موسیقی ما - مور، هوره، تنبور و دف نام چهار آوا و موسیقی محلی است که در سال جاری توانسته اند با خانه دارشدن جایگاه ویژه ای در شهرستان های استان پیدا کنند.
هوره که این روزها بیش از گذشته در مرکز بحث و توجه قرار گرفته ساده ترین و اصیل ترین گونه موسیقی مردمان کرد زبان است که صدا، موسیقی و مفهوم آن تنها توسط یک نفر در پی آوازی ممتد بیان می شود که به همنوایی ساز نیازی ندارد.
این ترانه که از آن به عنوان مادر آوازها یاد می شود دارای مضامین متعدد مذهبی و عاشقانه است که گاه در مراسم شادی و گاه در مراسم غم از ذهن خلاق هنرمند نشات می گیرد.
جایگاه ویژه این آوا در استان کرمانشاه موجب شد که در روز گذشته خانه هوره در شهرستان اسلام آبادغرب با حضور چهره های برجسته استانی و منطقه ای برگزار شود، خانه ای که قرار است فتح بابی برای گردآوری و معرفی بهتر این اثر ارزنده به جوانان و هنردوستان شود.
سید قلی کشاورز، علی کرمی‌ نژاد معروف به حاجی طوسی، بهرام بیگ‌ ولدبیگی، سیدعلی‌عسکر کردستانی، نجات، بساط عثمانوند، ابراهیم حسینی، ایل خان ارکوازی، اولعزیز، یاسمی، کریم صادقی و عبدالصمد عبدی پور هوره خوانان معروف استان‌های ایلام، کرمانشاه و کردستان هستند.

** صدای ماندگار تاریخ هوره
علی نظر منوچهری صدای ماندگار تاریخ هوره متولد 1300 بود که در جوانی و در سال 41 بر اثر تصادف از دنیا رفت، او نخستین کسی بود که هوره خوانی وی به دنبال درخواست مردمی هر چهارشنبه از برنامه رادیویی پخش می شد.
مسعود منوچهری پسر استاد علی نظر است که در گفت و گو با ایرنا به بیان ویژگی های هنری پدر پرداخت و اظهار داشت: پدرم بسیار خوش صدا بود و از موهبت خدادادی برخوردار بود اما هم اکنون تنها 20 دقیقه از صدای وی در نوار کاست در عرصه هوره خوانی به میراث مانده است.
وی که به هوره خوانی به صورت تفننی در آیین ها و یادواره های پدر می پردازد، در خصوص جذابیت های هوره، گفت: منطقه غرب دارای نوا و آوارهای کردی است به عنوان مثال سیاه چمانه به پاوه و اورامانات، مور به هرسین، تنبورنوازی به کرند، ریجاب و دالاهو و هوره مختص اسلام آباد، گیلانغرب و شهر کرمانشاه است چرا که مرحوم علی نظر در اسلام آباد بوده و هوره خوانی کرده است.

** سبک متفاوت علی نظرچر در هوره
منوچهری ادامه داد: بنا به گفته پژوهشگران سبک پدرم به سبک علی نظرچر معروف شده که مختص وی بود و قابل تقلید نیست، از سوی دیگر استاد شهرام ناظری معتقد است که این مرحوم در این سبک از لحاظ مصوت های کوتاه و بلند 2 حنجره داشته چون توانسته همزمان این 2 مصوت را اجرا کند که کار سخت و دشواری است و هدیه ای خدادادی بوده است.
وی یادآور شد، آواز هوره تنها توسط یک نفر انجام می شود که به تازگی توسط آلات موسیقی سعی می شود جذابیت های آن بالا رود که به عقیده من نتیجه بخش نبوده و سنخیت ندارد.
در ادامه رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی اسلام آبادغرب در گفت و گو با ایرنا، به حضور چهره های شاخص و هنرمند استانی و منطقه ای در آیین افتتاح خانه هوره اسلام آباد اشاره کرد و افزود: هوره در سطح استان و غرب کشور دارای جایگاه ویژه ای است که این آواز بیشتر به نام استان کرمانشاه به عنوان یک اثر فرهنگی و هنری ثبت شده است.
خسرو تمری ادامه داد: هوره ارتباط مستقیمی با مردم دارد و به ویژه ساکنان اسلام آباد توانسته اند روابطی عمیق و هنری با آن برقرار کند.

** در خانه هوره چه خبر است؟
وی با بیان اینکه هوره تنها متعلق به بزرگسالان و کهنسالان نیست و به عموم مردم تعلق دارد، ادامه داد: درصددیم در این خانه آثار هوره را به صورت صوتی، تصویری و زندگینامه به صورت مجموعه ای ماندگار ثبت و ضبط کنیم.
تمری از بخش پژوهشی و علمی به عنوان مهم ترین فعالیت این خانه یاد کرد و ادامه داد: این آواز متعلق به منطقه غرب کشور شامل کردستان ، ایلام و کرمانشاه است که بیشتر کرمانشاه خاستگاه آن است.
وی با بیان این هوره و مور 2 نوای سنتی و بومی استان هستند، ادامه داد: مور بیشتر به منطقه هرسین و لکستان تعلق دارد، ولی هوره در گیلانغرب، قصرشیرین، اسلام آباد و شهر کرمانشاه جایگاه ویژه تری یافته که هنرمندان و مردمان اسلام آباد بدان توجه بیشتر دارند.
این مسئول یادآور شد، قبل از من هم مدیرانی بوده اند که جشنواره هوره را به صورت مستمر در اسلام آبادغرب برگزار کرده اند و شاید به اندازه اسلام آباد در هیچ یک از شهرستان های استان جشنواره در ارتباط با هوره برگزار نشده است.
در ادامه معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه در گفت و گو با ایرنا، اظهار داشت: یکی از راه های حفظ ارزش ها، سنت ها و آیین های فرهنگی و هنری استان برگزاری برنامه ها و فعالیت ها است که ایجاد خانه هوره یکی از راهکارهایی است که می تواند در جهت حفظ فرهنگی بومی و محلی سهیم باشد.
مظفر تیموری در پاسخ به این سوال که چرا خانه هوره در اسلام آباد ایجاد شده، ادامه داد: اسلام آباد به دلیل مرکزیت در غرب کشور و عمومیت داشتن انتخاب شده است و برای حفظ این سنت چهار اقدام از ابتدای امسال تاکنون همچون راه اندازی خانه دف در پاوه، خانه مور در شهرستان هرسین، خانه هوره در اسلام آباد و خانه تنبور در دالاهو انجام شده است.

** خانه سیاه چمانه در راه است
تیموری ادامه داد: به دلیل استقبال خوب مردم با این برنامه ها، درصددیم خانه سیاه چمانه در پاوه را نیز احداث کنیم تا موسیقی کرمانشاه طی 6 ماه صاحب پنج خانه شود.
وی یادآور شد، این رویکرد ارشاد اسلامی در راستای احیای سنت ها و فرهنگ های بومی محلی است که شاید مدت ها است به فراموشی سپرده شده بود و با ایجاد این مکان ها و فضاها می خواهیم محلی برای فعالیت، اتحاد و همدلی همه هنرمندان در راستای زنده نگه داشتن این آیین کهن را برپا کنیم.
تیموری در پاسخ به این سوال که هوره تا چه اندازه جوان پسند است و جایگاه خود را حفظ کرده اظهار داشت: هوره بیش از پنج هزار سال، تنها سینه به سینه انتقال پیدا کرده و کار خاصی برای ایجاد میل و رغبت جوانان به آن انجام نشده است.
وی افزود: با این وجود شاهد حضور فعالیت چندین نوجوان و جوان برای هوره خوانی در مراسم دیروز بودیم که حتی پیشنهاد برگزاری کلاس های آموزشی برای ترویج این آواز را داده ایم.

** پژوهشگر هوره را معرفی کنند
تیموری معتقد است، بسیاری از جوانان از معنا و مفهوم هوره بی اطلاع هستند و تنها جذب صدا و آواز آن شده اند و باید از گذشته بر روی این موضوعات کار می شد تا بتوانیم جوانان بیشتری را به این سمت جذب کنیم.
وی اضافه کرد: اگر در راستای برنامه ریزی و ایجاد انگیزه اقدام شود می توانیم جوانان را به این سمت ترغیب کنیم و پیشنهاد داده ایم از محققان و پژوهشگران برای معرفی این آوا استفاده شود.