موسیقی ما - «بیژن بیژنی» خواننده‌ی موسیقی سنتی ایران هم‌اكنون چند آلبوم آماده‌ی انتشار دارد و این در حالی است كه كتاب «نای و نی» از او به تازگی برای دومین بار چاپ شده است. او خواننده بسیاری از آثار به‌یادماندنی موسیقی سنتی در این سال‌هاست؛ آثاری چون «افسانه‌ی سرزمین پدری‌ام» (با آهنگسازی ارسلان کامکار برای اركستر سمفونیك)، «نهان‌خانه‌ی دل» یا‌‌ همان «نوایی»، «آینه در آینه» (با آهنگسازی دکتر کامبیز روشن‌روان)، «کوچه» (با آهنگسازی استاد اسماعیل واثقی)، «گل به دامن» (با آهنگسازی پشنگ کامکار)، «رویای رنگین» (با آهنگسازی دکتر محمد سریر) و چند اثر دیگر.

با همه‌ی اینها شاید او خواننده‌ای كم‌كار به نظر برسد؛ مسأله‌ای كه البته معتقد است با وجود فعالیت‌های متنوع‌اش این‌طور نیست و مشكل را باید در زمینه‌ی نشر آثار موسیقی بررسی كرد: «مشكل اساسی در موسیقی این است که در درجه نخست باید اقتصاد موسیقی درست شود تا تولید صورت بگیرد. هیچ آهنگسازی اثری خلق نمی‌كند و پارتیتور نمی‌نویسد كه بایگانی شود. موسیقی كه نوشته می‌شود، باید ضبط و اجرا شود. شركت‌های نشر دیگر اشتیاقی به تولید موسیقی ندارند. حرف آنها این است که اثری كه منتشر می‌شود، مردم بدون اینكه به مولف آن فكر كنند، اثر را در سایت‌ها می‌گذارند و دانلود می‌كنند؛ چون قانون كپی‌رایت در ایران وجود ندارد. وزارت ارشاد مسأله كپی‌رایت و قانون حمایت از مؤلفین و مصنفین را باید تصویب كند و آن را جدی بگیرد. هنرمندان همواره در این باره داد سخن داده‌اند. تا زمانی كه فضای موسیقی این‌گونه باشد، خالقان  موسیقی اشتیاقی به تولید یك اثر تازه نخواهند داشت یا لااقل این شوق بسیار كم‌رنگ است و من هم به عنوان خواننده تا زمانی كه اسباب كار مهیا نشود، خیلی نمی‌توانم فعال باشم.»

او دو آلبوم منتشر نشده‌ در دست دارد؛ اولی آلبوم «حرفی دیگر» با آهنگسازی «محمد جواد ضرابیان» و دیگری آلبومی با موسیقی «كامبیز روشن‌روان» كه نوشته شده و آماده ضبط است. بیژنی می‌گوید امیدوار است هر دو آلبوم در سال 94 منتشر شود: «علاوه بر این دو اثر، در بخش تجسمی آثار نمایشگاهی من آماده نمایش است و مابقی روزگارم را به قول شاملوی بزرگ ما همچنان دوره می‌كنیم شب را و روز را و هنوز را.»

به تازگی كتاب «نای و نی» از این خواننده و هنرمند خوشنویس، به چاپ دوم رسیده است. او درباره‌ی این اثر به «موسیقی ما» می‌گوید: ‌«مدت‌ها بود در اندیشه‌ی آن بودم که گزیده‌ای از آثار به نمایش درآمده را در كتابی با عنوان «نای و نی» به چاپ برسانم. مقدمات این كتاب با وسواسی كه من دارم باید مهیا می‌شد. ابتدا می‌بایست ناشر مورد نظر را می‌یافتم و آنگاه انتخاب آثار. بسیاری از این تابلوها در دسترس نبود و در نمایشگاه‌ها از من خریداری شده بود. بعضی از آثارم را می‌توانستم در ایران از دوستانی كه از من خریداری كرده بودند به امانت بگیرم و در فرصتی كوتاه اسكن كنم و دوباره به صاحبان‌شان برگردانم. بعضی از تابلوها كه از آنها در گذشته اسلاید داشتم را هم در كنار این مجموعه گذاشتم. مابقی آثار، آرایش دیوار منزلم است كه با آنها خاطرات خوش لحظاتی كه در آفرینش آن نقش داشته‌ام، از جلوی چشمانم رد می‌شود. یك‌یك این تابلوها از اشعار معاصران و قدما در كنار هم قرار گرفته و به دست طراح گرافیك سپرده شد و صفحه‌آرایی و لی‌آوت آن آغاز شد. در سال‌های پیشین استادان نامدار و پرآوازه‌ی‌ این سرزمین بر آثارم یادداشت‌هایی نوشته‌اند. دیدم فرصت مغتنمی است تا یاد این بزرگان فرهنگ و هنر ایران را ارج بگذارم و آن یادداشت‌ها به انگلیسی ترجمه شده و در كتاب آمده است.»

از جمله‌ی این اساتید می‌توان به احمد شاملو، سیمین بهبهانی، محمدرضا شجریان، آیدین آغداشلو، نادر ابراهیمی، بهاءالدین خرمشاهی، سیدعلی صالحی، كامبیز روشن‌روان، محمد سریر، هوشنگ اردلان، محمد كلانتری و همچنین علی‌اصغر محتاج اشاره كرد: «نمی‌توانم سپاسم را نثار همه این بزرگان فرهنگ و هنر نكنم كه نوشته‌های آنها نها پ بر پبر پیشانی كتابم آذین شده است. در ضمن از جناب «كاوه علینقی» -مدیر محترم انتشارات آبان- سپاسگزارم كه كتاب «نای و نی» را در قطع رحلی با كیفیت چاپ بسیار نفیس منتشر كرد. باید عرض كنم كه از زمان آماده‌سازی آثار طراحی و گرافیك آن تا به چاپ و صحافی حدود دو سال طول كشید. در فرصتی كوتاه چاپ اول آن تمام شد و اكنون چاپ دوم آن منتشر شده است.»

خواننده «چهار فصل» درباره آلبوم مشترک‌اش با ضرابیان می‌گوید: «این آلبوم «حرفی دیگر» نام دارد با موسیقی زیبای دوست عزیز و دیرینه‌سال‌ام استاد «محمدجواد ضرابیان» كه ضبط شده و مجوز آن گرفته شد. طراحی كاور آن هم انجام شده و آماده‌ی انتشار است. در این میان باید عرض كنم که هنوز اسپانسری كه می‌بایست كار را در اختیار بگیرد نیافته‌ام و اكنون با سازمانی جهت انتشار این آلبوم در مرحله گفتگو هستیم که اگر به تفاهم برسیم، به زودی منتشر می‌شود.»

خواننده‌ی نوایی، در طول فعالیت‌های موسیقایی‌اش تنها با آهنگسازان محدودی فعالیت داشته‌ كه خود دلیل آن را این‌گونه توضیح می‌دهد:‌ «در انتخاب همكاری با آهنگسازان، هرگز محدودیتی نداشته‌ام. بارها در مصاحبه‌هایم گفته‌ام و شاید تكراری باشد خواننده و آهنگساز وقتی درك متقابلی از حس و توانمندی هم داشته باشند، بی‌شك كار دلنشین می‌شود. بسیاری از آثاری كه در موسیقی «گل‌ها» می‌شنیدیم، در حافظه شنیداری مردم مانده و همگی برخوردار از همین همدلی است. من در طول سال‌های فعالیت موسیقایی‌ام با آهنگسازان بسیاری كه موسیقی‌شان را دوست داشته‌ام، همكاری كرده‌ام. از استادان ارسلان و پشنگ كامكار، كامبیز روشن‌روان، اسماعیل واثقی، محمد سریر، اسماعیل تهرانی و همچنین محمدجواد ضرابیان. گاهی اوقات اتفاق می‌افتد كه با آهنگسازانی چند آلبوم ضبط كردم مثل استاد كامبیز روشن‌روان كه این همكاری همواره موفق بوده و دوستداران آثارم سرخوش از این همكاری هستند كه اكنون هم این همدلی موسیقایی ما ادامه دارد.»

او آلبوم دیگری هم با همكاری كامبیز روشن‌روان آماده دارد:‌ «موسیقی این آلبوم نوشته شده و من هم تمرین لازم را انجام داده‌ام؛ ولی سازمانی كه مسئولیت تولید آن را به عهده داشته، به دلایلی نتوانسته تا به امروز اسباب ضبط این اثر را مهیا كند. این آلبوم می‌بایست سال 92 ضبط و منتشر می‌شد. به نظرم باید همچنان صبور باشم تا تولد این اثر. در زمینه‌ی برگزاری كنسرت نیز -كه در این سال‌ها كمتر اتفاق افتاده- بسیار سخن گفته‌ام. آهنگسازانی كه من با آنها همكاری كرده‌ام، بیشتر خارج از ایران زندگی می‌كنند و امكان دسترسی به آنها برایم مقدور نیست. آثاری كه در استودیو موسیقی ضبط و از طریق CD از من منتشر شده، می‌بایست دوباره برای اجرای صحنه‌ای تنظیم شود و این نیازمند وقت زیادی برای تنظیم قطعات است و همین مسأله تا حدود زیادی مانع اجرای صحنه‌ای من شده است.»