قریحه داشتن حتما جدا از تکنیک است، حتما جدای از تمام چیزهایی است که مرتبط با "فن" هستند، مرتبط با "زحمت" مرتبط با آنچه به عنوان "کار" از آن یاد می‌کنیم. به نگاهِ صرفا تکنیکی داشتن یا کم‌ذوقی کسی چندان خرده نمی‌گیرد چرا که تکنیک داشتن و فن به کار بستن خودش می‌تواند تا حدودی  راهگشا یا به اصطلاح "کار-راه-انداز" باشد اما اگر این قریحه و ذوق با تکنیک همراه شوند حتما شادی‌آفرین است، حتما به چشم می‌آید، حتما دیدنی و شنیدنی خواهد بود. موسیقی در تنگه ابوقریب از دستۀ دوم است، موسیقی‌ای که با تو می‌آید، درگیرت می‌کند، جای خودش را باز می‌کند، دست و پای دیده شدن و شنیده شدن را نمی‌زند و هنر است با تمام ویژگی‌هایی که برای هنر قائلیم؛ بالندگی، خلاقیت، تازگی، زیبایی و البته تاثیرگذاری.