موسیقی ما - «مازیار عطاریان» خواننده، آهنگساز و تنظیم‌کننده‌ای که از اولین‌ موزیسین‌های پاپ بعد از انقلاب است، با آهنگی به نام «کرونا» که تولید آن را بهروز صفاریان انجام داده، بعد از مدتی دوری به صحنه اول موسیقی پاپ برگشته است. ترانه این اثر را «امیر ارجینی» سروده و در کلیپ تاثیرگذاری که مهدی فلک‌بلند برای این پروژه ساخته هم بازی کرده است. یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در این کلیپ، «همایون خواجه‌نوری» نوازنده قدیمی گیتار بیس‌ است که با بسیاری از اسطوره‌ها‌ی موسیقی پاپ قبل از انقلاب روی صحنه بوده و حالا در این کلیپ به صورت افتخاری حضور پیدا کرده است.

موضوع «کرونا» از آن دست اتفاقات اجتماعی نیست که به این زودی‌ها‌ فراموش شود: «کرونا یک جریان زودگذر نیست؛ پدیده‌ای است که شاید جهان به قبل و بعد از آن تقسیم شود و بشریت بعد از آن وارد دوران جدیدی خواهد شد. کرونا ثابت کرد که زمین بی‌مرزه...». این را بهروز صفاریان در پستی که برای انتشار این آهنگ گذاشته، نوشته است. سازندگان این اثر به این پدیده بزرگ جهانی، نگاه بدون مرز داشته‌اند.

صفاریان در این یادداشت همچنین با عنوان کردن اینکه «اولویت مازیار با موسیقی و کلامی است که در مواجهه با دنیا و اجتماع تاثیری آگاه‌سازانه و حرکتی رو به جلو ایجاد کند و این مهم را به دور از تفکرات پوپولیستی و عوام‌فریبانه وظیفه هر هنرمند خصوصاً آنها که در راس توجه هستند می‌دانم»، نوشته است: «دلیل همکاری من با مازیار عطاریان، علاوه بر دوستی قدیمی و تاثیرات بسیار مثبت او در روابط هنری با همکارانش و البته علاقه شخصی‌ام به او، احساس مسئولیتش نسبت به جامعه خودش بوده. او بدون سفارش از سمت ارگان‌های تولید آثار ارزشی، به فکر جریانی اجتماعی رفته که امروزه جهان را هم فرا گرفته تا به سهم خودش، وظیفه‌ای که به گردن یک هنرمند است را انجام دهد و سهم خودش را به جامعه‌ای که همه در آن زندگی می‌کنیم ادا کند.»

مازیار عطاریان متولد 1350 در تهران در خانواده‌اى هنرمند و هنردوست به دنیا آمد و به همین خاطر از همان دوران کودکى به موسیقى گرایش پیدا کرد. او در هفت سالگى  تمرینات ابتدایى خود را نزد منوچهر «کهنموئی» دایى هنرمندش آغاز کرد.

او در دوازده سالگی موفق به فراگیری اصولی موسیقی زیر نظر دومین استادش «آرداشس تارپینیان» شد و در پانزده سالگی به تدریس مقدماتی موسیقى پرداخت. سال 1368، در سال‌ها‌ى قحطى موسیقى، آلبوم «بهونه» با صدای سعید پورسعید با همکاری مجید رضازاده و مازیار عطاریان وارد بازار شد که به اعتقاد عده‌ای اولین آلبوم پاپ بعد از انقلاب است که البته به صورت غیرمجاز منتشر شد. این آلبوم به شدت فراگیر شد و در دورانی که نه اینترنتی بود و نه حتی سی‌دی، کاست آن در سراسر کشور پخش شد و سعید را مشهور کرد.

دومین تجربه حرفه‌ای عطاریان در سال 1370 در کنار شادمهر عقیلی در آلبو‌می‌با عنوان «فریبا» و با کمک خشایار اعتمادی که امکانات استودیوی شخصی کوچکش را برای خلق این آلبوم در اختیار گذاشته بود و همچنین مجید رضازاده رقم خورد و نخستین تجربه خوانندگی شادمهر نیز محسوب ‌می‌شود. در نهایت مازیار عطاریان و شادمهر عقیلی تصمیم به تشکیل گروهی با عنوان «آدیش» گرفتند و اجراها  و تصمیماتی جهت ادامه‌ی فعالیت در خارج از کشور و...که علی‌رغم تلاش‌ها‌ی فراوان برای خروج از کشور و ادامه‌ی حیات هنری، فعالیت این گروه ناکام ماند.

بنا بر آنچه بعدتر در مصاحبه‌ها‌ی دیگر هنرمندان ذکر شد، آنها گروهی غیر رسمی ‌با حضور فواد حجازی، علیرضا عصار، شادمهر عقیلی، کامیل یغمایی و... داشتند که در محافل و برنامه‌ها‌ی غیررسمی ‌به اجرای برنامه ‌می‌پرداختند و در اغلب آنها یکی  از نوازندگان گروه و خواننده اصلی آن مازیار عطاریان بود.

با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر کشور در آن سال‌ها‌، مازیار عطاریان و همکارانش با محدودیت‌ها‌ی بسیاری دست و پنجه نرم کردند تا آنجا که کار به احضار و بازداشت و حتی شلاق تعلیقی کشید، که دیگر هیچ فضایی برای فعالیت حرفه‌ای در حوزه موسیقی برایشان مهیا نبود و همین امر باعث شد تا به فکر چاره‌ای برای ادامه حیات هنری و اقتصادی خود باشد. بنابراین در سال 1374 عازم جزیره کیش شد و فعالیت‌ها‌ی هنری خود را از سر گرفت. در سال 1376 با حکمی از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ سکان هدایت و ساماندهی موسیقی جزیره کیش را به دست گرفت و البته در این سمت شش ماه بیشتر دوام نیاورد.

در همان زمان به سفارش «محمدرضا یزدان‌پناه» مدیرعامل سازمان عمران کیش، مشغول ساخت آلبو‌می ‌با عنوان «جزیره من» به همراه علیرضا بندری شد که هدف از ساخت این آلبوم معرفی بیشتر جزیره و جذب توریست‌ها‌ی خارجی بود. این آلبوم از اولین آلبوم‌های پاپ-راک ایرانی است و با وجود تما‌می ‌تلاش‌ها‌یی که برای ساخت این آلبوم شده بود، در آن سال موفق به دریافت مجوز انتشار نشد و در نهایت این آلبوم با تنظیم و اصلاح  مجدد برخی از قطعات توسط بهروز صفاریان و مازیار عطاریان و پیگیری‌ها‌ی مستمر بهروز در سال 1379 در «استودیو پاپ»، مکانی که هنوز صدای خوانندگان مورد علاقه مازیار در دهه‌ی 50 در آنجا طنین‌افکن بود، توسط شرکت آوای مهر روانه بازار شد. در این آلبوم هنرمندانی همچون بهروز صفاریان، کاوه یغمایی،  فواد حجازی، سیروس سلیمی، پدرام کشتکار، مهدی عطاریان، علیرضا بندری، آرمان مهربان، سودابه شمس، پویا صمیمی، محسن کلهر، رحیم شبخیز، حمیدرضا یراقچیان و... حضور داشتند و ضبط آن توسط زنده‌یاد ناصر فرهودی در استودیو پاپ به پایان رسید و با استقبال روبرو شد. ترانه‌ها‌ی این آلبوم از دکتر علیرضا بندری‌ و پویا صمیمی  و خود مازیار است.

مازیار همچنین چندین آلبوم و تک‌آهنگ را برای دیگر هنرمندان کار کرده که آلبوم‌ها‌ی «شاهزاده ترانه‌ها‌» با داریوش سام، «آیینه دق» با حمید اصغری، «لحظه عاشقی» با فرزاد صادقی، «مست» با مهران مستی و چندین آلبوم دیگر از آن جمله است. برخی از این آثار هم همکاری با بهروز صفاریان در چند کار و از جمله آلبوم «دورنگی» با صدای بهنام صفاریان بود. او در مقطعی هم با بهروز علیاری استودیویی مشترک داشت و آثار بسیاری را در آن مقطع با همکاری هم تولید کردند.

یکی از آثار و همکاری‌ها‌ی جالب مازیار، ساخت قطعه «اتفاق ساده» با صدای امیرحسین مقصودلو (تتلو) بود که در سبک و سیاق دیگری خارج از سبک تتلو‌ست و یکی دو سال پیش به صورت اتفاقی منتشر شد.

مازیار در آلبوم‌ها‌ و تک‌ترک‌ها‌یش همچنین با هنرمندان مطرح بسیاری از جمله یغما گلرویی،  قاسم افشار، مهرزاد اصفهانپور، رضا تبریزی، عبدالجبار کاکایی، آرش سزاوار و سعید دبیری از آن جمله‌اند. او همچنین برای چندین فیلم سینمایی و یک تئاتر موسیقی متن ساخته است.

«کرونا» قطعه‌‌ای برای شروع دور تازه فعالیت‌های مازیار عطاریان است. این آهنگ با ملودی مازیار، تنظیم بهروز صفاریان، ترانه امیر ارجینی و ویدیوی مهدی فلک بلند، منتشر شده است.