برنامه یاد بعضی نفرات
 
نه پرده از کنسرت ارکستر «آرس‌نوا» که پانزده دی در تالار وحدت برگزار شد
گرمای موسیقی لاتین در یک شب سرد زمستان
موسیقی ما – سرانجام پس از 15 ماه طلسم حضور ارکستر بادی «آرس‌نوا» روی استیج شکسته شد. آخرین کنسرت آنها اواخر شهریور سال 93 روی صحنه رفت و آنها در ادامه اجرایی نداشتند. تالار وحدت تهران در پانزدهم دی‌ماه میزبان کنسرت جدید آرس‌نوا بود و آنها در این برنامه با رپرتوار و اعضایی متفاوت به دیدار مخاطبان خود رفتند. در شب پرترافیک کنسرت‌های پایتخت استقبال خوبی از این برنامه به عمل آمده بود و آرس‌نوا توانست بازگشت خوبی پس از مدت‌ها به استیج داشته باشد. در ادامه می‌توانید گزارش سایت «موسیقی ما» از اجرای پانزدهم دی این ارکستر را که در نه پرده تنظیم شده را بخوانید:

1 – این اولین کنسرت آرس‌نوا بود که در آن قطعه بی‌کلام اجرا نشد و در همه آثار خواننده حضور داشت. تمامی قطعات هم از موسیقی منطقه آمریکای جنوبی، اسپانیا و آفریقا انتخاب شده بودند و به همین دلیل این اجرا با عنوان شب موسیقی لاتین معرفی و برگزار شد. اجرای پانزدهم دی‌ماه این ارکستر یکی از معدود برنامه‌های چند سال اخیر بود که در آن فقط قطعات جز و لاتین جای داشت. آثار این سبک‌ها در اجراهای چند سال اخیر ارکستر آرس‌نوا همیشه به گوش می‌رسید اما آنها قبلا بیشتر روی قطعات موسیقی فیلم و کلاسیک تمرکز داشتند.

2 – طی سال‌های گذشته همیشه اجراهای آرس‌نوا با سازهای مختلف بادی روی صحنه می‌رفت اما این بار تغییرات مهمی در سازبندی لحاظ شده بود. آرمین قیطاسی در ارکستراسیون و تنظیم رپرتوار، سازهایی نظیر ابوا و فاگوت را از سکشن بادی حذف و نقش سازهایی نظیر ترومپت و ساکسفون را پررنگ‌تر کرده بود. همچنین آنها در این برنامه سکشن کوبه‌ای داشتند که شامل سه نوازنده بود. ایجاد تحول در سازبندی و تنظیم قطعات توسط آرمین قیطاسی به خوبی انجام شده بود اما باز هم امکان حرکت بیشتر به سمت موسیقی لاتین وجود داشت. به عنوان مثال نوای سازهایی نظیر هارمونیکا و گیتار اسپانیش در قطعات لاتین و اسپانیش شنیده می‌شود اما در سازبندی این اجرا از آنها استفاده نشده بود. همچنین یکی از اهداف ارکستر آرس‌نوا، معرفی سازهای کمتر دیده شده مناطق مختلف است اما در کنسرت پانزدهم دی این امر محقق نشد. برخی سازهای منطقه آمریکای جنوبی، که اتفاقا آرمین قیطاسی قبلا پیشرو در استفاده از آنها بوده، می‌توانست بیشتر به کار گرفته شود تا حس و حال لاتین قطعات بیشتر شود.

3 – صدادهی ارکستر و نوع اجرای رپرتوار در سطح نسخه اصلی آثار و اجراهای بین‌المللی بود. مهمترین دلیل این امر توان نوازنده‌های ارکستر بود. در این برنامه تلفیقی از چهره‌های باتجربه و جوانان مستعد روی استیج ساز زدند و توانستند به خوبی فراز و فرودهای ملودی‌های لاتین و همه ابعاد ریتم‌های لاتین نظیر مامبو، سامبا و سالسا را اجرا و بروز دهند. بار اصلی اجرا در این کنسرت بر دوش نوازندگان سکشن پاپ بود و نوازنده‌هایی در این قسمت ساز زدند که صرفا گوش و سابقه هنری پاپ نداشتند. «بهنام ابطحی» پس از مدت‌ها که به صحنه بازگشته و او که یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های پاپ پس از انقلاب است، نقش کلیدی در اجرای قطعات این برنامه داشت. «دارا دارایی»، «محمد شعبانی» و «آرمین مرشد» هم سایر نوازنده‌هایی بودند که در کنار فعالیت پاپ، در سایر سبک‌ها هم تسلط خوبی دارند. از یک منظر دیگر، مشخص بود که آرمین قیطاسی تلاش نکرده تا قطعات را ایرانیزه کند و بیشتر روی ارکستراسیون صحیح و تنظیم مناسب آثار تمرکز کرده بود. در برخی قطعات نقش سازهای بادی نظیر کلارینت یا فلوت بسیار پررنگ بود و کلا درامز یا سازهای کوبه‌ای و گیتارها به حاشیه می‌رفتند و صدای آنها شنیده نمی‌شد. البته این مساله می‌تواند به دلیل صدابرداری سالن هم باشد ولی به هرحال آرس‌نوا یک ارکستر بادی است و ماهیت آن اجرا با سازهای بادی است. تکنوازی‌های ترومپت در این کنسرت توسط «رضا آذرنجات» و «رافائل تاتنسیان»، نوازنده ارمنستانی که اخیرا به تهران آمده، اجرا شد. همچنین رافائل در سه قطعه این برنامه «فلوگل هورن» نواخت.

4 – چیدمان کنداکتور با نیم‌نگاهی به سلیقه مخاطب ایرانی لحاظ شده بود. زیرا قطعات ریتمیک و چند اثر خاطره‌انگیز موسیقی لاتین جایگاه پررنگی داشتند. شروع برنامه با قطعه کوبه‌ای و پرانرژی conga بود. در پایان برنامه هم دو اثر «جیپسی کینگز» اجرا شد. «کارلوس سانتانا»، «مارک آنتونی»، «دین مارتین» و «آندرا بوچلی» و... سایر هنرمندان نامداری بودند که آثارشان در شب لاتین آرس‌نوا اجرا شد.

5 – آرس‌نوا در این کنسرت به یکی از وعده‌ها و اهداف مهم خود جامه عمل پوشاند. اگر در فضای مجازی به بیوگرافی و اهداف ارکستر آرس‌نوا نگاهی داشته باشید با مقوله معرفی خوانندگان مستعد و کشف استعدادها مواجه خواهید شد. در کنسرت پانزده دی چهار خواننده قطعات برنامه را اجرا کردند. «مهدی محمدی»، «آمانج آذرمی»، «باربد بکان» و «احمد قائد» چهار خواننده‌ این برنامه بودند. باربد بکان با وجود اینکه تنها هفده سال سن دارد حضور موفقی روی استیج داشت. او در قطعات دو صدایی و کارهایی که خودش سولیست بود به خوبی توانست کارها را روی ریتم و با تلفظ صحیح بخواند. بیشتر اجرای آمانج آذرمی در قطعات اسپانیش بود و او هم توانست همراه با ارکستر قطعات را به خوبی اجرا کند. همچنین آنها در مقوله اجرای اوج قطعات و به کارگیری مناسب از تحریرها هم خوب ظاهر شدند. اما این دو خواننده جوان نیاز به تمرین بیشتر برای بهبود اکت‌های خود در هنگام خواندن و ارتقای ارتباط چشمی با حضار دارند. زیرا در برخی مواقع توان همراه کردن مخاطبان را نداشتند و فقط در یک نقطه می‌ایستادند و به کف استیج نگاه می‌کردند که قطعا با حضور در اجراهای بیشتر می‌توانند این نقایص را برطرف نمایند. مهدی محمدی هم که از مدرسان آواز است در قطعه خاطره‌انگیز bessame mucho حضور داشت و خواننده بعدی برنامه احمد قائد بود. او که ساکن بندرعباس است اولین حضور خود روی استیج را تجربه می‌کرد  و از لحاظ زبان بدن و تلاش برای ایجاد وجد در مخاطبان کاملا موفق ظاهر شد. در اجرای احمد قائد کمی استرس و لرزش در صدا وجود داشت اما نقطه درخشان حضورش در کنار ارکستر اجرای قطعات جیپسی کینگز بود. او پیش از پایان برنامه قطعه «amor mio» که خاطره‌انگیزترین اثر این گروه است را با تکنوازی گیتار اجرا کرد. در این قطعه فقط محمد شعبانی با ساز کاخن او را همراهی کرد و در پایان برنامه هم احمد قائد ریمیکسی از چهار قطعه جیپسی‌ها را خواند. یکی از نکاتی که با استقبال حضار همراه می‌شد، خش موجود در صدای این خواننده و تحریرهای او بود که اجرایش را به کارهای جیپسی کینگز نزدیک می‌کرد.

6 – برای این کنسرت بروشوری چاپ نشده بود و «اشکان صادقی» وظیفه اجرای برنامه و معرفی آثار را بر عهده داشت. رفت و آمدهای مکرر این مجری و صحبت‌های بعضا طولانی او در پایان برنامه با انتقاداتی از سوی حاضرین مواجه شد. همچنین او در بخش‌هایی از برنامه با برخی از نوازنده صحبتی شبیه به مصاحبه انجام می‌داد که این سبک اجرا بیشتر شبیه به برنامه‌های جنگ بود. همچنین جای خالی نمایشگر در سالن و پخش تصاویری متناسب با فضای قطعات به وضوح حس می‌شد. از سوی دیگر نورپردازی برنامه هم درخور یک کنسرت لاتین نبود و نورهای ثابت و گردان برنامه فضایی شبیه به کنسرت‌های پاپ را تداعی کرده بود.

7 – آرمین قیطاسی چندی پیش در گفتگو با سایت «موسیقی ما» اعلام کرده بود که این اولین کنسرت آرس‌نوا پس از یک سال و سه ماه ممنوع‌الکاری آنها هست. اما همین کنسرت هم با حاشیه‌هایی همراه بود. در هفته گذشته اعلام شد که «امید حاجیلی» هم در این برنامه تکنوازی خواهد داشت. اما ناگهان این خواننده دو شب قبل از برنامه اعلام کرد که در این برنامه حضور ندارد و دلیلش هم برای این تصمیم، سهل‌انگاری دست‌اندرکاران کنسرت عنوان شد. ظاهرا داستان از این قرار بوده که یکی از درگاه‌های فروش بلیت، این برنامه را با عنوان کنسرت امید حاجیلی معرفی کرده و البته با اعتراض این خواننده و آرمین قیطاسی آن عنوان حذف می‌شود. به گفته برگزارکنندگان شب لاتین این اتفاق به دلیل کوتاهی مرجع فروش بلیت بوده و ارتباطی به آنها ندارد.

8 – بهنام ابطحی(درامز)، دارا دارایی(گیتار بیس)، آرمین مرشد(گیتار الکتریک)، محمد شعبانی(نوازنده و لیدر سکشن کوبه‌ای)، امیرعلی رحمانی و عرفان قوی قلب(کوبه‌ای)، آرین قیطاسی (ساکسفون)، رضا آذرنجات (ترومپت)، رافائل تاتنسیان(ترومپت و فلوگل هورن)، رامین براتی (ترومبون)، سپهر عباسی (ترومبون)، میلاد عباسی و آرش رضویان و فرزان بیژنی(هورن)، شایان حاصلی و ترانه پوریوسف (فلوت)، علی‌ شمس‌آبادی و سایوری شفیعی (کلارینت) نوازندگان این کنسرت بودند. آرمین قیطاسی هم علاوه بر رهبری ارکستر، در برخی قطعات تکنوازی فلوت داشت. این کنسرت به تهیه‌کنندگی مهندس «مهرداد جهانتاب» برگزار شد و شب دوم آن هم بیست و دوم دی‌ماه روی صحنه می‌رود.

9 – آرس‌نوا در این کنسرت میزبان «غلامرضا معرف»، «امیر بکان»، «رضا تاجبخش»، «حمید آداب»، «اندیشه فولادوند»، «فربد یداللهی»، «معین راهبر» و «آرش مجیدی» به عنوان مهمانان ویژه بود.

در ادامه می‌توانید عکس‌های «امیر خامنه» از این کنسرت را ببیند.
منبع: 
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : شنبه 19 دی 1394 - 01:40

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود گرمای موسیقی لاتین در یک شب سرد زمستان | موسیقی ما