«شیدا اصغرزاده» متولد، ساکن و البته به گفته خودش عاشق «اهواز» است. اگرچه او دانش‌آموخته رشته زمین‌شناسی است، اما توانسته در حوزه هنر نیز حضور موفقی داشته باشد. اصغرزاده که دارای چندین مدرک «گویندگی» است، سابقه دوازده سال آموزش و مشاوره‌ی مهارت‌های ارتباطی و سخنرانی به کارکنان شرکت ملی حفاری ایران، اجرای صحنه‌ای، برگزاری همایش‌ و همکاری با چهره‌هایی دکتر احمد حلت، دکتر علیرضا آزمندیان، دکتر پرویز درگی و دکتر محمد سیدا را دارد. او با تولید یک برنامه رادیو اینترنتی سعی بر آن داشته که ضمن ارائه سبک جدیدی در ارتباط شنیداری، علاقه‌مندان را به سمت دکلمه‌خوانی بکشاند.
 

• * چه شد که به سمت فعالیت هنری آمدید.

از کوچکی وقتی پدرم شب‌ها در اتاق کارش به موسیقی گوش می‌کرد، جذب نغمه‌های آن می‌شدم. ایشان زمانی ویولن می‌زدند و خیلی به نوازنگی نی استاد موسوی علاقه داشتند. این اشتیاق شنیدن موسیقی، کم‌کم با من رشد کرد و باعث شد در انتخاب مسیر حرفه‌ای زندگی‌ام بهتر و با آرامش بیشتری تصمیم بگیرم. البته از نوجوانی شعر هم می‌گفتم و مقام‌هایی نیز کسب کردم.
 

• * از چه زمانی تصمیم گرفتید ترانه‌هایتان را به صورت دکلمه به گوش علاقه‌مندان برسانید؟

باید به خاطر داشته باشیم حس سراینده یک ترانه، امانتی است در دستان گوینده‌ای که آن را متن و ترانه را می‌خواند. از این رو از جهت حس و معنا به اتمسفر ترانه‌ها و اشعار خودم نزدیک‌تر هستم. هرچند سفارش‌هایی دارم که اشعار برخی عزیزان خوانده شود که آن هم با اجازه سراینده شعر بعد از تغییراتی (اگر لازم باشد) برای روان‌خوانی آماده می‌شود. این نکته را هم ذکر کنم از ابتدای ورود به دنیای دکلمه تا کنون، هیچ‌گاه شعر و متنی که به دلم ننشسته را نخواندم و این همان نکته‌ای است که به عزیزان تازه‌وارد تأکید می‌کنم. اجازه ندهید طبع گفتار و یا حتی قلم شما به هر چیزی عادت کند.
 

• * گفت‌و گویمان را کمی تخصصی‌تر کنیم.؟ اصلاً دکلمه چیست و چه معنایی دارد؟

دکلمه بستری طلایی برای اثرگذاری هرچه بیشتر است که از واژه فرانسوی deklama گرفته شده و منظور از آن خواندن شعر یا نثر ادبی با صدای بلند و آهنگ مناسب و با حالت‌های خاص به منظور القا کردن محتوا و مضمون کلام به شنونده مطابق کلام است. به نظر من هرچند تعریف دکلمه واحد و مشخص است، اما هر دکلماتور (کسی که دکلمه می‌کند) می‌تواند سبکی را برای خود انتخاب نماید.
 

• * شما هم سبکی برای خودتان دارید؟

متأسفانه بسیاری از دکلماتور‌های عزیزهر شعر و متنی را با حزن و اندوه و در حالی که صداسازی می‌کنند می‌خوانند، حال آن‌که هر شعر و متنی برای خود بار معنایی مشخصی دارد که اتفاقاً همیشه هم غمگین نیست. شاید سبکی که من برای خودم در دکلمه انتخاب کردم همین خوانش آثار مختلف با حس مرتبط به خودشان باشد. حتی دکلمه‌های شاد.
 

• * چرا معمولاً دکلمه‌ها با موسیقی همراه هستند؟ این لزوماً برای القای حس ترانه‌ای است که دکلمه می‌شود؟

دکلمه تنها خواندن نیست، بلکه ترکیبی زیبا از خواندن، آوای دلنشین، ژست مناسب، زبان بدن، حرارت و معنویت صدا و قدرت انتقال حس است. در این بین موسیقی در موفقیت یک دکلمه نقش اساسی دارد؛ چرا که موسيقی زبان آرزو، انتظار و عاطفه بشری است. من در تمام این سال‌ها درباره آثار بزرگان موسیقی (به خصوص بی‌کلام ایرانی) تحقیق فراوان کردم و مجموعه‌ای با ارزش از آثارشان را جمع‌آوری کردم. حالا دیگر احساس می‌کنم عمق اثر نوشته‌هایم پس از همراه شدن با این آثار بی‌کلام و فاخر، بیشتر می‌شود؛ پیش آمده که ساعت‌ها نشستم و شعر و متن‌ها را روی آهنگ‌های مختلفی خواندم تا به بهترین ترکیب برسم.
 

• * فکر می‌کنم در اثر «خالق» شما این ترکیب مناسب به وضوح دیده می‌شود. چطور به این ترکیب رسیدید؟

تولید «خالق» داستان جالبی دارد. پس از شنیدن این قطعه از مهرزاد خواجه‌امیری (از آلبوم «خالق» ایشان) آن‌قدر تحت تاثیر قرار گرفتم، که متنی را در حال و هوای آن قطعه نوشتم. یعنی دقیقاً برعکس همیشه که اول متن‌ها نوشته و سپس قطعه موسیقی مناسب انتخاب می‌شد.
 

• * پس از خالق که با استقبال مخاطبانتان رو‌به‌رو شد، برای تولید آثار دیگر و یا آلبومی از دکلمه‌هایتان مصمم‌تر نشدید؟

قطعاً. البته قبل از خالق، تولیدات دیگری مانند «خاطره» هم داشتم ولی گاهی یک اثر اصطلاحاً گل می‌کند و مسیرش را در بین مخاطبان سریع‌تر پیدا می‌کند. دو دکلمه با نام‌های «کاش برگردی» و «اشک و ماه» پس از خالق تولید شد و هم‌اکنون هم در حال طی کردن پروسه اولین آلبوم خودم هستم.
 

• * در بیوگرافی شما موضوعی توجه من را به خودش جلب کرد و آن رادیو اینترنتی «حس خوب» است. راجع به آن توضیح دهید.

حس خوب با رویکرد «هر آن چیزی که باعث ایجاد و انتقال آرامش و شادی در ما و دیگران شود» تولید شد و در مقدمه اولین شماره آن این جمله را گفتم: «"حس خوب" بهشتی است که می‌شود ساخت و به دیگران هدیه داد.» اصلاً خدا برای همین حس خوب آدمش را آفرید. در تمامی شماره‌های «حس خوب» که انصافاً جای خود را در بین هواداران به خوبی پیدا کرده، از عزیزان درخواست می‌شود، اگر در چند دقیقه‌ای که این فایل صوتی را گوش می‌کنند، حس و حالشان بهتر از قبل شد و غم و غصه را فراموش کردند، آن را منتشر کنند.
 

• * جایگاه دکلمه را در ایران چطور ارزیابی می‌کنید؟ علاقه‌مندان و طرفداران پر و پا قرصی دارد؟

خواندن و شنیدن دکلمه، همیشه علاقه‌مندان خاص خود را داشته است. اما هیچ‌گاه نباید فراموش کنیم بحث علاقه از استعداد جدا است. هر علاقه‌مندی لزوماً با استعداد نیست؛ البته بماند که علاقه اگر با پشتکار و آموزش همراه شود، معجزه‌گر است. اتفاقاً در جلسه‌ای که با مدیر کل محترم صدا و سیمای مرکز خوزستان داشتم به ایشان عرض کردم که علاقه به رسانه و مقوله‌هایی مثل مجری‌گری و دکلمه‌خوانی در وجود همه جوانان هست و از کنار این مسأله نباید به سادگی عبور کرد و این یعنی دست مشتاقان این حوزه از هنر برای انتقال معنا باز است؛ اما با رعایت اصول و تمرین فراوان.
 

• * چه پیشنهادی برای علاقه‌مندان به دکلمه‌خوانی و یا مجری‌گری دارید؟

همیشه به هنرجویانم به خصوص آن‌هایی که در ابتدای مسیر دشوار دکلمه هستند می‌گویم «هنرمندان می‌توانند از مسیر متفاوت‌تری به خدا نزدیک شوند». در این میان، اگر خداوند به فردی صدای زیبا و به خصوص «اثر گذار» هدیه کرد، بسیار بر او منت نهاده است. من مهم‌ترین قدم را آموزش و تلاش می‌دانم و دیگر محترم شمردن مخاطب؛ شنونده بسیار حساس، نکته‌سنج و قابل‌احترام است و او است که به ما خواهد گفت در مسیری که انتخاب کرده‌ایم، ماندگار هستیم یا نه. پس افراد علاقه‌مند باید همیشه در تلاش و تکاپو باشند و هرگز نا امید نشوند.
 

• * و اما صحبت آخر؟

همیشه این دوبیت را سرلوحه فعالیت‌های هنری‌ام قرار داده‌ام: «هر که بر لوح جهان نقشی نیفزاید ز خویش، بی‌گمان چون نقش پا محو است در موج فنا / نقش هستی ساز باید نقش بر جا ماندنی، تا چو جان خود، جهان هم جاودان دارد تو را»
 
در این نقش‌آفرینی که خدای خوب همراه و یاری‌گرم بوده، از «سهیل فرحزاده» صدابردار همه آثارم و مهندس «محمد عبادی» مدیر برنامه‌هایم و عزیزانی که هواداران خوب آثار ما هستند، صمیمانه تشکر می‌کنم. در آخر از علاقه مندان دعوت می‌کنم که برای شنیدن آثار من به سایت آپارات مراجعه کنند یا از طریق کانال تلگرام با ما در ارتباط باشند.