موسیقی ما - «محمد خلج» پس از سال‌ها حضور در عرصه هنری و فعالیت موسیقایی، اخیراً اولین آلبوم موسیقی‌اش را منتشر کرد. این آلبوم که «دریا به دریا» نام داشت با همکاری چهره‌هایی چون محمدرضا چراغعلی، پوریا حیدری، غلامرضا صنعتگر، ترانه مکرم و... تولید شده است. با این خواننده که قصد دارد پس از انتشار این آلبوم حضور پررنگی در بازار موسیقی داشته باشد گفت‌وگو کرده‌ایم.
 

• لطفاً ابتدا از ورودتان به عرصه موسیقی بگویید.

این به کودکی‌ام برمی‌گردد. پدر من و تمام خانواده‌ی پدری‌ام به نوعی خواننده و نوحه‌خوان هستند. من در کودکی و در حالی که 5 سال داشتم، سرودهای انقلابی را می‌خواندم و مادرم صدایم را ضبط می‌کرد و چون بیشتر خانواده‌ی من تعزیه‌خوان بودند، من هم به سمت موسیقی مذهبی گرایش پیدا کردم و الان تقریباً سی سال است که مداحی هم می‌کنم. تقریباً تا شش سال پیش خوانندگی نمی‌کردم، تا این‌که یک روز یکی از دوستانم که نوازنده بود به من پیشنهاد داد یک آهنگ بخوانم. تا حدود دو سال پیش هم خیلی این قضیه جدی نمی‌گرفتم. در این مدت با کمک دوستان عزیزم غلامرضا صنعتگر، پوریا حیدری، بهزاد عبداللهی و ترانه مکرم با قدرت کار را دنبال کردم. حدود 30 کار منتشر کردم  که 12 تای آن در قالب آلبوم «دریا به دریا» منتشر شد.
 

• پس قبل از انتشار آلبوم هم حضور فعالی در بازار داشتید.

چند کار را به صورت دلی تولید و منتشر کردم، اما در آلبوم «دریا به دریا» وجه جدی‌تری از موسیقی من را می‌شنوید.
 

• در این سال‌ها تجربه‌ی کار با صدا و سیما را هم داشتی؟

بله یک آهنگ با مضمون انرژی هسته‌ای خواندم که اسمش «ایران» است. بابک شهرکی، دکتر محمدرضا چراغعلی و غلامرضا صنعتگر روی این قطعه کار کردند.
 

• تیتراژی هم خوانده‌اید؟

نه. چند وقت پیش از طریق خانم مکرم یک تیتراژ برای ایام نوروز به من پیشنهاد شد که به توافق نرسیدیم.
 

• گفتید در کودکی مادرتان صدای شما را ضبط می‌کرد. این باعث شد که به سمت خوانندگی بیایید؟

ببینید خوانندگی به نوعی در خون من وجود داشت. گفتم که نوحه‌خوانی و تعزیه‌خوانی در خانواده‌ی ما نسل به نسل منتقل شده است. جالب این‌که در مراسم عروسی پسرعموی من، بعد از صرف شام، تعزیه‌ی حضرت قاسم -که در کربلا داماد بود و شهید شد- به اجرا درآمد. در چنین فضایی، من هم درگیر موسیقی مذهبی شدم. بعدها گروهی داشتیم که در آن نوحه را با همراهی موسیقی ضبط می‌کردیم و کار زیبایی از آب در می‌آمد. یک واحد فرهنگی بود که این نوحه‌ها را با نام «معراج عاشورایی» روی کاست منتشر می‌کرد. آن موقع حدود 9 سال درگیر انتشار «معراج عاشورایی 1 تا 7» بودم.
 

• فضای مداحی که با آن بزرگ شدی روی موسیقی که الان کار می‌کنی هم تاثیر داشته است؟

بله. من با این‌که عاشقانه و اجتماعی می‌خوانم، معمولاً در ایام محرم و صفر یک کار مذهبی هم منتشر می‌کنم. در سال 79 یا 80 من کنسرت موسیقی مذهبی اجرا کردم. فکر می‌کنم 90 کار مذهبی دارم که بیشتر در مراسمات مذهبی اجرا شده و به انتشار کلی نرسیده است. من کارهای مناسبتی می‌خوانم چون ایران را دوست دارم. اما حنجره‌ی من دو کاره شده است. در واقع در حالی که من موسیقی پاپ می‌خوانم، اگر به صدایم دقت کنید آن تم مداحی هم در صدایم است.
 

• خیلی‌ها معتقدند بعضی خواننده‌های مطرح در صدایشان تم مداحی وجود دارد و به همین دلیل مورد توجه قرار می‌گیرد. شما چه نظری دارید؟

نه من موافق زیاد نیستم. به نظرم موفقیت یک اثر موسیقی، حدود 35 درصد به شعر، 15 درصد به سواد موسیقایی و مقوله‌هایی نظیر ملودی و آکورد و 20 درصد به خلاقیت خواننده بستگی دارد و شاید حدود 30 درصد به صدای خواننده برمی‌گردد. همه عوامل باید وجود داشته باشد تا خواننده‌ای موفق شود.
 

• تولید آلبوم «دریا به دریا» را از چه زمانی آغاز کردید؟

از اردیبهشت 95.
 

• همکاران شما در این آلبوم چطور انتخاب شدند؟

انتخاب عوامل و مدیریت هنری اثر با خودم بود اما مشاوره‌های ترانه مکرم خیلی به من کمک کرد و  از نظرات ایشان استفاده‌های زیادی کردم. ترانه و بهاره مکرم، شبنم حقیقی‌نژاد، فاطمه قاسمی و مجید ذاکری شاعران این آلبوم هستند. دکتر محمدرضا چراغعلی، پوریا حیدری، بهزاد عبداللهی، غلامرضا صنعتگر و دوستان دیگر هم در بخش آهنگسازی و تنظیم با من همکاری کرده‌اند.
 

• در مورد فضای آلبوم هم توضیح دهید.

من تصمیم گرفتم که درهر آلبومم یک کار مناسبتی یا برای کشورم یا ائمه اطهار بخوانم و همچنین اصرار هم دارم که حداقل یک کار عاشقانه هم در آلبومم باشد. سایر آثار هم با توجه با حال و هوایم و این‌که با اثری برخورد کنم که مطابق سلیقه‌ام باشد انتخاب می‌شود.
 

• گویا برنامه‌ای برای رونمایی از آلبوم داشتید و از آن منصرف شدید. دلیلش چه بود؟

آلبوم من روزی آماده شد که کتاب «خدا رو چه دیدی» ترانه مکرم هم آماده شد. با توجه به نقش پررنگ ایشان در تولید آلبوم «دریا به دریا»، با ایشان صحبت کردم که برای رونمایی از کتاب و آلبوم یک برنامه‌ی مشترک داشته باشیم. ما پیگیر انجام این کار شدیم اما این مسئله مصادف شد با فوت آقای هاشمی رفسنجانی و نمی‌خواستیم وقتی کشور عزادار است ما در گوشه‌ای جشن بگیریم. چند وقت بعد حادثه‌ی پلاسکو و شهادت آتشنشانان عزیز رخ داد و مدتی بعد هم ایام عزاداری فاطمیه بود، این فاصله زمانی باعث شد به این فکر بیفتم که این هزینه را در راه خیر صرف بکنم. در نهایت طی مشورت با ترانه مکرم آن هزینه در شب عید صرف یک خانواده نیازمند شد.
 

• انگیزه شما از ورود به عرصه‌ی موسیقی حرفه‌ای چه بود؟

من فکر می‌کنم توانایی اجرای زنده را دارم و با این رویکرد وارد عرصه شده‌ام. مهم‌ترین ویژگی که به من نسبت می‌دهند این است که صدای من، صدای خودم است و تقلید از کسی نیست. در مورد معروف شدن به نظرم با خواندن یک کار منفی هم می‌شود به راحتی معروف شد و دغدغه‌ی شهرت ندارم.
 

• کدام یک از خواننده ها را دوست دارید و کارهایشان را دنبال می‌کنید؟

قطعاً کسی که اسم و رسمی پیدا کرده، تلاش کرده تا به آن جایگاه دست پیدا کند و این قابل ستایش است. اما من شخصاً صدای امیر تاجیک را خیلی دوست دارم و من را تحت تأثیر قرار می‌دهد. خشایار اعتمادی، رضا صادقی، قاسم افشار و غلامرضا صنعتگر را هم دوست دارم. یک بار هم در کنسرت مجید خراطها بودم و او یک قطعه در مورد پدرش خواند که اشک من را در آورد. مهدی یراحی قطعه‌ی «خاک» را که در مورد اهواز خوانده واقعاً عالی بود.
 

• برای آلبوم دوم هم با همین همکاران کار کردی؟

بله 3 قطعه را دکتر چراغعلی، 4 قطعه را پوریا حیدری و 2 قطعه را خودم و بهزاد عبداللهی به صورت مشترک ساخته‌ایم. ترانه و بهاره مکرم، الهام عطار، شبنم حقیقی‌نژاد و طهمورث پورشیرمحمد هم در بخش ترانه حضور دارند.
 

• برای برگزاری کنسرت هم برنامه‌ای دارید؟

اوایل زیاد به آن فکر نمی‌کردم. اما حالا که به خیلی از کنسرت‌ها می‌روم و خیلی از ضعف‌ها را می‌بینم، حس می‌کنم من هم باید روی استیج بروم.
 

• شاید اگر خودتان هم روی استیج بروید، دیگران این نظر را داشته باشند.

صد در صد. اجرای زنده کار سختی است. من اولین باری که مهمان شبکه‌ی 2 بودم وقتی دوربین روی من آمد صورتم قفل کرد!
 

• عده‌ای می‌گویند در سال‌های اخیر سلیقه‌ی موسیقی مردم تغییر یا افت کرده است. نظر شما در این مورد چیست؟

من هم موافقم. شما اگر موسیقی ترکیه‌ای گوش کنید، قبل از خواندن خواننده می‌توانید بفهمید که این یک موسیقی ترکی است. همین‌طور موسیقی عربی یا اسپانیا یا ایتالیا. من خیلی وقت‌ها که یک کار را گوش می‌کنم، تا خواننده نخواند واقعا متوجه نمی‌شوم که کار ایرانی است. مردم در این زمینه حق دارند.