موسیقی ما - جواد رهبر: اوایل دهه نود بود که گروه راک امریکایی «گانز اَن رُزز» (Guns N' Roses) به سرپرستی اَکسل رُز با انتشار دو آلبوم «توهمات را بکار بگیر 1» و «توهمات را بکار بگیر 2» و برگزاری تور مربوط به آنها توانست به یکی از محبوبترینها و تاثیرگذارترین گروههای موسیقی زمان خود بدل شود.
اَکسل رُز در کنار اسلش، گیتاریست گروه، یکی از دلایل این موفقیت بود؛ با آن صدای گرفته و خشدارش و لباسهای نامتعارفی که به تن میکرد. سوای اینها٬ یکی دیگر از دلایل تثبیت شمایل اکسل رُز ویدئوکلیپهای گروه بود٬ بهخصوص کلیپهایی که برای دو ترانه «باران نوامبر» و «گریه نکن» ساختند. عصر شکوفایی ویدئوکلیپها بود و روایت داستانی کلیپها با نقشآفرینی اعضای گروه توانست معیارهای تازهای برای این مدیوم رقم بزند.
اما شاید یکی از خصایص اکسل رُز٬ نامتعارف بودن رفتارش باشد؛ تازهترین نمونه اینکه وقتی گروه پس از سالها تاخیر بلاخره دو سال پیش آلبوم «دموکراسی چینی» را به عنوان هفتمین آلبوم استودیویی خودشان به بازار دادند٬ او حتی حاضر نشد در مراسمهای رونمایی جهانی آلبوم شرکت کند. تهیهکنندگان عدم صعود به شماره یک جدول فروش آلبوم را ناشی از همین بیتوجهی او میدانند.
افزودن یک دیدگاه جدید