موسیقی ما – کتاب «زبان‌شناسی ترانه» تألیف «حسین قلی‌پور» و «روزبه آزادی» منتشر شد. این کتاب شامل چهار فصل به نام‌های «کلیات و مقدمات»، «زبان و ترانگی»، «موسیقی ترانه» و «دشواری‌های زبانی ترانه فارسی» است. این کتاب به همت نشر «ایجاز» منتشر شده و در نمایشگاه بین‌المللی کتاب از طریق غرفه انتشارات «فصل پنجم» قابل تهیه است. همچنین مراسم رونمایی از کتاب زبان‌شناسی ترانه روز یکشنبه 17 اردیبهشت از ساعت 16:30 در بنیاد شعر و ادبیات داستانی به نشانی کریمخان، خیابان سنایی، کوچه اعرابی (5) برگزار می‌شود.

حسین قلی‌پور در مورد جزئیات این کتاب به خبرنگار «موسیقی ما» گفت:«قبل از هرچیز باید بگویم این کتاب به صورت مشترک نوشته شده است. نگارش را من آغاز کردم اما از میانه راه دوست خوبم آقای «روزبه آزادی» هم به پروژه ملحق شد که از ترانه‌سرایان و پژوهشگرایان ساکن اصفهان است. این یک کتاب پژوهشی – آموزشی در حوزه ترانه است و چهار فصل دارد. ما سعی کردیم پیوندی را بین زبان‌شناسی و ترانه ایجاد کنیم و در واقع رویکرد اصلی کتاب این است که ترانه را از منظر زبان‌شناسی دیده است. در فصل اول این کتاب برای مخاطب ترانه‌ای که با زبان‌شناسی آشنا نیست و برای مخاطب زبان‌شناسی که با ترانه آشنایی ندارد، مقدمات و تعاریف کلی را از زبان‌شناسی و ترانه عنوان کرده‌ایم. در فصل دوم کتاب به ابزارهایی که ترانه را به شعر نزدیک می‌کند پرداخته‌ایم. فصل سوم درباره موسیقی ترانه است و بیشتر به وزن و ابزارهای آوایی ترانه از منظر زبان‌شناسی نگاه شده است. فصل چهارم هم دشواری‌های زبانی در ترانه است و بیشتر به مسائل و نکاتی که طی سال‌های اخیر در ترانه چالش‌ برانگیز بوده پرداخته‌ایم. این کتاب مجموعاً 200 صفحه دارد و همانطور که عرض کردم رویکرد اصلی‌اش پژوهشی و آموزشی است و صدها مثال از ترانه‌سراهایی که در ایران سکونت ندارند و ترانه‌سراهای فعال بازار عنوان کرده‌ایم.»

او سپس در مورد مخاطبان کتابش به این نکته اشاره کرد:«این کتاب دو دسته مخاطب اصلی دارد. دسته اول ترانه‌سرایان و کسانی هستند که مباحث مرتبط با ترانه را دنبال می‌کنند. دسته دوم کسانی هستند که ممکن است دانشجوی ادبیات و زبان فارسی باشند و مباحث پژوهشی حوزه ترانه را دنبال کنند. چون ما سعی کردیم با روش پژوهشی پیش برویم که هر دو آنها را پوشش دهد. سعی کردیم کار به صورت آکادمیک مورد قبول واقع شود و این کتاب برای ترانه‌سرایان هم کاربری باشد.»

قلی‌پور همچنین گفت:«ما سعی کردیم در این کتاب بیشتر رویکرد توصیفی داشته باشیم. نمونه‌های دهه سی و چهل به بعد تا امروز را توصیف کرده‌ایم و دنبال حکم دادن روی ترانه‌ها و نقد به مفهوم کلمه نبودیم. به همین دلیل رویکرد کتاب توصیفی است. از سوی دیگر این بحث در ایران نوپا است و یک سری مبانی را عنوان کرده‌ایم و می‌خواهیم نقد را در مراحل بعدی داشته باشیم. این کتاب بخشی از پروژه دوجلدی است اما هنوز صحبت خاصی از جلد دوم مطرح نکرده‌ایم. جلد دوم می‌تواند سبک‌شناسی ترانه باشد و نقد و بررسی می‌تواند در فاز بعدی صورت گیرد. براساس روند پژوهش ما قرار است فعالیت ترانه‌سرایان مختلف را در سبک‌های گوناگون دسته‌بندی کنیم. فعلاً منتظر هستیم تا ببینیم بازخورد این کتاب چگونه است.»

این پژوهشگر نهایتاً درباره حوزه فعالیت خود اعلام کرد:«حوزه اصلی فعالیت من، نوشتن درباره ترانه است و از اواسط دهه هشتاد مطالب زیادی نوشته‌ام و طی سال‌های اخیر افتخار همکاری با سایت شما را هم داشتم. اصلاً خودم را ترانه‌سرا نمی‌دانم و صرفاً در حوزه پژوهشی کار کرده‌ام. علاوه بر پژوهش، تدریس‌هایی در کارگاه آزاد ترانه کانون ادبیات داشتم. همچنین برخی مباحث این کتاب را قبلاً در کارگاه ترانه یغما گلرویی یا خانه ترانه اصفهان تدریس کرده‌ام.»