موسیقی ما - «بیژن احمدی» -خواننده موسیقی پاپ- که تا کنون چندین قطعه در فضای مجازی منتشر کرده، جدیدترین اثرش با نام «جاده» را هفته گذشته منتشر و آن را به «مادران که فرزندان سرباز خود را در جاده سیرجان-نی ریز از دست دادند» تقدیم کرد.
 
احمدی که در آثارش مضامین اجتماعی را نیز مدنظر قرار می‌دهد، در گفت‌گویی با «موسیقی ما» در خصوص پیشینه هنری و دیدگاهش درباره موسیقی سخن گفت.
 
این خواننده درباره ورودش به موسیقی می‌گوید: «خوانندگی را از دوران نوجوانی آغاز کردم و علاقه وافر من به این هنر باعث شد در دوران دانشجویی با گروهی از دوستان هنرمندم که اکنون از چهره‌های شاخص هنری هستند فعالیت کنم. در اواخر دهه 70 که فضای موسیقی پاپ در کشور باز شد، تصمیم داشتم همچون رفقای هنرمندم به طور رسمی وارد بازار موسیقی شوم و آلبومی تهیه کنم که متاسفانه با مشکلاتی روبرو شدم و این امر میسر نشد و این موانع همچنان من را از ورود به عرصه رسمی موسیقی باز داشت. خوشبختانه چند سال پیش این شانس را پیدا کردم که برخی از کارهایم را منتشر کنم که با استقبال نیز روبرو شد و من را مصمم کرد تا بیش از پیش فعالیت‌های هنری خودم را گسترش دهم.»
 
بیژن احمدی درباره آثارش گفت: «تاکنون از من بیش از بیست آهنگ منتشر شده که بسیاری از آنها مضمون اجتماعی دارند. از آنجایی که باور دارم  هنر باید برای چیزی والاتر از هنر شکوفا شود، بنابراین من در وهله اول در انتخاب ترانه بسیار وسواس به خرج می‌دهم و با توجه به آشنایی با ادبیات و روانشناسی اجتماعی، همواره سعی کردم تا به مضامین اجتماعی بپردازم؛ حتی کارهای عاشقانه‌ای که خوانده‌ام نیز رگه‌هایی از آسیب‌شناسی اجتماعی به همراه داشته است.»
 
خواننده قطعه «جاده» افزود: «به طور کلی من معتقدم که هنر برای رشد قابلیت‌های منطقی و اخلاقی در بشریت لازمه اساسی است. متاسفانه امروزه اکثریت خوانندگان ایرانی چه داخل و چه خارج از کشور خود را به دست خواسته‌های بازار هنریِ هدایت‌شده توسط ناآگاهان و بی‌سلیقه‌ها سپرده‌اند که شاید دلیل آن، این است که هنر و هنرمند از سوی ضرورت‌های اقتصادی و یا جناح‌بندی‌های سیاسی تهدید می‌شود.  به هر حال در آشفته بازار موسیقی ایران که هنرمندان به‌طور معمول به کسب درآمد، جذب مخاطب بیشتر و یا سهل‌الوصول بودن تمایل دارند ، من بر این باورم که هنرمند مسئولیتی اخلاقی را بر دوش دارد که اگر خودخواهی‌های هنری و غرورهای نابجای خود را رها كند، حتما آینده درخشان برای خود و اجتماع رقم خواهد زد که این خود گام وسیع و پر رسالتی است. به همین جهت من بیشتر سعی می کنم با نگاهی عمیق‌تر به اجتماع، آثار هنری خود را هدایت کنم که نمونه‌هایی از آن را در کارهایی مثل «گزارش» یا «جاده» می توان دید.  بنابراین، اکنون با ترانه‌سرایان و آهنگسازان متعهد و بنام کار می‌کنم که پرکارتر از گذشته آثار ماندگار ارائه دهم و امیدوارم این آثار هم بصورت آلبوم و هم به شکل تک آهنگ در آینده نزدیک منتشر شوند.»