی پیش درباره موسیقی بداهه در سایت «موسیقی ما» منتشر کرده بود.
علی کیانیان درباره حضور در پروژه بداهه و جزئیات همکاری با آروند دشت آرای گفت:«آقای «آروند دشت آرای» و برخی عوامل دیگر این پروژه را از قبل میشناختم اما از طریق آقای «صمد طالقانی» بیشتر با این پروژه آشنا شدم. نگاه آقای دشت آرای نسبت به کاری که میخواست انجام دهد مدرنتر بود و این نگاه را نسبت به موسیقی هم داشتند. تمایل داشتند که صداها به صورت کلاسیک روزمره نباشد البته خیلیها هم در حال حاضر در تئاتر هستند که با لپتاپ صداسازی انجام میدهند. در این پروژه که پنج قسمت داشت از تکنیک بداهه استفاده میشود و من هم مجبور بودم دادههای کلی که داشتم را کنار هم قرار بدهم. من هم براساس قسمتهای مختلف بداهه فضاسازیهایی انجام دادم که بتوانم با مدلهای متفاوتی آن کارها را پخش کنم. موسیقی بداهه تا حدی در هر اجرا تغییر میکرد که این تغییرات به صورت بنیادین نبود ولی صداها براساس اتفاقات صحنه تا حدی تغییر میکرد. در بخشهایی از پروژه صداهای بسیار کوتاهی از جاهای دیگر برداشته بودم اما اصل موسیقی پروژه براساس صداهایی بود که خودم تمامی آنها را ساخته بودم. پروژه بداهه چون دیالوگ زیاد داشت، موسیقی آن چندان ملودیک نبود و بیشتر جنبه فضاسازی داشت.»
او سپس تجربه حضور در بداهه را اینگونه تشریح کرد:«نگاه من نسبت به بداهه مثل تمامی پروژههای دیگر این بود که بهترین اثری که میتوانم را ارائه کنم. در این مدت هم بازخورد منفی از کسی بابت موسیقی این کار نگرفتم البته اگر بازخورد منفی هم بوده به من نگفتند! همچنین امیدوارم که مخاطبان این مصاحبه، بداهه را دیده باشند.»
علی کیانیان درباره فعالیت مستقل در بازار موسیقی هم اعلام کرد:«در زمینه موسیقی با آقای صمد طالقانی همکاری میکنم و انتشار آثارم معمولاً با تهیهکنندگی ایشان خواهد بود. سه سال پیش دو قطعه از سایت «موسیقی ما» منتشر کردم که بازخورد زیادی داشت. اما برای آینده به فکر چند پروژه هستم. اگر کمی سرم خلوت شود و پروژه تئاتر نداشته باشم میخواهم کارهای مستقلی در بازار موسیقی داشته باشم و ارائه کنم.»
اما این آهنگساز درباره یادداشتی که چندی پیش به قلم «میثم یوسفی» درباره موسیقی نمایش بداهه در سایت «موسیقی ما» منتشر شده بود این توضیحات را عنوان کرد:«آقای میثم یوسفی از کار من تعریف کردند و از ایشان تشکر میکنم. اما لفظ «آقازاده خلاق» در یادداشت ایشان وجود داشت که این عبارت بار منفی در ایران دارد. به این معنا است که پدر من طبق آن تعریف که بین مردم جا افتاده آقا است و از طریق غیرقانونی به جایی رسیده است و پول مردم را میخورد! در حالی که پدر من کاملاً با تلاش و تخصص خودش به اینجا رسیده است. پس ایشان طبق آن تعریف، آقا نیست و من آقازاده نیستم. من هم همیشه سعی کردم به صورت مستقل از ایشان کار کنم. پدرم هستند و از ایشان کمک گرفتهام و میگیرم. ورود من به پروژه بداهه هم حدود سه ماه پیش از آغاز همکاری عوامل با پدرم بود و ما قرارداد داشتیم و تمرین میکردیم. پدرم باعث و بانی ورود من به این تئاتر نبود.»
کیانیان نهایتاً اعلام کرد:«آقای یوسفی به گونهای نوشته بودند که انگار قبلاً اسم من را نشنیده بودند و پدرم به تازگی من را وارد عرصه تئاتر کرده است. اگر اسم من را نشنیده بودند که مشکلی ندارم اما من پیش از بداهه، چهارده یا پانزده تئاتر کار کردم که یکی از آنها فقط با همراهی پدرم بوده است. در جای دیگری هم نوشته بودند که در پوستر اسم من را خواندند. در حالی که در پوستر اسم من نبود و فقط در بروشور بود. اگر بروشور را خوانده باشند، تقریباً شصت درصد مطالب یادداشتشان اشتباه بوده است. به هرحال ایشان از من تعریف کرده بودند که تشکر میکنم و فقط خواستم بابت لفظ آقازاده گلایه کنم و اشتباهاتی که داشتند را عنوان کنم. الان هم فارغ از این داستان در کار جدید آقای آتیلا پسیانی حضور دارم. در این کار که «قصر موروثی فرانکشتاین» نام دارد در بخش صداگذاری حضور دارم و آهنگسازی خاصی در آن انجام ندادهام. پروژه جالب و جذابی برای من بود که الان در سالن سمندریان روی صحنه است.»
علی کیانیان درباره حضور در پروژه بداهه و جزئیات همکاری با آروند دشت آرای گفت:«آقای «آروند دشت آرای» و برخی عوامل دیگر این پروژه را از قبل میشناختم اما از طریق آقای «صمد طالقانی» بیشتر با این پروژه آشنا شدم. نگاه آقای دشت آرای نسبت به کاری که میخواست انجام دهد مدرنتر بود و این نگاه را نسبت به موسیقی هم داشتند. تمایل داشتند که صداها به صورت کلاسیک روزمره نباشد البته خیلیها هم در حال حاضر در تئاتر هستند که با لپتاپ صداسازی انجام میدهند. در این پروژه که پنج قسمت داشت از تکنیک بداهه استفاده میشود و من هم مجبور بودم دادههای کلی که داشتم را کنار هم قرار بدهم. من هم براساس قسمتهای مختلف بداهه فضاسازیهایی انجام دادم که بتوانم با مدلهای متفاوتی آن کارها را پخش کنم. موسیقی بداهه تا حدی در هر اجرا تغییر میکرد که این تغییرات به صورت بنیادین نبود ولی صداها براساس اتفاقات صحنه تا حدی تغییر میکرد. در بخشهایی از پروژه صداهای بسیار کوتاهی از جاهای دیگر برداشته بودم اما اصل موسیقی پروژه براساس صداهایی بود که خودم تمامی آنها را ساخته بودم. پروژه بداهه چون دیالوگ زیاد داشت، موسیقی آن چندان ملودیک نبود و بیشتر جنبه فضاسازی داشت.»
او سپس تجربه حضور در بداهه را اینگونه تشریح کرد:«نگاه من نسبت به بداهه مثل تمامی پروژههای دیگر این بود که بهترین اثری که میتوانم را ارائه کنم. در این مدت هم بازخورد منفی از کسی بابت موسیقی این کار نگرفتم البته اگر بازخورد منفی هم بوده به من نگفتند! همچنین امیدوارم که مخاطبان این مصاحبه، بداهه را دیده باشند.»
علی کیانیان درباره فعالیت مستقل در بازار موسیقی هم اعلام کرد:«در زمینه موسیقی با آقای صمد طالقانی همکاری میکنم و انتشار آثارم معمولاً با تهیهکنندگی ایشان خواهد بود. سه سال پیش دو قطعه از سایت «موسیقی ما» منتشر کردم که بازخورد زیادی داشت. اما برای آینده به فکر چند پروژه هستم. اگر کمی سرم خلوت شود و پروژه تئاتر نداشته باشم میخواهم کارهای مستقلی در بازار موسیقی داشته باشم و ارائه کنم.»
اما این آهنگساز درباره یادداشتی که چندی پیش به قلم «میثم یوسفی» درباره موسیقی نمایش بداهه در سایت «موسیقی ما» منتشر شده بود این توضیحات را عنوان کرد:«آقای میثم یوسفی از کار من تعریف کردند و از ایشان تشکر میکنم. اما لفظ «آقازاده خلاق» در یادداشت ایشان وجود داشت که این عبارت بار منفی در ایران دارد. به این معنا است که پدر من طبق آن تعریف که بین مردم جا افتاده آقا است و از طریق غیرقانونی به جایی رسیده است و پول مردم را میخورد! در حالی که پدر من کاملاً با تلاش و تخصص خودش به اینجا رسیده است. پس ایشان طبق آن تعریف، آقا نیست و من آقازاده نیستم. من هم همیشه سعی کردم به صورت مستقل از ایشان کار کنم. پدرم هستند و از ایشان کمک گرفتهام و میگیرم. ورود من به پروژه بداهه هم حدود سه ماه پیش از آغاز همکاری عوامل با پدرم بود و ما قرارداد داشتیم و تمرین میکردیم. پدرم باعث و بانی ورود من به این تئاتر نبود.»
کیانیان نهایتاً اعلام کرد:«آقای یوسفی به گونهای نوشته بودند که انگار قبلاً اسم من را نشنیده بودند و پدرم به تازگی من را وارد عرصه تئاتر کرده است. اگر اسم من را نشنیده بودند که مشکلی ندارم اما من پیش از بداهه، چهارده یا پانزده تئاتر کار کردم که یکی از آنها فقط با همراهی پدرم بوده است. در جای دیگری هم نوشته بودند که در پوستر اسم من را خواندند. در حالی که در پوستر اسم من نبود و فقط در بروشور بود. اگر بروشور را خوانده باشند، تقریباً شصت درصد مطالب یادداشتشان اشتباه بوده است. به هرحال ایشان از من تعریف کرده بودند که تشکر میکنم و فقط خواستم بابت لفظ آقازاده گلایه کنم و اشتباهاتی که داشتند را عنوان کنم. الان هم فارغ از این داستان در کار جدید آقای آتیلا پسیانی حضور دارم. در این کار که «قصر موروثی فرانکشتاین» نام دارد در بخش صداگذاری حضور دارم و آهنگسازی خاصی در آن انجام ندادهام. پروژه جالب و جذابی برای من بود که الان در سالن سمندریان روی صحنه است.»
منبع:
اختصاصی موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 24 آذر 1398 - 14:00
افزودن یک دیدگاه جدید