موسیقی ما - در چهارمین روز از «فستیوال موسیقی معاصر تهران» در اولین سانس سه گروه «کوارتت زهی اروند»، «آنسامبل پارسینا» و «آنسامبل موسیقی تجربی تبریز» به اجراى برنامه پرداختند و در سانس دوم «گیرت کالاارت» از کشور بلژیک، رسیتال پیانوى خود را در تالار رودکی، روی صحنه برد.

به گزارش «موسیقى ما»، در اولین اجرا، «کوارتت زهی اروند» با هنرنمایی امیر باورچی، آوا شادمانی، بابک کوهستانی، نرگس فلاح پسند قطعاتی از محمدرضا درویشی و حمید مرادیان را اجرا کردند.

در دومین بخش از سانس اول اجراهای صحنه ای تالار رودکی، «آنسامبل پارسینا» با هنرنمایی با اعضاى گروه یعنى نیلوفر جمشیدی فر، مسعود فیروزی نژاد شیرازی، پارسا جواهریان، حمید بیات و محمدرضا اکندرپور قطعه ای را از مسیحا حسن نیا اجرا کردند.

مسیحا حسن نیا در توضیح اثر خود گفت: «کاری که اجرا شد «کوئینتت شماره یک» بود که در دو بخش نوشته شده و ایده اصلی کار هم براساس دو فضای متفاوت طراحی شده است که در ادامه آن ها را با هم ترکیب کرده ام و سعی کردم این فضاها را هم در پیچ و هم در دینامیک استفاده کنم. فضای اولیه فضایی بود که ملهم از یک فضای تونال و خیلی شرقی و فضای دیسونانس و غربی است که باهم ترکیب شدند.»

این آهنگساز درباره موسیقى معاصر گفت: «این نکته را بارها گفته ام که من واقعا نمی دانم چه المان و فاکتوری باعث می شود یک اثر را معاصر بدانیم و من به شخصه همیشه سعی کرده ام ایده های نوگرانه و جستجوگرانه را استفاده کنم. باتوجه به این تعریف، مى توان گفت موسیقی من معاصر است و نکته دیگر این که من باتوجه به پشتوانه شنیداری ام می توانم تشخیص دهم چه موسیقی دارای چه سبک و فضایی است. به قول برس تاین یک آهنگساز همه آن چه را که قبلا شنیده در قالب موسیقی آهنگسازی می کند که به نظر من این خود به تنهایی تاثیرگذار است.»
او معتقد است فستیوال باوجود اینکه سال اول خود را سپری می کند خیلی عالی و در کمال نظم و کمال برگزار شده است.

در انتهاى برنامه «آنسامبل موسیقی تجربی تبریز» در بخش اول اجراهای تالار رودکی روی صحنه رفت و اجرای خود را که تلفیق سازهای آذری و کلاسیک بود ارائه کرد. هدف اصلی این گروه معرفی موسیقی آذری و ردیف های آذری با اصلاحات و فرم یا دفرم کردن کارها به زبانی جدیدتر بود.

فرهاد حق سالمی، نوازنده ویلن سل درمورد پروژه ای که در تالار رودکی اجرا کردند گفت: «ما این آنسامبل را دو سال پیش با ترکیب سازهای آذری و کلاسیک در تبریز راه انداختیم و هدفمان هم ارائه یک فضا و لحن جدید از موسیقی آذری با تلفیق المان های موسیقی مدرن بوده است. ما با فراخوان «فستیوال موسیقی معاصر تهران» آشنا شدیم و واقعا انتظار نداشتیم که به این فستیوال دعوت شویم که به لطف مدیران برگزارکننده موفق شدیم در آن شرکت کنیم. این فستیوال برای شخص من بسیار مهم و ارزنده است. به نظر من قالبی که ارائه دادیم چهارچوب و قوانین فستیوال را دراختیار داشته و پذیرفته شده است.»

این نوازنده آذرى معتقد است که یکی از دغدغه های فستیوال باید این باشد که تمرکز را از تهران خارج کرده و به شهرستان ها نیز توجه شود: «متاسفانه شهرستان دیگری در این فستیوال حضور ندارد و ما تنها شهرستانی حاضر در این فستیوال هستیم.»

بهراد بنیادی، نوازنده تار این آنسامبل درباره موسیقى آذربایجان گفت: «ردیف ها و مقامات آذربایجان چهارچوب مشخصی در اینسترومنتال نوازی دارد که ما در این اجرا سعی کردیم با تکیه بر مقامات و ردیف های کلاسیک چهارچوب شکنی کنیم. در این بداهه دستگاه های شور، چهارگاه و بیات شیراز را با چهارچوب دیگری اجرا کردم و سعی کردیم بداهه نوازی کاملا آزاد باشد. چهارچوبی که ما در نظر گرفتیم بیشتر موسیقی تصادفی ترنس موزیک بود و سعی کردیم از پیش فرضی که در ذهن داشتیم استفاده کنیم و از حس همان لحظه، صدایی جدید بگیریم و از ریتم هایی استفاده کنیم که معمول نیست، یا از فواصلی که خیلی نزدیک به هم هستند. ما سعی کردیم در قسمت هایی از سازها صدای میکروتونال بگیریم و در قسمت هایی که خارج از چهارچوب ردیف های آذری بود سعی کردیم از کنتراست و از تکنیک های خاص نوازندگی در موسیقی معاصر استفاده کنیم ولی چون در تار آذری این تکنیک ها مرسوم نیست برای ایجاد یک صدا و اتفاق جدید از تکنیک هایی استفاده کردیم که هم لحن و صدای تار آذری را داشته باشد و هم با تکنیک های موسیقی معاصر رعایت شود.»

در انتهای اجراهای چهارمین روز از نخستین «فستیوال بین المللی موسیقی معاصر تهران»، «گیرت کالاارت» از بلژیک رسیتال پیانوى خود را اجرا کرد که با استقبال مخاطبان در تالار رودکی همراه بود.