موسیقی ما - پنجشنبه 28 دی ماه در نهمین شب سی و سومین جشنواره موسیقی فجر، تالار وحدت میزبان مانو کچه یکی از مشهورترین نوازندگان درامز بود.

این نوازنده فرانسوی به همراه ژروم ریگارد نوازنده گیتار باس و‌ پاتریک منوگویین نوازنده‌ی گیتار الکترونیک در این کنسرت به اجرای قطعاتی از موسیقی جز، راک و پاپ پرداختند.

بخشی از شهرت مانو کچه به دلیل نوازندگی در کنار هنرمندانی مانند پیترگابریل و استینگ است، اما خود این نوازنده درامز به عنوان آهنگساز هم فعالیت‌های مستقلی داشته و تاکنون شش آلبوم از او منتشر شده که با استقبال جهانی مواجه شده است.

مخاطبان ایرانی هم استقبال خوبی از این برنامه کردند و تالار وحدت تا بالکن سوم میزبان علاقه‌مندان این کنسرت بود. در طول زمان پر شدن سالن از تماشاچیان، موسیقی این گروه در سالن پخش می‌شد تا شنوندگان آمادگی بیشتری برای شنیدن قطعات داشته باشند. پس از حضور نوازندگان بر روی صحنه، اجرای گروه با پخش افکت‌های صوتی آغاز شد و پس از آن سه نوازنده شروع به نواختن کردند.

پس از اجرای چند قطعه گروهی نوبت به تک نوازی درامز مانو کچه رسید و این نوازنده در آستانه 60 سالگی، با قدرت بسیار زیاد درام استیک‌ها را بر ساز کوبید. اجرای پر شور و هیجان او باعث به وجد آمدن تماشاگران شد و مانند بسیاری از کنسرت‌های دیگر، عادت ناپسند تشویق کردن در میانه اجرا، باعث شد صدای ساز کچه در میان کف زدن‌ها گم شود.

قطعه بعدی با تک نوازی گیتار باس آغاز شد و پس از لحظاتی سازهای دیگر هم به او پیوستند. پس از آن کچه به صحبت با تماشاگران پرداخت و گفت: بسیار خوشحالم که برای اولین بار در ایران حضور پیدا کردم. متاسفانه دیشب وارد تهران شدیم و فردا از اینجا خواهیم رفت، بنابراین فرصتی برای گردش در شهر نداریم. اما امیدوارم بار دیگر به ایران سفر کنم. قطعاتی که تا اینجا شنیدید متعلق به آلبوم جدید من است که مدت زیادی است در حال ضبط است. برای من افتخار بزرگی است که در ایران موسیقی اجرا می کنم و از شما ممنونم که به اینجا آمدید.

در اجرای قطعه بعدی اتفاقی بی‌سابقه رخ داد و کچه به اجرای آواز پرداخت. این اتفاق تا به حال در کنسرت‌های گروه‌های خارجی در ایران سابقه نداشته و تنها بعضی گروه‌های آسیایی امکان اجرای قطعات با کلام را داشتند.

چند آهنگ بعدی گروه همره با آواز اجرا شد، و البته آوازها از قبل ضبط شده بودند و کچه گاهی آن را همراهی می‌کرد. در طول اجرا افکت‌های صوتی، نوازندگان را همراهی می‌کرد و مهندس صدایی که همراه با گروه به ایران سفر کرده بود، صدایی مناسب را از این اجرا به گوش مخاطبان رساند.

با پایان برنامه و تشویق‌های ممتد تماشاگران بار دیگر نوازندگان به صحنه بازگشتند و پس از نواختن یک قطعه، کچه که شوخ طبعی او در طول اجرا آشکار شده بود از تماشاگران خواست با تکرار یک موتیف مشخص پایان‌دهنده این کنسرت باشند.