منو برنگردون به حال خودم
به قدری خرابم که پاسوز شدم

به هر کی رسیدم پرسید ازم
واسه عشق کی تلخ و مرموز شدم

منو برنگردون به حال خودم
واسه گفتن از عشق نفس مونده بود
براش سخت نگیر و تلافی نکن
کسی که همه عمرو بازنده بود

عجب طاقتی دارن این لحظه‌ها
توو هر ثانیه از تو دل می‌کنن
امیدم به این بود که آخر منو
به جایی که خواستم با تو می‌برن

بدون گذرنامه می‌گذشت ازم
نگاهی که خیره به چشم منه

نه این ترس نیست یه چیز دیگه‌س
تپش‌هایی که تو سینه می‌زنه

منو برنگردون به حال خودم
تو باشی دیگه با کسی کاری نیست

تو یادم دادی روزای زندگی
همیشه همونجور که دوست داری نیست

عجب طاقتی دارن این لحظه‌ها
توو هر ثانیه از تو دل می‌کنن
امیدم به این بود که آخر منو
به جایی که خواستم با تو می‌برن