تا قبولش می‌کنی ردت کنه
حالتو بگیره و بَدت کنه
بره از شَهرت به یک شهر دیگه
هی اسیر رفت و آمدت کنه

حتی به حرف خودش پشت کنه
دستشو رو صورتت مشت کنه
از یه جایی نمی‌شه درکش کنی
از یه جایی نمی‌شه ترکش کنی

از یه جایی نمی‌شه با کسی بود
از یه جایی نمی‌شه تنهایی رفت
از یه جایی نمی‌شه چیزی نگفت
از یه جایی نمی‌شه به جایی رفت

تا قرار می‌گیره قلبت با یه حرف
با نگاهی بی‌قرارت می‌کنه
وقتی که دوره هواییت می‌کنه،
نزدیکت باشه چه‌کارت می کنه

تا به دریا می‌بریش ماهی بشه
جاده رو که می‌بینه راهی بشه
تا بپرسی که بهم سر می‌زنی،
همه‌ی جوابشم گاهی بشه

از یه جایی نمی‌شه با کسی بود
از یه جایی نمی‌شه تنهایی رفت
از یه جایی نمی‌شه چیزی نگفت
از یه جایی نمی‌شه به جایی رفت