موسیقی ما ـ شهرام ناظری در نخستین شب از فستیوال موسیقی ققنوس روی صحنه رفت تا سالن «تهران رویالهال» برای اولین بار میزبان علاقهمندان موسیقی اصیل ایرانی باشد؛ آن هم در شبی که «شب مشاهیر» نامیده شده بود.
اعضای گروه «مولوی» یعنی حسین پرنیا (نوازنده سنتور)، صابر نظرگاهی (نوازنده تار)، سینا جهانآبادی و شروین مهاجر (نوازنده کمانچه)، بابک غسالی (نوازنده عود)، فرهاد صفری (نوازنده سازهای کوبهای) و شهریار نظری (نوازنده دف) به روی صحنه آمدند تا قطعه «پرواز» اثر حمید متبسم را اجرا کنند. شهرام ناظری این تصنیف را با مطلع «گر بی دل و بی دستم وز عشق تو پابستم» آغاز کرد؛ قطعهای که با استقبال مخاطبان همراه شد.
او پس از اجرای این قطعه در سخنانی گفت: «میهمان ویژه امشب این اجرا، دکتر الهیقمشهای هستند که افتخار حضور دادهاند. البته قرار بود آقای جمشید مشایخی و دکتر محمدعلی موحد نیز در اجرای امشب حضور داشته باشند اما از آنجا که دچار کسالت بودند، این امر میسر نشد.»
قطعه بعدی «زمستان» با کلامی از مهدی اخوان ثالث بود. اجرای این قطعه زمان نسبتا طولانی را به خود اختصاص داد؛ به طوری که ناظری پس از پایان اجرای این قطعه اظهار کرد: «از شما حاضران برای این همه دقت، تمرکز، سکوت و همراهی که در زمان اجرای قطعه داشتید تا بتوانیم شعر جاودانه اخوان ثالث را اجرا کنیم، تشکر میکنم. این همه دقت و سکوت شما به ما انرژی میدهد. در طول اجرا، گاهی فکر کردم کسی در سالن نیست اما بعد که دوباره به حال خودم میرفتم همه این نفسها و عشق شما را احساس میکردم.»
این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: «آنچه که تا این لحظه شنیدید، نیمی از برنامه ما بود که ما و شما میتوانیم دقایقی استراحت و سکوت کنیم و دوباره پس از چند دقیقه اجرا را از سر بگیریم و هم می توانیم وارد حال و هوا و حس موسیقی مولانا شویم.»
پس از این سخنان، مخاطبان با تشویقهای پیاپی از گروه «مولوی» درخواست کردند که به آنتراک اجرا ادامه پیدا کند.
کنسرت با اجرا قطعاتی با کلام مولانا ادامه پیدا کرد و قطعات «پیدا شدم» و «دوش چه خوردهای دلا» برای مخاطبان اجرا شد. ناظری که قرار نبود قطعه خاطرهانگیز «اندک اندک» را در این برنامه اجرا کند در فضایی بداهه حاضران را غافلگیر کرد و با همراهی دف شهریار نظری شروع به خواندن کرد: اندکاندک جمع مستان میرسند...
او در حین اجرای اشعار مولانا چند بیتی را برای حاضران قرائت کرد و درباره مصراع «بوی شراب میزند خربزه در دهان مکن» توضیح داد: «گاهی اوقات مولانا در اشعاری که ابعادی کاملاً عاشقانه دارد، طنزهایی به کار میبرد که بسیار کاربردی است. او در این مصراع آدمها را به راستگویی دعوت میکند و میخواهد مردم همیشه راست بگویند.»
او سپس قطعه کردی «کابوکی» را با سهتارش کرد و اجرای قطعه «آتش در نیستان» نیز در ادامه برنامه مورد استقبال حاضران قرار گرفت که ناظری این قطعه را به عنوان پایان اجرای خود در نظر گرفته بود.
در بخش پایانی این برنامه نیز تندیس این فستیوال توسط محمدحسین توتونچیان (مدیرعامل شرکت فرهنگی هنری ققنوس) به شهرام ناظری اهدا شد.
دیدگاهها
جناب ناظری چند ساله در تمام کنسرت ها همین قطعات را دقیقا به همین شکل ارائه میدن شخصا بالای ده اجرا در بازه های زمانی مختلف از ایشان را رفتم و شاهد اجرای همین قطعات بودم.یکم دیگه قطعات تکراری شده هرچند هنر استاد هرگز خسته کننده و تکراری نخواهد بود اما بهتر نیست بجای اجرای همین اشعار و تصنیف ها روی کارهای جدید یا حتی همون شاهنامه خوانی مانور بدن.
افزودن یک دیدگاه جدید