مشق نامِ لیلی در شب رستاخیز ققنوس
موسیقی ما - در تالار وحدت ارکستر «میرآترا» شامگاه سه شنبه به رهبری میرامیر میری کنسرت خود را با حضور داوود آزاد برگزار کرد.
در ابتدای این کنسرت داوود آزاد ضمن خیر مقدم به حاضران گفت: خوشحالم پس از مدتها با فرمی جدید از اجرای موسبقی در اینجا هستم. این کنسرت بر خلاف کنسرتهای قبلی من که عموما با همراهی ارکستری کوچکتر اجرا میشد، اینبار با شکلی متفاوت و با ارکستر بزرگ برگزار خواهد شد.
در این کنسرت قطعاتی از ساخته های داوود آزاد، میرامیر میری و نبیل یوسف شریداوی ( از نوازندگان دف میرآترا) اجرا شد. موسیقی این قطعات عموما بر روی اشعاری از مولانا نوشته شده و تمامی قطعات رپرتوار اجرایی این کنسرت را میرامیر میری تنظیم کرده بود.
در بخش اول کنسرت قطعه بیکلام راز و نیاز با آهنگسازی و تنظیم میری و قطعه تا تو نیایی به آهنگسازی نبیل یوسف شریداوی در کنار قطعات اثری نیست مرا، بینشان، گتمه گتمه (قطعهای آذری بر روی شعری فولکلور از ادبیات آذربایجان) و آن خرابات از ساختههای داوود آزاد اجرا شد. از نکات جالب توجه در این کنسرت، حضور دو سماعگر به نامهای امیر نجمالدین و هیربد دادرس بود که همزمان با اجرای برخی از قطعات به حرکات نمایشی سماع پرداختند. اولین قطعهای که با هنرنمایی این دو هنرمند همراه بود قطعه «آن خرابات» بود که در پایان بخش اول کنسرت اجرا شد.
آغازگر بخش دوم کنسرت میرآترا، برنامه تجلیل از دو هنرمند عرصه موسیقی و نمایش؛ نادر مشایخی و بهروز غریبپور بود.
میری قبل از این مراسم تجلیل از حمایتهای همیشگی خانه موسیقی از میرآترا تشکر کرد، سپس نادر مشایخی را با عنوان یکی از بزرگان عرصه موسیقی کلاسیک خطاب قرار داد و از او برای حضور بر صحنه دعوت کرد.
مشایخی پس از دریافت لوح سپاس خود گفت: بسیار هیجانزده هستم، مدتهاست داوود آزاد را میشناسم و در این زمان سی ساله همیشه از ایرانی بودن و احساسات ایرانی او، از فردیت او و از نحوه بیان احساساتش از طریق موسیقی لذت بردم.
وی افزود: امروزه جوانان ما اهمیت فردیت را کشف کردهاند و نیاز به حمایت دارند.
پس از مشایخی، نوبت بهروز غریبپور بود که با عنوان «پدر اپرای عروسکی ایران» خطاب قرار گیرد و روی صحنه تالار وحدت بایستد.
این هنرمند پیشکسوت پس از دریافت لوح سپاس، با لحنی نوستالژیک ضمن اشاره به سالهای متمادی که در تالار وحدت سپری کرده است، گفت: من در حیطه نمایش و موسیقی مدیون این تالار بودم، اینجا دانشگاه اصلی من بود و همیشه آرزو داشتم به هنر اپرا در ایران پس از انقلاب توجه بشود.
غریبپور افزود: در راستای همین آرزو بود که از پانزده سال قبل با تاسیس گروه آران سعی در آمیختن موسیقی، نمایش و ادبیات داشتم و خوشحالم که بگویم این امر محقق شد هرچند خیلی سخت بود.
او با بیان اینکه ایران سرزمینی است که هنرمندان بزرگی دارد به تعداد اندک سالنهایی ماند تالار وحدت اشاره و آرزو کرد تعداد این مکانها بیشتر شود.
غریبپور رو به اعضای جوان ارکستر میراترا گفت: من از 14 سالگی گروه داشتم میدانم سخت است اما میتوان موفق شد به شرط اینکه از برخوردهای تند نترسیم.
پیشکسوت تئاتر عروسکی ایران خطاب به بانوان هنرمند ارکستر میراترا نیز گفت: با دیدن اینهمه بانوی هنرمند به خود لرزیدم، در سالهایی حمل ساز بدون مجوز ممنوع بود، آن شرایط این توهم را ایجاد کرد که نظام با موسیقی مخالف است اما امروزه با اطمینان میگویم در این بین فقط نام این تالار عوض شده اما هنوز روح رودکی در این مکان جاریست.
اجرای قطعه «مست مستم» به آهنگسازی داوود آزاد آغازگر بخش دوم کنسرت شب گذشته میرآترا به همراه اجرای حرکات نمایشی سماع بود.
اجرای شب گذشته ارکستر میراترا جدای از لحظاتی که نوازنده جوان سازهای جیمبی و بندیر به علت نداشتن کنترل کافی بر احساسات سرشارش در هنگام نوازندگی با تاثیر منفی روی دینامیک و از ریتم افتادنهایش، نظام اجرایی ارکستر را تا آستانه فروپاشی پیش برد و بدون در نظر گرفتن نقصهایی کوچک در اجرای گروه همخوانی که آن هم به واسطه جوانی و تجربه کم کاملا قابل چشمپوشی است، اجرایی زیبا وخاطرهانگیز بود.
قطعه بیکلام «نوای عود» از ساختههای میرامیر میری، خانه پرنور از ساختههای داوود آزاد قطعات بعدی این کنسرت بود و آخرین قطعه از رپرتوار رسمی این کنسرت «هله» نام داشت که از ساخته نبیل یوسف شریداوی بود.
ارکستر میرامیر به عنوان قطعه «بیز» یکی از ساختههای داوود آزاد به نام «مشق نام لیلی» را اجرا کرد که این قطعه با همراهی حاضران در سالن و هلهله زیبای گروه همخوانان، پایان خاطرهانگیزی را برای شب حضور مجدد داوود آزاد روی صحنه رقم زد، تو گویی انبوهی پایکوبان و هلهلهکنان، لیلی را به جشن شب رستاخیز ققنوس موسیقی فرا میخواندند.
در ابتدای این کنسرت داوود آزاد ضمن خیر مقدم به حاضران گفت: خوشحالم پس از مدتها با فرمی جدید از اجرای موسبقی در اینجا هستم. این کنسرت بر خلاف کنسرتهای قبلی من که عموما با همراهی ارکستری کوچکتر اجرا میشد، اینبار با شکلی متفاوت و با ارکستر بزرگ برگزار خواهد شد.
در این کنسرت قطعاتی از ساخته های داوود آزاد، میرامیر میری و نبیل یوسف شریداوی ( از نوازندگان دف میرآترا) اجرا شد. موسیقی این قطعات عموما بر روی اشعاری از مولانا نوشته شده و تمامی قطعات رپرتوار اجرایی این کنسرت را میرامیر میری تنظیم کرده بود.
در بخش اول کنسرت قطعه بیکلام راز و نیاز با آهنگسازی و تنظیم میری و قطعه تا تو نیایی به آهنگسازی نبیل یوسف شریداوی در کنار قطعات اثری نیست مرا، بینشان، گتمه گتمه (قطعهای آذری بر روی شعری فولکلور از ادبیات آذربایجان) و آن خرابات از ساختههای داوود آزاد اجرا شد. از نکات جالب توجه در این کنسرت، حضور دو سماعگر به نامهای امیر نجمالدین و هیربد دادرس بود که همزمان با اجرای برخی از قطعات به حرکات نمایشی سماع پرداختند. اولین قطعهای که با هنرنمایی این دو هنرمند همراه بود قطعه «آن خرابات» بود که در پایان بخش اول کنسرت اجرا شد.
آغازگر بخش دوم کنسرت میرآترا، برنامه تجلیل از دو هنرمند عرصه موسیقی و نمایش؛ نادر مشایخی و بهروز غریبپور بود.
میری قبل از این مراسم تجلیل از حمایتهای همیشگی خانه موسیقی از میرآترا تشکر کرد، سپس نادر مشایخی را با عنوان یکی از بزرگان عرصه موسیقی کلاسیک خطاب قرار داد و از او برای حضور بر صحنه دعوت کرد.
مشایخی پس از دریافت لوح سپاس خود گفت: بسیار هیجانزده هستم، مدتهاست داوود آزاد را میشناسم و در این زمان سی ساله همیشه از ایرانی بودن و احساسات ایرانی او، از فردیت او و از نحوه بیان احساساتش از طریق موسیقی لذت بردم.
وی افزود: امروزه جوانان ما اهمیت فردیت را کشف کردهاند و نیاز به حمایت دارند.
پس از مشایخی، نوبت بهروز غریبپور بود که با عنوان «پدر اپرای عروسکی ایران» خطاب قرار گیرد و روی صحنه تالار وحدت بایستد.
این هنرمند پیشکسوت پس از دریافت لوح سپاس، با لحنی نوستالژیک ضمن اشاره به سالهای متمادی که در تالار وحدت سپری کرده است، گفت: من در حیطه نمایش و موسیقی مدیون این تالار بودم، اینجا دانشگاه اصلی من بود و همیشه آرزو داشتم به هنر اپرا در ایران پس از انقلاب توجه بشود.
غریبپور افزود: در راستای همین آرزو بود که از پانزده سال قبل با تاسیس گروه آران سعی در آمیختن موسیقی، نمایش و ادبیات داشتم و خوشحالم که بگویم این امر محقق شد هرچند خیلی سخت بود.
او با بیان اینکه ایران سرزمینی است که هنرمندان بزرگی دارد به تعداد اندک سالنهایی ماند تالار وحدت اشاره و آرزو کرد تعداد این مکانها بیشتر شود.
غریبپور رو به اعضای جوان ارکستر میراترا گفت: من از 14 سالگی گروه داشتم میدانم سخت است اما میتوان موفق شد به شرط اینکه از برخوردهای تند نترسیم.
پیشکسوت تئاتر عروسکی ایران خطاب به بانوان هنرمند ارکستر میراترا نیز گفت: با دیدن اینهمه بانوی هنرمند به خود لرزیدم، در سالهایی حمل ساز بدون مجوز ممنوع بود، آن شرایط این توهم را ایجاد کرد که نظام با موسیقی مخالف است اما امروزه با اطمینان میگویم در این بین فقط نام این تالار عوض شده اما هنوز روح رودکی در این مکان جاریست.
اجرای قطعه «مست مستم» به آهنگسازی داوود آزاد آغازگر بخش دوم کنسرت شب گذشته میرآترا به همراه اجرای حرکات نمایشی سماع بود.
اجرای شب گذشته ارکستر میراترا جدای از لحظاتی که نوازنده جوان سازهای جیمبی و بندیر به علت نداشتن کنترل کافی بر احساسات سرشارش در هنگام نوازندگی با تاثیر منفی روی دینامیک و از ریتم افتادنهایش، نظام اجرایی ارکستر را تا آستانه فروپاشی پیش برد و بدون در نظر گرفتن نقصهایی کوچک در اجرای گروه همخوانی که آن هم به واسطه جوانی و تجربه کم کاملا قابل چشمپوشی است، اجرایی زیبا وخاطرهانگیز بود.
قطعه بیکلام «نوای عود» از ساختههای میرامیر میری، خانه پرنور از ساختههای داوود آزاد قطعات بعدی این کنسرت بود و آخرین قطعه از رپرتوار رسمی این کنسرت «هله» نام داشت که از ساخته نبیل یوسف شریداوی بود.
ارکستر میرامیر به عنوان قطعه «بیز» یکی از ساختههای داوود آزاد به نام «مشق نام لیلی» را اجرا کرد که این قطعه با همراهی حاضران در سالن و هلهله زیبای گروه همخوانان، پایان خاطرهانگیزی را برای شب حضور مجدد داوود آزاد روی صحنه رقم زد، تو گویی انبوهی پایکوبان و هلهلهکنان، لیلی را به جشن شب رستاخیز ققنوس موسیقی فرا میخواندند.
منبع:
خبرگزاری ایرنا
تاریخ انتشار : پنجشنبه 8 آذر 1397 - 01:52
افزودن یک دیدگاه جدید