موسیقی ما- لی‌لا رضایی: مجله ترانه ماه در اقدامی جالب برترین‌های عرصه موسیقی در دهه ۸۰ را به انتخاب هیات تخصصی داورانش انتخاب کرد. سایت خبری تحلیلی «موسیقی ما» با وحود اینکه از نیمه‌های دهه 80 به جمع رسانه‌های موسیقی ایران اضافه شده بود توانست همراه با سایت گفت‌وگوی هارمونیک به عنوان بر‌ترین رسانه موسیقی پاپ دهه 80 را از آن خود کند.

انتخاب بهترین‌های موسیقی پاپ ایران در دهۀ ۸۰ به صورت رأی گیری تخصصی موسیقایی و با حضور ۸۰ نفر از فعالان عرصۀ «موسیقی پاپ ایران» اعم از خواننده، ترانه سرا، آهنگساز، نوازنده، ‌ تنظیم کننده، تهیه کننده و اهالی رسانه صورت گرفته است.

این نظرسنجی در چند مرحله و با انتخاب باز هنرمندان و کارشناسان موسیقی و در مرحله پایانی با انتخاب هیات داوران نهایی به نتایج که زیر منجر شد. هیات نهایی داوری را این افراد تشکیل می‌دادند:

1- دکتر سیمون آیوازیان (پدر گیتار کلاسیک ایران و عضو شورای پاپ دفتر موسیقی وزارت ارشاد)
2- تورج شعبانخانی (آهنگساز و خواننده پیشکسوت موسیقی)
3- اکبر آزاد (ترانه‌سرا و آهنگساز)
4- ناصر فرهودی (مهندس صدا و میکس و مسترینگ)
5- مسعود جاهد (استاد موسیقی سنتی و نوازنده نی)
6- رضا مهدوی (موزیسین و رئیس مرکز موسیقی حوزه هنری)
7- علیرضا میرعلی‌نقی (مورخ، محقق و منتقد موسیقی)
8- سامان احتشامی (مدرس و نوازنده پیانو)

انتخاب‌های نهایی برترین‌های دهه 80 موسیقی پاپ ایران به شرح زیر است:

• چهره برتر دهه 80:

بهروز صفاریان
علیرضا عصار و احسان خواجه‌امیری

• بهترین خواننده:

محمد اصفهانی
رضا صادقی
مانی رهنما و احسان خواجه‌امیری

• بهترین ملودی ساز:

بابک بیات

• بهترین تنظیم‌کننده ارکسترال:

 فواد حجازی

• بهترین تنظیم‌کننده مدرن:

بهروز صفاریان

• بهترین تهیه‌کننده:

ایران گام
آوای باربد

• بهترین ترانه‌سرا:

محمد علی بهمنی

• بهترین نوازنده:

آندره آرزومانیان

• بهترین گروه موسیقی:

رستاک دارکوب

• محبوب‌ترین چهره:

رضا صادقی

• بهترین آلبوم:

دونیمه رویا (حامی)
وایسا دنیا (رضا صادقی)
هوای حوا (ناصر عبداللهی)

• بهترین قطعه:

دلم گرفت (حامی)
وایسا دنیا (رضا صادقی)
عشق الهی (علیرضا عصار)
کوچه ملی (رضا یزدانی)

• بهترین قطعه پاپ – سنتی:

 آسیمه سر (محمد اصفهانی)

• بهترین خواننده فیلم سینمایی:

محسن چاوشی (سنتوری)

• بهترین خواننده تیتراژ تلویزیونی:

علیرضا قربانی
احسان خواجه امیری

• بهترین اجرای صحنه‌ای:

رضا صادقی
احسان خواجه‌امیری
نیما مسیحا

• قطعه هیت دهه:

گل هیاهو (فریدون آسرایی)
نون و دلقک (محمد اصفهانی)
وایسا دنیا (رضا صادقی)
منو ببخش (ناصر عبداللهی)

• بهترین میکس و مسترینگ:

تیم استدیو پاپ

• بهترین خواننده قطعات مناسبتی:

ناصر عبداللهی

• بهترین رسانه موسیقی:

ژورنال موسیقی گفت‌و‌گوی هارمونیک
سایت خبری – تحلیلی موسیقی ما

آرش نصیری سردبیر این نشریه در این رابطه به خبرنگار سایت موسیقی ما توضیح داد: اصولا انتخاب‌های ترانه ماه همیشه یک انتخاب باز بوده و به کمک خود اهالی موسیقی صورت می‌گرفته است. این بار نیز بنا به خواست مدیر مسئول سعی کردیم کاملا بی‌طرفانه قضاوت را به دست اهالی موسیقی بسپاریم.

وی ادامه داد: در این دوره هم مانند گذشته ما هیچ دخالتی در انتخاب‌های فوق نداشته و این افراد توسط هیات داوران صورت گرفته است. ناگفته نماند که مدیریت مدیر مسوول نشریه ترانه ماه نیز بر سر کار بوده است که سابقه و تجربه‌ای طولانی در این زمنیه دارند.

وی در مورد نارضایتی برخی از اهالی موسیقی اظهار داشت: با توجه به اینکه ۱۵ سال است که خبرنگار این عرصه هستم، باید بگویم هیچ وقت چنین اتفاقی نمی‌افتد که همه از یک انتخاب راضی باشند. برآیند نتیجه برای همه رضایت بخش نیست.

در این رابطه شهنام صفاجو، مدیر مسئول ترانه ماه نیز اظهار داشت: من به عنوان مدیر مسوول این نشریه وقتی برای انتخاب بهترین‌های عرصه موسیقی همه چیز را به هیات داوران واگذار می‌کنم، طبیعی است که خود نیز هیچ دخالتی در این زمینه ندارم. ما این انتخاب را به هیات داوران واگذار کردیم. اگر کسی در این میان از انتخاب هیات داوران ناراضی است یک امر طبیعی است. ولی وقتی انتخاب بهترین‌ها به دست هیات داوران سپرده می‌شود، قطعا استانداردهایی نیز در نظر گرفته شده تا بر اساس آن‌ها دست به انتخاب بزنند.

وی ادامه داد: با این حساب خیلی چیز‌ها رعایت شده است. بدیهی است که مثلا در امر ترانه، انتخاب کسی مثل محمد علی بهمنی، به عنوان بهترین ترانه سرا که طی دهه ۸۰ ترانه‌های ماندگاری سروده است، برای دیگر ترانه سرایان نیز بد نشد. یا مثلا انتخاب بهروز صفاریان و فواد حجازی از هیچ چشم تیز بینی دور نمی‌ماند. کسی نمی‌تواند بگوید که این انتخاب‌ها، انتخاب‌های بدی هستند. حالا یک سری مسایل هست که شاید بتوان به آن‌ها اشاره کرد، مثل این مقوله که فواد حجازی بیشترین فعالیت خود را در دهه۷۰ انجام داده ولی در دهه ۸۰ نیز نمی‌توان از ساخته‌هایش گذشت و چشم را بر روی آن‌ها بست.

صفاجو ادامه داد: بر آیند چنین انتخاب و نظر سنجی کار‌شناسی شده‌ای، بسیار خوبی بود. هیچ محدودیتی هم در میان نبود. نا‌گفته نماند که در برخی از آیتم‌ها اختلاف نظر بسیار زیاد بود ولی خوشبختانه با مدیریت من که حدود ۳۰ بار در چنین زمینه‌هایی در سطح بین المللی فعال بوده‌ام، همه چیز به خوبی پیش رفت. ما استاندارد‌ها را لحاظ کردیم.

وی در مورد سایت «موسیقی ما» نیز متذکر شد: انتخاب این سایت نیز بنا به نظر هیات داوران صورت گرفت و کار زیبایی نیز که این رسانه امسال کرد جای تشکر دارد. من خوشحالم که «موسیقی ما»، نظرسنجی باز را لحاظ کرده و به‌‌ همان روش عمل کرد و انتخاب را به اهالی موسیقی واگذار کرده است.

وی خاطر نشان کرد: سیستم استانداردی که ما در نظر داشتیم بر این اساس بود که هیات انتخابی یک لیست بلند بالا از افراد مختلف داشتند و با دست باز به انتخاب خود اقدام می‌کردند. در طول دهه ۸۰ این افراد پرکار‌ترین افراد بوده‌اند و حرفه‌ای‌تر عمل کرده‌اند. این نگاه از منظر هیات داوران بود که بر اساس یک سری معیارهای خاص انتخاب‌ها صورت گرفت. این افراد از فیلتر گذشتند و ارجاع داده شدند به هیات داوران برای قضاوت هرچه بهتر.

صفاجو متدکر شد: این کار، کار بسیار سختی بود. ما یک پروسه زمانی طولانی را سپری کردیم و تمامی قطعات این دهه را استخراج کردیم و دوستانی که حضور داشتند آن‌ها را به دقت گوش کرده و نهایتا به لیست‌هایی برسیم که در معرض دید و قضاوت داوران بگذاریم تا آن‌ها در مورد بهترین‌ها نظر بدهند.

وی گفت: از این انتخاب خوشحالم و مطمئنم که انتخاب‌های درستی بوده‌اند. ما دربخش داوری سعی کردیم چینشی داشته باشیم که هم کسوت افراد لحاظ شود و هم شان آن‌ها و توانایی‌هایشان. سعی کردیم از هر سبکی یک نماینده داشته باشیم. مثلا ترغیب کردن استاد جاهد برای داوری موسیقی پاپ یک کار جدید بود در حوزه پاپ. چون بین موسیقی پاپ و سنتی قرابت خاصی وجود ندارد. شخصا خوشحالم که یک همگرایی بین گروه‌های مختلف موسیقی به وجود آمد و فکر می‌کنم این اتفاق باید در مقیاس بزرگتری بیافتد.

وی در پایان گفت: اعتماد، همگرایی، و وحدت بین عناصر خاص موسیقی اتفاق افتاده است و این حرکت باید ادامه داشته باشد. ما این قدم کوچک را برداشتیم و امیدوارم قدمهای بزرگ‌تر را دوستان ما بردارند.