
سفر به ایران به خاطر زلزله تبریز؛
آراز توروسیان براي همدردي با زلزلهزدگان شمال غرب ايران، قطعه «بيخانمان» را ساخت
موسیقی ما - لیا شیرازی: آراز توروسیان که یکی از خوانندگان و آهنگسازان بهنام اقلیت کشورمان و البته جزء چند خواننده تراز اول ارمنستان محسوب میشود و تا به امروز توانسته بارها در فستیوالهای موسیقی جهانی برترین رتبه و جایگاهها را به خود اختصاص دهد، پس از خبردار شدن از وقوع زلزله اخیر در آذربایجان شرقی، طی سفری بیهنگام به ایران پس از کمکرسانی و ابراز همدردی با مصیبتزدگان، اقدام به ساخت، اجرا و انتشار قطعهای به نام «بیخانمان» به آهنگسازی و خوانندگی خود کرد تا بدین طریق و با نفوذ بر اندیشه و احساس مردم وظیفه خود را بیش از پیش در راستای کمک به هموطنانش انجام داده باشد و بیشک همین موضوع به همهگیر شدن و استقبال بینظیر از این قطعه در رسانههای مختلف منجر شده است.
او که پیش از این در امدادرسانی به مردم زلزلهزده همدان و بم از هیچ کمکی مضایقه نکرده بود، اینبار نیز با ارائه قطعه «بیخانمان» دین خود را به مخاطبینش ادا کرد. گفتنیست این قطعه که دارای فضایی حماسی آکنده با غم و اندوه است، نشانهای از دغدغههای مردمی و فرهنگی این هنرمند مسیحی است. متن ترانه این قطعه را در ادامه میخوانید:
آتشی افروختی، در عمق و جانم؛ای زمین
کردهای در این وطن بیخانمانم؛ای زمین
صد چو من در خاک و خون غلتید در یک صبحدم
هم برادر، هم پدر، هم خواهرانم؛ای زمین
فارغ از کار و تلاش وهای و هوی زندگی
خفته در بستر بودم نزد کسانم؛ای زمین
ناگهان فریاد خشم تو مرا بیدار کرد
چشم بگشودم، چه دیدم از چه خوانم؛ای زمین
خاک و خون و سنگ و آهن پارههای پیکرم
آه... آه کو آن کودک شیرین زبانم؛ای زمین
او که پیش از این در امدادرسانی به مردم زلزلهزده همدان و بم از هیچ کمکی مضایقه نکرده بود، اینبار نیز با ارائه قطعه «بیخانمان» دین خود را به مخاطبینش ادا کرد. گفتنیست این قطعه که دارای فضایی حماسی آکنده با غم و اندوه است، نشانهای از دغدغههای مردمی و فرهنگی این هنرمند مسیحی است. متن ترانه این قطعه را در ادامه میخوانید:
آتشی افروختی، در عمق و جانم؛ای زمین
کردهای در این وطن بیخانمانم؛ای زمین
صد چو من در خاک و خون غلتید در یک صبحدم
هم برادر، هم پدر، هم خواهرانم؛ای زمین
فارغ از کار و تلاش وهای و هوی زندگی
خفته در بستر بودم نزد کسانم؛ای زمین
ناگهان فریاد خشم تو مرا بیدار کرد
چشم بگشودم، چه دیدم از چه خوانم؛ای زمین
خاک و خون و سنگ و آهن پارههای پیکرم
آه... آه کو آن کودک شیرین زبانم؛ای زمین
منبع:
تاریخ انتشار : چهارشنبه 25 مرداد 1391 - 00:00
افزودن یک دیدگاه جدید