دشت خون، دشت جنونه
این بهاره یا خزونه
کربلا خاطره‌ای از
لاله‌های واژگونه

لاله‌های سربلندو
کی به بی‌کسی کشونده
کی به کوچه و خیابون
پیرهن سیاه پوشونده
پیرهن سیاه پوشونده

من همونم که تولیست زائرا اسمش نیست
رمق توی جسمش نیست
به کربلا بگو که این رسمش نیست
تو دفترت اسمش نیست

من همونم که یه عمره توی سینَه‌م می‌زنم
خورده اسم یا حسین رو پیرهنم
عاشق شش‌گوشه‌ی حرم منم
عاشق شش‌گوشه‌ی حرم منم

تا حالا تو آسمونا
دو تا خورشیدو کی دیده
سرِ خورشید زمینو
کی به نیزه‌ها کشیده

هیچ‌کی تو هیچ جای دنیا
ساقی تشنه ندیده
که بیاره مشک آبو
با دو تا دست بریده

آسمون گریه رو سر کن
کهکشونا رو خبر کن
ختم گلهای بهشته
خاک عالم رو به سر کن

من همونم که تولیست زائرا اسمش نیست
رمق توی جسمش نیست
به کربلا بگو که این رسمش نیست
تو دفترت اسمش نیست

من همونم که یه عمره توی سینَه‌م می‌زنم
خورده اسم یا حسین رو پیرهنم
عاشق شش‌گوشه‌ی حرم منم
عاشق شش‌گوشه‌ی حرم منم