اختصاصی سایت موسیقی ما؛ پای صحبتهای ساکسوفونیست فرانسوی که اجرای غافلگیرکنندهای در جشنواره فجر داشت
گیوم پره: موسیقی ایران غنی و باکیفیت است
موسیقی ما - «گیوم پره» (آهنگساز و نوازنده ساکسوفون آلتو و سوپرانو) نوازندهی پرآوازهی فرانسوی سالها است که به عنوان سولیست در ارکسترهای متفاوت و در اجراهای انفرادی در سبک جَز، موسیقی خود را ارائه میدهد. این اولین بار بود که موسیقی «جَز الکترونیک» در جشنوارهی موسیقی فجر اجرا میشد. او همراه با نورپرداز و صدابردار خود به جشنواره آمده بود و برای همین، مخاطبانی که از آن برنامه دیدن کردند، با نورپردازیها و تصویرسازیهای خاصی روبهرو شدند. افکتهای الکترونیکی و سمپلهایی چون سمپلهای درامز که همزمان با تکنوازی ساکسوفون به کار گرفته شد، توانسته بود اجرای زیباتری را رقم بزند.
پره در گفتوگو با سایت «موسیقی ما» میگوید که با وجود آنکه اولین حضورش در ایران است، اما موسیقی ایران را میشناسد و پیش از این «ضرب» نواخته است: «ایران دارای سازهای کوبهای بسیار مهمی است و من هم با یکی از این سازها آشنا هستم و برای مدت کوتاهی «ضرب» مینواختم. سازی که به نظرم یک ساز کامل کوبهای است و میتوان از آن در هر آنسامبلی استفاده کرد.»
او میگوید که برای فعالیتهای موسیقاییاش از موسیقیهای مختلف، بخشهایی را گرفته و به این ترتیب، خواهناخواه آشنایی محدودی با موسیقی ملل مختلف دارد: «من از هر سرزمینی، بخشی از موسیقیاش را میگیرم و در آنچه میخواهم ارائه دهم، بهره میگیرم. شاید برایتان جالب باشد که از فنون موسیقی سرزمینی مثل اتیوپی برای نوازندگی پیانو بهره گرفتهام. در این میان، قطعات مختلفی از موسیقی سرزمین شما گوش کردهام که اتفاقاً در سبکهای متفاوتی بودهاند. شاید نتوانم بگویم آنچه شما در موسیقی من میشنوید، کدام بخش از آن برای آفریقا است، کدامیک از موسیقی مشرقزمین بهره گرفته و کدامیک از موسیقی غربی. اینها همه اندوختههای ذهنی من میشود برای اینکه موسیقیای را که خودم میخواهم، ارائه دهم. به نظرم یک موزیسین حرفهای، باید قبل از هر چیز یک شنوندهی حرفهای موسیقی باشد و موسیقی ملتهای گوناگون و سبکهای متفاوت را بشنود. در شنیدن موسیقی هیچگونه تعصبی نداشته باشد، چون به موسیقی خودش کمک بسیاری خواهد کرد.»
او با وجود آنکه جَز الکترونیک کار میکند، اما با اشتیاق بسیاری از موسیقی مشرق میگوید: «شاید کسانی که موسیقی من را میشنوند، برایشان عجیب باشد؛ اما من عاشق موسیقی مشرقزمین هستم. این توجه به موسیقی شرق دنیا، این روزها در بسیاری از موزیسینهای غربی دیده میشود. اینجا گنجینهای دارد که ما به تازگی با آن آشنا شدهایم، موسیقی ایران موسیقی غنیای است و کیفیت بالایی دارد. نوازندههای بسیار خوبی هم در این کشور وجود دارد. شاید دلم بخواهد که با موزیسینهای ایرانی هم کار کنم. این اتفاق برای من بسیار هیجانانگیز است. من اصولاً این اتفاقات غیرمنتظره را دوست دارم.»
«گیوم پره» سختگیری زیادی برای تلفیق در موسیقی ندارد. میگوید در موسیقی میتوان هر کاری را انجام داد، هر سازی را کنار ساز دیگر گذاشت و هر موسیقیای را با موسیقی دیگر ترکیب کرد: «موسیقی یک تجربهی بزرگ است، هیچکس نباید از این تجربهها دوری کند.»
او بر این اعتقاد است که موسیقی در تمام دنیا ریشههای مشترکی دارد. با وجود تمام تفاوتهایی که بین موسیقی سرزمینهای مختلف و سبکهای گوناگون وجود دارد، اما همهشان از یک خانواده هستند. او از جمله خوانندگانی است که موسیقی بداهه ارائه میدهد. میگوید بر اساس حس صحنه، تصمیم میگیرد چه موسیقیای ارائه دهد: «هر کنسرت برای من اتفاق مهمی است. اتفاقی که میتواند برای خود من هم باعث خلق لحظههای جدید شود.»
او میگوید از زمانی که یک کودک بوده، این ساز را مینواخته است: «این ساز انگار شده بخشی از وجود من و به آن به شکل یک ساز نگاه نمیکنم. بلکه به عنوان عضوی از وجودم نگاه میکنم که نمیتوانم از آن دور باشم.»
پره در گفتوگو با سایت «موسیقی ما» میگوید که با وجود آنکه اولین حضورش در ایران است، اما موسیقی ایران را میشناسد و پیش از این «ضرب» نواخته است: «ایران دارای سازهای کوبهای بسیار مهمی است و من هم با یکی از این سازها آشنا هستم و برای مدت کوتاهی «ضرب» مینواختم. سازی که به نظرم یک ساز کامل کوبهای است و میتوان از آن در هر آنسامبلی استفاده کرد.»
او میگوید که برای فعالیتهای موسیقاییاش از موسیقیهای مختلف، بخشهایی را گرفته و به این ترتیب، خواهناخواه آشنایی محدودی با موسیقی ملل مختلف دارد: «من از هر سرزمینی، بخشی از موسیقیاش را میگیرم و در آنچه میخواهم ارائه دهم، بهره میگیرم. شاید برایتان جالب باشد که از فنون موسیقی سرزمینی مثل اتیوپی برای نوازندگی پیانو بهره گرفتهام. در این میان، قطعات مختلفی از موسیقی سرزمین شما گوش کردهام که اتفاقاً در سبکهای متفاوتی بودهاند. شاید نتوانم بگویم آنچه شما در موسیقی من میشنوید، کدام بخش از آن برای آفریقا است، کدامیک از موسیقی مشرقزمین بهره گرفته و کدامیک از موسیقی غربی. اینها همه اندوختههای ذهنی من میشود برای اینکه موسیقیای را که خودم میخواهم، ارائه دهم. به نظرم یک موزیسین حرفهای، باید قبل از هر چیز یک شنوندهی حرفهای موسیقی باشد و موسیقی ملتهای گوناگون و سبکهای متفاوت را بشنود. در شنیدن موسیقی هیچگونه تعصبی نداشته باشد، چون به موسیقی خودش کمک بسیاری خواهد کرد.»
او با وجود آنکه جَز الکترونیک کار میکند، اما با اشتیاق بسیاری از موسیقی مشرق میگوید: «شاید کسانی که موسیقی من را میشنوند، برایشان عجیب باشد؛ اما من عاشق موسیقی مشرقزمین هستم. این توجه به موسیقی شرق دنیا، این روزها در بسیاری از موزیسینهای غربی دیده میشود. اینجا گنجینهای دارد که ما به تازگی با آن آشنا شدهایم، موسیقی ایران موسیقی غنیای است و کیفیت بالایی دارد. نوازندههای بسیار خوبی هم در این کشور وجود دارد. شاید دلم بخواهد که با موزیسینهای ایرانی هم کار کنم. این اتفاق برای من بسیار هیجانانگیز است. من اصولاً این اتفاقات غیرمنتظره را دوست دارم.»
«گیوم پره» سختگیری زیادی برای تلفیق در موسیقی ندارد. میگوید در موسیقی میتوان هر کاری را انجام داد، هر سازی را کنار ساز دیگر گذاشت و هر موسیقیای را با موسیقی دیگر ترکیب کرد: «موسیقی یک تجربهی بزرگ است، هیچکس نباید از این تجربهها دوری کند.»
او بر این اعتقاد است که موسیقی در تمام دنیا ریشههای مشترکی دارد. با وجود تمام تفاوتهایی که بین موسیقی سرزمینهای مختلف و سبکهای گوناگون وجود دارد، اما همهشان از یک خانواده هستند. او از جمله خوانندگانی است که موسیقی بداهه ارائه میدهد. میگوید بر اساس حس صحنه، تصمیم میگیرد چه موسیقیای ارائه دهد: «هر کنسرت برای من اتفاق مهمی است. اتفاقی که میتواند برای خود من هم باعث خلق لحظههای جدید شود.»
او میگوید از زمانی که یک کودک بوده، این ساز را مینواخته است: «این ساز انگار شده بخشی از وجود من و به آن به شکل یک ساز نگاه نمیکنم. بلکه به عنوان عضوی از وجودم نگاه میکنم که نمیتوانم از آن دور باشم.»
منبع:
اختصاصی موسیقی ما
تاریخ انتشار : پنجشنبه 30 دی 1395 - 17:29
افزودن یک دیدگاه جدید