بارها خبرگزاری‌ها و همکاران مطبوعاتی‌ام برای مصاحبه درباره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر و حذف بخش «نسل دیگر» با من تماس گرفته بودند؛ اما هر بار با تشکر از دیدگاه حرفه‌ای دوستان، خود را به سکوت و صبر دعوت کردم و به دلایلی ترجیح نمی‌دادم که وارد «گفتگو» شوم. دلیل اصلی من آن بود که در شرایطی که موسیقی هزار و یک مشکلات دارد، من با حرف‌هایم «بندی» به آن اضافه نکنم و بنشینم تا این دوره از جشنواره که همکاران و دوستانِ تازه از راه رسیده، آن را به دست گرفته‌اند، با انرژی بیشتری برگزار کنند و بعد از آن اگر قضاوتی بود، آن را مطرح کنم.
 
اما در این چند ماه، آن‌قدر مدیر محترم جشنواره، «گذشته»ی جشنواره را «هم» زد و آن را به‌اصطلاح کوبید که من را مجبور به نوشتن این یادداشت کرد. ناگفته نماند در گفتگویی «اس. ام. اسی» که هنوز نزد من یادگار است، به جناب نوربخش این هشدار را داده بودم که بهتر است درباره بخش «نسلی دیگر» صحبتی نکنند و توان خود را برای جشنواره‌ی پیشِ رو بگذارند تا همگی از برپایی یک جشنواره آبرومند لذت ببریم. اما ایشان در چند مصاحبه، به‌طور پیوسته درباره‌ی ناکارایی دوره‌های گذشته صحبت کردند که من به عنوان دبیر بخش «نسل دیگر» سه دوره از جشنواره موسیقی فجر (دوره‌های 27، 28 و 29) [بیان] برخی توضیحات را ضروری می‌دانم:
 
1- ایشان عنوان کردند که «جشنواره فجر با نگاهی بر کیفیت و نگاه حرفه‌ای امسال کار کرده و بخش‌هایی از جشنواره که با این نگاه تطابق نداشتند، حذف شده‌اند.» (خبرگزاری فارس تاریخ 20/10/94).
 
کیفیت و نگاه حرفه‌ای؟ کسانی که ماهیت بخش «نسلی دیگر» را دنبال می‌کردند، می‌دانند که این بخش به لطف خداوند و کمک دبیران هنری و اجرایی بسیار موفق بوده است. البته نه آن موفقیتی که در نظر شما است. از نظر شما گروه‌هایی در جشنواره موفق هستند که سالن‌پُرکن باشند و برگشت مالی به جشنواره همراه بیاورند. (مصاحبه‌ی جناب نوربخش با سایت موسیقی ایرانیان 8/8/94) نسل دیگر نماینده‌ی جدی موسیقی ایرانی در جشنواره بوده که حضور هنرمندان این بخش قوتی برای جشنواره بوده است که در این میان نه مراوده‌ی عجیب مالی وجود داشته، نه لابی‌هایی از جنس کارهای شما در خانه‌ی موسیقی.
 
به این لیست نگاه کنید: پیام جهانمانی، پیمان یزدانیان، پویان بیگلر، عیسی غفاری، سعید کُردمافی، وحید تاج، پریچهر خواجه، حسام اینانلو، آرش کامور، میدیا فرج‌نژاد، سعید نایب‌محمدی، امیر شریفی، شهرام غلامی و...
 
با هر معیار هنری و جدی که سنجش کنیم، این افراد برای هر جشنواره‌ای در داخل کشور آبرو هستند. هنرمندانی که سال‌ها [به صورت] مستقل فعالیت کرده‌اند و خب البته هیچ‌کدام در جشن امسال حضور ندارند. من سطح اعتبار موسیقایی بخش «نسل دیگر» را به وجدان و سطح تخصص خودتان وامی‌گذارم.
 
2- جناب نوربخش عنوان کرده‌اند که با دبیر جشنواره جناب دکتر ریاحی توافق کامل دارند. (خبرگزاری فارس 28/9/94). ما در عصر ارتباطات و دنیایی زندگی می‌کنیم که کوچک‌ترین جملات و اتفاق‌ها قابل پیگیری و رصد کردن [هستند]. سوال اینجا است که چه‌طور ممکن است دبیری مانند «حسن ریاحی» که من سه سال در کنار ایشان در جشنواره فعالیت کرده‌ام و همیشه شاهد آن بوده‌ایم که دو بخش «استعداد‌های درخشان» و «نسل دیگر» را از نقاط قوت جشنواره می‌دانستند (رجوع کنید به صحبت‌های نشت‌های خبری دوره‌های گذشته) به‌یک‌باره با حذف این دو بخش موافقت کامل داشته باشند؟ آنچه مسلم است، ایشان کوچک‌ترین نقشی در جشنواره امسال نداشته‌اند و تنها به احترام معاونت هنری و موسیقی، از دلخوری خود حرفی نزده‌اند. این موضوع آن‌قدر واضح است که نیاز به توضیح و موشکافی ندارد. اگر یک بار پا به میان جامعه‌ی موسیقی بگذارید، درمی‌یابید که حقایق عیان است، اما به خاطر حیا و احترام بین هنرمندان کسی فریادی برنمی‌آرد.
 
3- مدیر جشنواره عنوان کرده‌اند که این دوره از جشنواره جای بزرگان است و می‌خواهند بزرگان موسیقی را به جشنواره بیاورند و همچنین دو نکته‌ی زننده در این باب که جشنواره کمیته‌ی امداد نیست و در این جشنواره موسیقی مظلوم جایی ندارد. (مصاحبه‌ی ایشان در خبرگزاری فارس 28/9/94). با نگاهی به جدول جشنواره و کمی تأمل درمی‌یابید که بزرگان موسیقی از دید مدیران جشنواره چه کسانی هستند. گروه معتبر و کارکشته‌ی «کامکارها» که همواره حضور ایشان هم باز مثل گروه‌های معتبر سال‌های گذشته اعتباری برای جشنواره است و بس. جشنواره باید به خود افتخار کند که چنین گروهی در جشنواره هست، نه اینکه حضور در جشنواره اعتباری برای ایشان (آن‌چه هدف مدیران جشنواره بوده است) و اما کدام گروه و بزرگان موسیقی که در دوره‌های گذشته نبوده‌اند؟ حداقل در سال‌های پیش اساتیدی چون محمدرضا لطفی و شهرام ناظری در جشن موسیقی انقلاب اسلامی شرکت داشتند. اکثر هنرمندانی هم که امسال در جدول حضور دارند، سال‌های گذشته در جشنواره بوده‌اند. پس شما از کدام بزرگان صحبت می‌کنید که ما نمی‌شناسیم؟ دیگر آنکه اگر حلقه‌ی دوستان و آشنایان خانه موسیقی را از جدول حذف کنیم، چه کسانی باقی می‌مانند که موسیقی‌شان قابل دفاع باشد؟
 
بخش پاپ، نواحی و بانوان مانند هر سال پابرجا است؛ اما چند گروه دیگر:
1) گروه‌نوازی کمانچه (نوید دهقان) که شما خواننده‌ی گروه ایشان هستید (گروه قمر) و تور‌های مختلفی [با هم] داشتید.
2) هنرمندان ارجمند برادران پورناظری که یکی از ایشان در بخش اجرا و دیگری مشاور ارشد شما در جشنواره هستند.
3) هنرمندانی چون مجید درخشانی، مسعود شعاری، کیوان ساکت، سالار عقیلی و... که در دوره‌های گذشته هم در جشنواره بوده‌اند.
4) خانواده‌ی محترم کامکارها که تمام اهل موسیقی ارتباط ایشان با خانه موسیقی و شما را به خوبی می‌دانند.
 
این را عرض نکردم که شما را به رانت و رابطه محکوم کنم. من هم در بخش «نسلی دیگر» از دوستان و همکاران‌ام دعوت می‌کردم، اما نکته آن‌جا است که آیا شما برای دیگر طیف‌های موسیقی که با شما هم‌خوانی فکری ندارند، اما موسیقی قابل قبولی ارائه می‌کنند، راهی باز کردید یا فقط آنان را به جرم مظلوم بودن حذف کردید؟
 
اما نکته‌ی مهم این‌که آیا شما از مدیریت خود برای آوردن این گروه معتبر استفاده کرده‌اید یا شاید رقم قرارداد این گروه آن‌قدر هست که به هر استادی پیشنهاد شود، نه نگوید؟
 
تأکید می‌کنم حال که شما تأکید بر شفافیت مالی دارید، رقم قرارداد همین یک گروه را منتشر کنید تا ما و جامعه‌ی موسیقی به تدبیر مدیریتی شما دست‌مریزاد بگوییم.
 
سخن پایانی: موسیقی مظلوم در یک کلام همان چیزی است که «جدی است» و چون در برابر ابتذال هنری، سر خم نمی‌کند، در تمام دنیا نیاز به «حمایت» دارد. اگر این بخش‌ها را مظلوم می‌دانید، پس موسیقی ظالم و کسانی که با رانت‌ها و نوع موسیقی‌های سطح پایین‌تر برای جذب عوام رقابت می‌کنند، در جشنواره‌ی تحت مدیریت شما جا خوش کرده‌اند؟
 
از اینجا به بعد دیگر روی صحبت‌ام با مدیران جشنواره نیست، بلکه با افرادی است که شما را به عنوان مدیر انتخاب کرده‌اند. ما نه به دنبال آن هستیم که از جشنواره درآمدی داشته باشیم و حال که این بخش حذف شده است، نگران درآمدمان باشیم و نه آنکه از آب‌های گل‌آلود ماهی بگیریم. بهتر است برای شفافیت موضوع اعلام کنم که وظیفه‌ی من در جشنواره، شناسایی گروه‌ها و هماهنگی آنها با دفتر جشنواره بوده و برای آن حدود 3 میلیون تومان دستمزد گرفته‌ام. حال بهتر است مدیر جشنواره که بیان داشتند بخش مالی جشنواره شفاف است، همین عدد و رقم را درباره‌ی همکاران‌شان که وظیفه‌ی شناسایی گروه‌ها و معرفی به مدیر جشنواره را داشتند، اعلام کنند و تازه در این میان، بحث مقایسه‌ی سطح موسیقایی گروه‌ها و دستمزد‌هایی که گرفته شده، به میان خواهد آمد که اگر لازم باشد، برای اذهان عمومی رقم دستمزد گروه‌های این بخش را برای مقایسه و همکاران مطبوعاتی‌ام در اختیارشان قرار خواهم داد و... بگذریم.
 
کسانی که شما را برای مدیریت جشنواره انتخاب کرده‌اند، کاش راهکار مدیریتی آن را هم دیکته می‌کردند که به جای زیر سوال بردن دوره‌های گذشته‌ی جشنواره، کار خود را پیش ببرید. شما که امروز دوستان «خوش‌زبان» و «نیکومنصبی» دارید و همراهانی که به کمک خداوند شما را در برگزاری بهتر جشنواره مددرسان هستند، دیگر چرا همواره به «مظلوم‌ها» می‌پردازید و عملکرد ایشان را زیر سوال می‌برید؟
 
در پایان برای شما و همراهان‌تان آرزوی موفقیت می‌کنم و خودم را به فرموده‌ای از قران کریم که آمده است: «ما لِلظَّالِمینَ مِنْ حَمیمٍ وَ لا شَفیعٍ یُطاعُ» (سوره مبارکه غافر آیه 18) دلخوش می‌دارم.