[ آرش افشار - منتقد ]

آن روزها که موسیقی پاپ دوباره در ایران جان گرفت، در عمل با دو دسته‌ خواننده روبه‌رو بودیم. آن‌ها که در تقلید هرچه بهتر از خوانندگان دوران طلایی موسیقی پاپ با هم رقابت می‌کردند و معدود خوانندگانی که هرچند کارشان بی‌تأثیر از ستاره‌های پیشین نبود، اما ویژگی‌های خاص خود را هم داشتند و چیزی بر آن‌چه بود، افزوده بودند؛ یا دست‌کم تلاش می‌کردند نفسی تازه در آن هوای تکرار و تقلید بدمند. به‌طور قطع، علیرضا عصار یکی از خواننده‌های پیشرو و جدی آن روزها به‌حساب می‌آمد که مزد این نوآوری و حرکت رو به جلو را هم از مردم گرفت....

موسیقی ما – پروژه «بوم و بر» که شب گذشته به آهنگسازی آریا عظیمی‌نژاد روی صحنه رفت، اجرای بسیار خوبی بود. به هر حال اعضای گروه همگی در حوزه خود، طراز اول هستند و توانستند به خوبی نسخه جدیدی از تلفیق موسیقی ایرانی با سازهای غربی ارائه دهند که فکر می‌کنم بخش زیادی از آن به دلیل ذائقه خاص آریا که سال‌ها روی موسیقی نواحی ایران کار کرده و در کنارش شناختش از سازهای مدرن اتفاق افتاد...