«لَلِه دارمِه، وِنه وا گم بهیه...»*
«حسین طیبی» در 80 سالگی درگذشت
موسیقی ما - «حسین طیبی» پیشکسوت موسیقی مازندران، عصر جمعه 6 اسفند 1395 درگذشت.
این نوازنده برجسته موسیقی مازندران که اهالی موسیقی مازندران او را پدرِ ساز «لَلِه وا» میدانند، در سن 80 سالگی و در حالی که در سالهای اخیر چند عمل جراحی روی بدنش صورت گرفته بود، در ساری دار فانی را وداع گفت.
به گزارش «موسیقی ما» به نقل از مازندنومه، استاد حسین طیبی در 12 آبان سال 1315 خورشیدی در روستای «سود کلا» دهستان «بنافت» بخش «دودانگه» شهرستان ساری به دنیا آمد. او تحصیلات خود را از مکتبخانهای در زادگاهش آغاز کرد و آن را در روستای «سید ابوصالح» قائمشهر ادامه داد. طیبی کلاس اول و دوم ابتدایی را یکجا در روستای «سنگده» امتحان داد و پس از قبولی، در کلاس سوم دبستان نشست. سپس کلاس چهارم، پنجم و ششم ابتدایی را در دبستان حافظ ساری با رتبه ممتاز گذراند.
او در 15 سالگی به دلیل فوت پدر، ناچار از مدرسه خارج شد و به کار پرورش دام سنتی پرداخت و در 21 سالگی ازدواج کرد. با اینکه پدرش مخالف یادگیری موسیقی بود، ولی با تشویق و علاقهمندی مادرش آموختن «للِهوا» را از 7 سالگی آغاز کرد. در سال 1347 به شکل کارمزدی به استخدام اداره فرهنگ و هنر درآمد و در پست نوازندگی مشغول کار شد.
طیبی در سال 1364 نشان درجه 2 هنری و در خردادماه سال 1380 نشان درجه یک هنری را دریافت کرد. او 4 نوار خود را پیش از انقلاب منتشر کرد. پس از انقلاب نخستین نوار وی به نام «للِه وا» در سال 1365 از سوی فرهنگ خانه مازندران انتشار یافت و از سال 1369 همکاری خود را با گروه «شواش» آغاز کرد.
این هنرمند فقید در سومین جشنواره موسیقی فجر به عنوان نوازنده برتر شناخته شد. در مرداد ماه سال 1370 با سازِ لَلِهوا در جشنواره آوینیون فرانسه و در شهریورماه همان سال در جشن هنر ایران در شهر دوسلدرف آلمان شرکت کرد.
استاد حسین طیبی برای نخستین بار به صورت ابداعی در آواز امیری از منطقه صوتی سوم لَله وا استفاده کرد. او علاوه بر للهوا به آواز محلی مازندرانی و آواز سنتی ایران و نیز سازهای نی، سرنا، قرهنی و نقاره تسلط داشت.
طیبی از سال 1364 به عنوان مدرس للِه وا در خانه مازندران مشغول آموزش بوده و شاگردان بسیاری را پرورده و تا سالهای آخر عمر نیز همچنان للِهوا می نواخت. لله وا به عنوان مهمترین ساز چوپانی و از قدیمیترین سازهای ایران و جهان شناخته میشود.
«بهرام جمالی» مدیرعامل انجمن موسیقی ایران در پی درگذشت این چهره برجسته موسیقی مازندران در پیامی آورده است: «در آمیزهای از تالم و اندوه، باخبر شدیم هنرمند برجسته عرصه موسیقی نواحی ایران، زندهیاد استاد حسین طیبی دار فانی را وداع گفت و روح لطیف و بلندش در جوار حضرت احدیت آرام گرفت. بی شک فقدان شادروان طیبی این هنرمند فرهیخته، که به گواه اساتید و پژوهشگران عرصه موسیقی، یکی از مطرحترین و نام آورترین خوانندگان و نوازندگان موسیقی استان مازندران بود، ضایعهای جبرانناپذیر برای اهالی هنر موسیقی نواحی کشورمان خواهد بود. اینجانب ضمن عرض تسلیت، از پیشگاه خالق هنر و زیبایی برای آن عزیز سفرکرده رحمت واسعه الهی مسألت دارم.»
مراسم وداع هنرمندان با پیکر زنده یاد طیبی، ساعت 9 صبح روز یکشنبه 8 اسفند در سالن اجتماعات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندارن (واقع در ساری، میدان امام خمینی) برگزار شده و پیکر این هنرمند ساعت 10 صبح به سمت امامزاده عبدالله گلچینی ساری تشییع خواهد شد.
* ساز «لَلِه» دارم، ولی نوایش گم شده است (از اشعار فولکلور معروف مازندرانی)
این نوازنده برجسته موسیقی مازندران که اهالی موسیقی مازندران او را پدرِ ساز «لَلِه وا» میدانند، در سن 80 سالگی و در حالی که در سالهای اخیر چند عمل جراحی روی بدنش صورت گرفته بود، در ساری دار فانی را وداع گفت.
به گزارش «موسیقی ما» به نقل از مازندنومه، استاد حسین طیبی در 12 آبان سال 1315 خورشیدی در روستای «سود کلا» دهستان «بنافت» بخش «دودانگه» شهرستان ساری به دنیا آمد. او تحصیلات خود را از مکتبخانهای در زادگاهش آغاز کرد و آن را در روستای «سید ابوصالح» قائمشهر ادامه داد. طیبی کلاس اول و دوم ابتدایی را یکجا در روستای «سنگده» امتحان داد و پس از قبولی، در کلاس سوم دبستان نشست. سپس کلاس چهارم، پنجم و ششم ابتدایی را در دبستان حافظ ساری با رتبه ممتاز گذراند.
او در 15 سالگی به دلیل فوت پدر، ناچار از مدرسه خارج شد و به کار پرورش دام سنتی پرداخت و در 21 سالگی ازدواج کرد. با اینکه پدرش مخالف یادگیری موسیقی بود، ولی با تشویق و علاقهمندی مادرش آموختن «للِهوا» را از 7 سالگی آغاز کرد. در سال 1347 به شکل کارمزدی به استخدام اداره فرهنگ و هنر درآمد و در پست نوازندگی مشغول کار شد.
طیبی در سال 1364 نشان درجه 2 هنری و در خردادماه سال 1380 نشان درجه یک هنری را دریافت کرد. او 4 نوار خود را پیش از انقلاب منتشر کرد. پس از انقلاب نخستین نوار وی به نام «للِه وا» در سال 1365 از سوی فرهنگ خانه مازندران انتشار یافت و از سال 1369 همکاری خود را با گروه «شواش» آغاز کرد.
این هنرمند فقید در سومین جشنواره موسیقی فجر به عنوان نوازنده برتر شناخته شد. در مرداد ماه سال 1370 با سازِ لَلِهوا در جشنواره آوینیون فرانسه و در شهریورماه همان سال در جشن هنر ایران در شهر دوسلدرف آلمان شرکت کرد.
استاد حسین طیبی برای نخستین بار به صورت ابداعی در آواز امیری از منطقه صوتی سوم لَله وا استفاده کرد. او علاوه بر للهوا به آواز محلی مازندرانی و آواز سنتی ایران و نیز سازهای نی، سرنا، قرهنی و نقاره تسلط داشت.
طیبی از سال 1364 به عنوان مدرس للِه وا در خانه مازندران مشغول آموزش بوده و شاگردان بسیاری را پرورده و تا سالهای آخر عمر نیز همچنان للِهوا می نواخت. لله وا به عنوان مهمترین ساز چوپانی و از قدیمیترین سازهای ایران و جهان شناخته میشود.
«بهرام جمالی» مدیرعامل انجمن موسیقی ایران در پی درگذشت این چهره برجسته موسیقی مازندران در پیامی آورده است: «در آمیزهای از تالم و اندوه، باخبر شدیم هنرمند برجسته عرصه موسیقی نواحی ایران، زندهیاد استاد حسین طیبی دار فانی را وداع گفت و روح لطیف و بلندش در جوار حضرت احدیت آرام گرفت. بی شک فقدان شادروان طیبی این هنرمند فرهیخته، که به گواه اساتید و پژوهشگران عرصه موسیقی، یکی از مطرحترین و نام آورترین خوانندگان و نوازندگان موسیقی استان مازندران بود، ضایعهای جبرانناپذیر برای اهالی هنر موسیقی نواحی کشورمان خواهد بود. اینجانب ضمن عرض تسلیت، از پیشگاه خالق هنر و زیبایی برای آن عزیز سفرکرده رحمت واسعه الهی مسألت دارم.»
مراسم وداع هنرمندان با پیکر زنده یاد طیبی، ساعت 9 صبح روز یکشنبه 8 اسفند در سالن اجتماعات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندارن (واقع در ساری، میدان امام خمینی) برگزار شده و پیکر این هنرمند ساعت 10 صبح به سمت امامزاده عبدالله گلچینی ساری تشییع خواهد شد.
* ساز «لَلِه» دارم، ولی نوایش گم شده است (از اشعار فولکلور معروف مازندرانی)
تاریخ انتشار : شنبه 7 اسفند 1395 - 15:32
افزودن یک دیدگاه جدید