گفتوگو با نوازنده قدیمی کمانچه و عضو گروه «دستان»
سعید فرجپوری: متأسفانه خوانندگان موسیقی اصیل به سمت موسیقی پاپ گرایش پیدا کردهاند
موسیقی ما - سعید فرجپوری (آهنگساز و نوازنده برجسته کمانچه) چندی قبل تور کنسرتهایی را به همراه «سالار عقیلی» برگزار کرد. این دو هنرمند در بخش اول این برنامه، قطعاتی جدید به همراه تصانیف و آثاری در دستگاه همایون و آواز افشاری روی سرودههای شاعرانی چون شهریار، سایه، مولانا و محمد علی بهمنی و در بخش دوم آثاری از قدما اجرا کردند. همچنین او آلبومی همراه با این خواننده منتشر خواهد کرد و علاوه بر آن، قرار است آلبوم «با تو میخوانم» را نیز با آواز جمال کردستانی به بازار عرضه کند. همه اینها بهانهای شد تا «موسیقی ما» با این نوازنده قدیمی همکلام شود.
از سوی دیگر به این ماجرا نیز باید توجه داشت که ما، نمایندگان موسیقی اصیل هستیم و باید در این زمینه بیش از هر زمان دیگری فعالیت کرده و برایش زحمت بکشیم. اگر قرار باشد در این عرصه همه میدان را خالی کنند که دیگر چیزی از این نوع موسیقی باقی نمیماند. مگر در گذشته خوانندگان بزرگ و اصیل ما نمیتوانستند به این سمتوسو حرکت کنند؟ اتفاقاً برای آنها که شرایط سهلتری برای ورود به این عرصه وجود داشت؛ اما آنها با تمام توان در این زمینه فعالیت کردند و توانستند خودشان بخشی از تاریخ موسیقی را شکل دهند و نامشان را تا همیشه جاویدان کنند.
در این میان، نباید این شبهه به وجود بیاید که من مخالف موسیقی پاپ هستم؛ اتفاقاً به نظرم آن ژانر نیز بسیار محترم است و حتماً باید وجود داشته باشد. آنچه باعث نگرانی است؛ ماجرایی است که گفتم و البته بدونشک، دلایل جامعهشناختی دارد که باید کارشناسان این حوزه در این خصوص اظهارنظر کنند و من نمیتوانم به شکل قطعی اظهارنظر کنم. اما میشود حدسهایی در این خصوص زد؛ مثلاً اینکه آیا واقعاً به دلیل کمبود شادی نیست که مردم این روزها بیشتر به سمت موسیقی پاپ گرایش دارند؟
- * شما بعد از مدتی سرانجام در ایران به اجرای برنامه پرداختید و در چندین شهرستان روی صحنه رفتید. به نظر شما شرایط امروز موسیقی به چه شکل است؟
- * خب به نظر شما دلیل این معضل چیست؟
- * اما نمیتوان برای خوانندگان نیز شرایط ایدهآلی متصور شد.
- * چرا؟ خب مسأله درست همین است.
- * آقای فرجپوری اما این مسألهای است که چالش آهنگسازان و نوازندگان نسلهای پیشین هم بوده است.
- * شما به این مسأله اشاره کردید که خوانندگان موسیقی سنتی بیشتر به خوانش آثار پاپ گرایش دارند. البته که در آنچه موسیقی پاپ خوانده میشود، حرف و حدیث بسیاری وجود دارد؛ اما اصولاً به نظر شما جامعه امروز ایران اصلاً قدرت پذیرش یک ساز و آواز به آن شکلی که خوانندگان نسل گذشته میخواندند، دارد؟
از سوی دیگر به این ماجرا نیز باید توجه داشت که ما، نمایندگان موسیقی اصیل هستیم و باید در این زمینه بیش از هر زمان دیگری فعالیت کرده و برایش زحمت بکشیم. اگر قرار باشد در این عرصه همه میدان را خالی کنند که دیگر چیزی از این نوع موسیقی باقی نمیماند. مگر در گذشته خوانندگان بزرگ و اصیل ما نمیتوانستند به این سمتوسو حرکت کنند؟ اتفاقاً برای آنها که شرایط سهلتری برای ورود به این عرصه وجود داشت؛ اما آنها با تمام توان در این زمینه فعالیت کردند و توانستند خودشان بخشی از تاریخ موسیقی را شکل دهند و نامشان را تا همیشه جاویدان کنند.
در این میان، نباید این شبهه به وجود بیاید که من مخالف موسیقی پاپ هستم؛ اتفاقاً به نظرم آن ژانر نیز بسیار محترم است و حتماً باید وجود داشته باشد. آنچه باعث نگرانی است؛ ماجرایی است که گفتم و البته بدونشک، دلایل جامعهشناختی دارد که باید کارشناسان این حوزه در این خصوص اظهارنظر کنند و من نمیتوانم به شکل قطعی اظهارنظر کنم. اما میشود حدسهایی در این خصوص زد؛ مثلاً اینکه آیا واقعاً به دلیل کمبود شادی نیست که مردم این روزها بیشتر به سمت موسیقی پاپ گرایش دارند؟
- * بخشی از این مسأله متوجه خود آهنگسازان نیست؟ آنها هم کمتر توانستهاند اثری در حوزه موسیقی اصیل خلق کنند که بتواند با مردم ارتباط برقرار کند؛ در حالی که در گذشته واقعاً اینطور نبوده است.
- * و اما شما باز به این مسأله اشاره دارید که تعداد خوانندهها کمتر از نوازندهها و آهنگسازان است.
- * ما آهنگسازانی چون آقای لطفی داریم که خودشان خواننده تربیت و معرفی میکردند و حالا خیلی از شاگردان آنها جزو خوانندههای مطرح هستند؛ اما به نظر میرسد آهنگسازان امروزی، دیگر بیشتر به آنچه وجود دارد، بسنده میکنند.
تاریخ انتشار : دوشنبه 17 آبان 1395 - 13:11
افزودن یک دیدگاه جدید