یک روز بارانی بهاری، قاعدتاً باید روز دل‌انگیزی باشد؛ اما این بار فرق داشت و ناگهان باران عشق بند آمد و بانگ برآمد که خواجه برفت:
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
و در آن جمعه بارانی بهاری، موسیقی پاپ معاصر ایران یکی از بزرگ‌ترین نمادهایش را از دست داد.
حالا دیگر می‌توانم بنویسم استاد ناصر چشم‌آذر. خودش اگر بود -با همان طنزی که نزدیکانش به یاد دارند- می‌گفت نگو استاد و بعد که می‌گفتی اگر شما استاد نیستی پس چه کسی استاد است، برایت اسامی ‌تعدادی از بزرگان و اسطوره‌های موسیقی ایران را ردیف می‌کرد.
می‌گفت: «خواهش می‌کنم هرگز به هیچ‌کس و حتی خودتان جایگاه ندهید. جایگاه ما بیش از آن‌چه هستیم، نیست.»

«راز ماندگاری قطعاتی که بر اساسِ ترانه‌های ملک‌الشعرای بهار ساخته شده، چیست؟» رازِ جاودانگی آثاری چون «بهار دلکش»، «ای شکسته‌دل»، «ز من نگارم» و «مرغ سحر»؟ این موضوعی است که ذهنِ بسیاری از جمله مرا به خود مشغول کرده است؛ چرا که براساسِ قراینِ موجود «محمد تقی بهار» خودش نیز چنین تصوری از این آثار نداشته است؛ در حالی‌که هم‌اکنون بسیاری از ترانه‌های او ماندگارتر از شعرهایش شده است و شنونده‌ها و خوانندگانِ  بیشتری دارد؛ اما مهم‌ترین دلیلِ این موضوع را می‌توان در هم‌نشینی «بهار» با موسیقی‌دانانِ‌ بزرگِ هم‌عصرِ او دانست. موزیسین‌هایی که با دربار قاجار ارتباط داشتند و نمونه‌ی آن «جهانگیر مراد»‌ - حسام‌السلطنه- است که آهنگِ تصنیف «ای کبوتر از آشیان کناره کردی» را نوشت یا دیگر موسیقی‌دانانی چون درویش‌خان و شاگردانِ او چون مرتضی‌ نی‌داود.  ..

موسیقی ما – سرپرست  گروه موسیقی دارکوب در یادداشتی نسبت به اتفاقات رخ داده در کنسرت اخیر این گروه در یادداشتی اعتراضی واکنش نشان داد. به گزارش «موسیقی ما»، همایون نصیری در این یادداشت که برای انتشار در اختیار سایت «موسیقی ما» قرار گرفته، نوشته: «بیست سال قبل در دوره هنرستان موسیقی و تب و تاب و عشق و شوری که درون نوجوانی چون من موج می‌زد، دیدن اجرایی در تالار وحدت شوقی وصف ناشدنی بود و تصور اینکه روزی بتوانم بر این صحنه پرشکوه حاضر شوم، ساز دست بگیرم و اجرایی داشته باشم، یک آرزوی دور اما پر از لذت. ...