طی دو شب و به میزبانی فرهنگسرای «نیاوران»؛
کنسرت «نغمه های مرکب» در حضور شهرام ناظری برگزار شد
موسیقی ما - کنسرت «نغمه های مركب» يكم و دوم آبانماه در فرهنگسرای نياوران به روی صحنه رفت. اين كنسرت با حضور «سعيد نايبمحمدی» به عنوان آهنگساز و نوازنده ی عود، «مهدی امامی» به عنوان خواننده و «حميد قنبری» به عنوان نوازندهی سازهای ضربی (تنبک و بندير) در دو بخش به اجرا در آمد. بخش نخست گزيدهای از آلبوم «قول و غزل» بود كه در سال گذشته توسط موسسهی ماهور منتشر شده بود. در اين بخش كه شامل دو نوازی عود و سازهای ضربی بود، قطعاتی در شور و چهارگاه اجرا شد كه تماماً از ساختههای سعيد نايبمحمدی بودند. تكنيک نوازندگی چشمگير و گذر از فضاهای مدال مختلف در طول قطعات اين مجموعه، از جمله ويژگيهاي اين بخش بودند.
بخش دوم اين برنامه كه شامل ساز و آواز بود با قطعهای در نشيد كبير (از فرم های موسيقی قديم ايران) در مقامهای بوسليک و حجاز عربی-تركی آغاز شد. پس از اجرای اين قطعه، ساز و آواز در مايهی شوشتری اجرا گرديد. قطعهی سازی وصل، نقش در مقام راست (قطعهای از عبدالقادر مراغی)، ساز و آواز در سه گاه (بر روی اشعاری از اوحدی مراغهای و سعدی) و در نهايت تصنيف «دَم» از ساختههای سعيد نايب محمدی، ديگر قطعات اين بخش بودند. آواز مهدی امامی و ميزان تسلط او، از مواردی بود كه مورد توجه مخاطبين قرار گرفت. موسيقی در بخش دوم اين اجرا نيز مبتنی بر مدگردیهايی بود كه بيشتر در فضای مدال مقام راست متمركز بود. در بخشی از متن بروشور اين كنسرت تصريح شده بود كه: «مقام راست از زيباترين مقامهای عربی- تركی است كه جای آن به شكل يک مد مستقل در موسيقی ايرانی خالی است». شايد اينگونه بتوان گفت كه آهنگساز با دستمايه قراردادن مقام راست و تأكيد بر جای خالی آن در موسيقی امروز ايران، قرابت فضای مدال راست با برخی گوشههای موسيقی دستگاهی را در قطعات خود به مخاطب نشان داده و خاستگاه مشترک ايرانی – عربی - تركی اين مقام را يادآور شده است.
هنرمندان زیادی در دو شب اجرای این کنسرت در میان مخاطبین حضور داشتند. از جمله اساتید «شهرام ناظری» در شب نخست و «اردشیر کامکار» در شب دوم از مهمانان ویژه این برنامه بودند.
بخش دوم اين برنامه كه شامل ساز و آواز بود با قطعهای در نشيد كبير (از فرم های موسيقی قديم ايران) در مقامهای بوسليک و حجاز عربی-تركی آغاز شد. پس از اجرای اين قطعه، ساز و آواز در مايهی شوشتری اجرا گرديد. قطعهی سازی وصل، نقش در مقام راست (قطعهای از عبدالقادر مراغی)، ساز و آواز در سه گاه (بر روی اشعاری از اوحدی مراغهای و سعدی) و در نهايت تصنيف «دَم» از ساختههای سعيد نايب محمدی، ديگر قطعات اين بخش بودند. آواز مهدی امامی و ميزان تسلط او، از مواردی بود كه مورد توجه مخاطبين قرار گرفت. موسيقی در بخش دوم اين اجرا نيز مبتنی بر مدگردیهايی بود كه بيشتر در فضای مدال مقام راست متمركز بود. در بخشی از متن بروشور اين كنسرت تصريح شده بود كه: «مقام راست از زيباترين مقامهای عربی- تركی است كه جای آن به شكل يک مد مستقل در موسيقی ايرانی خالی است». شايد اينگونه بتوان گفت كه آهنگساز با دستمايه قراردادن مقام راست و تأكيد بر جای خالی آن در موسيقی امروز ايران، قرابت فضای مدال راست با برخی گوشههای موسيقی دستگاهی را در قطعات خود به مخاطب نشان داده و خاستگاه مشترک ايرانی – عربی - تركی اين مقام را يادآور شده است.
هنرمندان زیادی در دو شب اجرای این کنسرت در میان مخاطبین حضور داشتند. از جمله اساتید «شهرام ناظری» در شب نخست و «اردشیر کامکار» در شب دوم از مهمانان ویژه این برنامه بودند.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 18 آبان 1393 - 01:00
افزودن یک دیدگاه جدید