جشنواره موسیقی جوان از معدود جشنواره‌هایی است که میان بیشتر هنرمندان و مسئولان، بر ضرورت و کارکرد آن اتفاق نظر وجود دارد. بعید است فردی آشنایی مختصری با جشنواره موسیقی جوان داشته باشد و آن را انکار کند. جشنواره‌ای که هدف مشخص و روشنی دارد و چگونگی برگزاری و روند آن هم بر همین هدف، متمرکز است.
 
حرف این جشنواره، استعدادیابی در موسیقی ردیف دستگاهی، نواحی و کلاسیک است و شیوه انتخاب جوانان، تعداد و ترکیب داوران و نحوه اجرای شرکت‌کنندگان و تعامل آنان با داوران، متناسب با مشخصه‌های جشنواره است. جشنواره‌ای که در سیزدهمین دوره قرار است 776 نفر که به جشنواره راه یافته‌اند، یک ماه در تالار رودکی با رعایت قواعد و اصول نوازندگی و خوانندگی ساز بزنند یا آواز بخوانند و 110 داور، استعداد و توان آنها را بسنجند.
 
جشنواره موسیقی جوان نام و چهره مشهور و صدای بلندی ندارد؛ در این سال‌ها هم به آن شاخ و برگ نداده‌اند؛ بخش جدیدی به آن اضافه نشده و هر دوره، عَلَم متفاوت شدن نسبت به قبل برنداشته و این، از مشخصه‌هایی است که جشنواره را بر راه و محور اصلی‌اش پیش برده است. مدعی استقلال از دولت نیست اما داوران و هنرمندان، به ضرورت و کیفیت و تأثیر آن باور دارند و با جشنواره و جوانان همراهی می‌کنند؛ یعنی می‌شود جشنواره‌ای با حمایت و نقش دولت و مشارکت هنرمندان برگزار شود و نتیجه و محصول هم داشته باشد.
 
جشنواره موسیقی جوان هم تصویری از واقعیت‌هایی در موسیقی نوجوان و جوان می‌دهد و هم می‌تواند چشم‌اندازی از روزها و سال‌های آینده موسیقی باشد؛ چنان‌که حسین علیزاده این جشنواره را «آینده فرهنگی ایران» خوانده بود. اینکه اشتیاق و تمایل به موسیقی دستگاهی، نواحی و کلاسیک بین جوانان در استان‌های کشور چه وضعیتی دارد و چه‌قدر در این موسیقی استعداد و توان وجود دارد، تا اندازه‌ای در این جشنواره روشن می‌شود. وقتی نوجوانان و جوانانی را روی سن تالار رودکی ببینیم که موسیقی دستگاهی و نواحی می‌نوازند، کمی از نگرانی‌مان برای خاموشی و فراموشی موسیقی نواحی و ایرانی کم می‌شود.
 
جشنواره جوان برآیندی نسبی از وضعیت و چگونگی آموزش موسیقی کشور نیز هست. نوجوانان و جوانانی که آموزش رسمی یا غیررسمی موسیقی دیده‌اند، به جشنواره آمده‌اند و اجرای آنان تا حدی کاستی‌ها و قوت‌های آموزش را عیان می‌کند. نشانه‌هایی از فردای موسیقی را هم در آیینه جشنواره موسیقی جوان می‌توان دید. جوانانی که اگر مسیر خود را ادامه دهند، شاید چند سال دیگر در تالار وحدت با استقبال مخاطبان مواجه شوند. جشنواره جوان نمونه‌ای از تعامل هنرمندان و بخش دولتی و مشارکت فعالانه هنرمندان در رویدادی است که به لزوم و تأثیر آن باور دارند و ماهیت و روند جشنواره، هنرمندان شاخص موسیقی را ترغیب و قانع کرده که بی‌دریغ با این رویداد همراه باشند.
 
جشنواره موسیقی به تداوم فرهنگی در حوزه موسیقی کمک می‌کند، قابلیت‌های جوانان در موسیقی کشور دیده می‌شود و تعامل و گفت‌وگوی نسل دیروز و امروز موسیقی ایرانی و نواحی و انتقال داشته‌های هنرمندان، استمرار جریان این موسیقی را در آینده ممکن می‌کند.
 
همه رسانه‌ها و یا مدیران نهادهایی که هر از گاهی فریاد می‌زنند که موسیقی ایرانی و نواحی در حال از بین رفتن است و موسیقی پاپ همه‌جا را گرفته، بد نیست گوشه چشمی هم به این جشنواره داشته باشند و برای تقویت آن، نه موازی با این رویداد که از منظر وظیفه خود، به مشخصه‌های این جشنواره بپردازند. به جای آنکه استعدادهایی را که این جشنواره با نگاه تخصصی و آینده‌نگر هنرمندان و داوران کشف کرده، دوباره کشف کند و نوجوان مستعدی را در فضای شو و نمایش قرار دهد و استعدادیابی را به استعدادکشی بدل کند، با توجه به وظیفه اطلاع‌رسانی، جشنواره را اطلاع‌رسانی و نقد کند. ساز و آواز نوجوانان و جوانان ایران از پنجم مردادماه به مدت یک ماه در تالار رودکی می‌پیچد. مردادماه به تالار رودکی بروید.