من هر سال این وقت اینجا میام
تمام وجودم پر از حسرته
و گم می‌شم هر بار تو این فضا
همین که من اینجام یه جور عادته

و با تو قدم می‌زنم ساعتی
که انگارخیلی سریع می‌گذره
هوای من و تو به هم ریخته
تو شکلت منو سمت ماه می‌بره

نمی‌فهمم این ساعتا می‌گذره
تو حل می‌شی در من محو توام
برای من هر لحظه آرامشی
من این بار من نیستم من تواَم

سحر تا چشم رو به تو باز شه
دوباره تو لبخندته رو به من
واسه روی ماهت عزیز دلم
همه قفل‌ها پشت هم میشکنن

من از صیح تا وقت افطار شه
به شوقت همه روزمو با تواَم
تو صد بار هرجا شده گفتی که
من از روح رگ، عمرتو با تواَم

من هرسال این وقت اینجا میام
به من فرصت عاشقی رو بده
به حق همین سفرهای عزیز
تو حق همین عاشقی رو بده