هر چه قدر باهات راه میام نمي دونم چتن تو
کجای دنیا گمشدي نمیدونم چتن تو
دستو می گیرم هی باهات راه میام
آخر نمی فهمم ،نمي فهمم چتن تو

بیا جانا که تا جانانه باشیم
یکی شمع و یکی جان جان پروانه باشیم
گل زردُم همه دردُم
ز جفایت شکوه نکردُم
تو بیا تا دور تو گردُم
ای یار جان ای یار جانی
دوباره بر نمی گردد دیگر جوانی