چقدر بیزارم از پاییز و آبان
درست یه ساله که تو نیستى پیشم
کى فکرشو می‌کرد تقدیر این شه
یه عمرى واسه تو مشکى بپوشم

هنوز تو گردنم هست یادگاریت
هنوز پاى یه مُشت خاطره گیرم
چقدر گریه کنم پیشِ خدا تا
تو رو واسه یه مدت قرض بگیرم

ار اون روزى که تو رفتى یه ساله
دیگه حرفامو به هیچکى نگفتم
در و دیوارِ این خونه یه ساله
شده عکسایى که از تو گرفتم

بهم بگو که اون لحظهٔ آخر
کى طاقت داشت چشماى تو رو بست
چقدر سخته که تو دیگه نباشى
ولى هرشب بخونم که یکى هست
یکى هست یکى هست ...

هنوز تو گردنم هست یادگاریت
هنوز پاى یه مشت خاطره گیرم
چقدر گریه کنم پیشِ خدا تا
تو رو واسه یه مدت قرض بگیرم