خونِ خام

كمي بيش تر كه اين دو تم كوتاه ساخته برول را توي ذهن مان مرور كنيم و هر چه بيش تر تلاش كنيم ساختار و فرم ساده اما به دست نيامدني آن قطعات را به خاطر بسپاريم، بي شك به نكات قابل توجهي هم خواهيم رسيد. مثلا اين كه چقدر كمدي تلخ و سياه هر دو فيلم- «در بروژ» و « خون خام»- درآمده، يا اين كه در داستان « خون خام» هم شخصيتي وجود دارد به اسم ري ( به معني نور و اشعه آفتاب، با بازي جان گتز) كه تنها روزنه اميد و رستگاري اَبي ( فرانسيس مك دورماند) است و دست آخر هم همان روزنه كوچك از بين مي رود و جايش را به روزنه هايي مي دهد كه آن قاتل رواني (ام. امت والش) با گلوله هاي اسلحه اش، براي ابي روي ديوار باقي مي گذارد. از اين طرف توي « در بروژ» هم شخصيتي داريم به اسم ري ( كالين فارل) كه اميد به رستگاري دارد اما آن قدر ترش رو و عصبي مزاج است كه تمام روزنه هاي اميد از ميان مي روند. ري حتي قدر گلوله نوراني كنار دست اش - گنگستر دنيا ديده همراهش، كن (برندن گليسن)- را هم نمي داند تا از تجربه هاي او بهره مند بشود. به همين خاطر در شهر بروژ از سوي رييس عصبي مزاج شان (رف فاينس) بايد مكافات پس بدهد، اصلا اين طوري به داستان نگاه نكنيد كه ري به خاطر ستاندن جان آن پسرك معصوم دارد مجازات مي شود، گناه او لذت نبردن از زيبايي ها و چشم اندازهاي اطراف اش است.