موسیقی ما- آلبوم تک‌نوازی و دو نوازی «بر مدار زمان» به نوازندگی و آهنگسازی «فرهاد صفری» و به تهیه‌کنندگی «صدرالدین حسین‌خانی» توسط  مؤسسه «نغمه سرای روژین» و با یادداشتی از «محمد رضا درویشی» محقق سرشناس موسیقی نواحی ایران منتشر شد. این آلبوم «بر مدار زمان» هفده قطعه به نام‌های «در ازل»، «ابتدا»، «سپس»، «اکنون»، «پیش از این»، «در حال»، «آتیه»، «بعد از آن»، «دهر»، «دمادم»، «دقایق»، «هرلحظه»، «مدام»، «دیروز»، «زمانه»، «تا ابد» و «گاهان» را شامل می‌شود.

«محمد رضا درویشی» محقق باتجربه موسیقی نواحی ایران؛ در بروشور این آلبوم، یادداشت مفصل و تخصصی را در آذر سال 1393 به رشته تحریر درآورده و در آن نوشته است: «مجموعه «بر مدار زمان» (طراحی برای تمبک)، آفریده فرهاد صفری نوازنده جوان و در عین حال باسابقه تمبک است. این مجموعه، از جهات مختلف زیبنده بررسی است. صدادهی یا رنگ صدا موضوعی است که هم به تکنیک اجرایی ارتباط دارد و هم ندارد. ارتباط دارد؛ زیرا بدون داشتن تکنیک‌های پرقدرت اجرایی، امکان ایجاد رنگ‌های صوتی متفاوت روی ساز ممکن نیست و ارتباط ندارد زیرا بسیاری از نوازندگان پرقدرت تمبک هرگز نتوانسته‌اند به رنگ‌های صوتی جدید و در عین حال متین بر روی این ساز دست یابند. فرهاد صفری با ممارست زیاد، صاحب تکنیکی ممتاز در تمبک شده است. او در عین حال از نوجوانی به عنوان یک نوازنده ناراضی نمی‌توانست کاملاً در حصار تمبک بماند و سعی در طراحی و ساخت سازهای کوبه‌ای پوستی نوین کرد و با آزمون و خطا با ساخت سازهای کوبه‌ای پوستی بی‌همتا پرداخت و با صدادهی و رنگهایی درخشان که از نظر شکل و ساختار و نیز صدادهی و رنگ، علاوه بر اینکه در ساختار کلی موسیقی ایرانی قرار می‌گرفت، هیچ ارتباطی با سازهای کوبه‌ای پوستی دیگر ملیت‌ها نداشت و این امتیاز مهم فرهاد صفری است. حال چنین نوزانده‌ای که چنین سازهای کوبه‌ای بی‌همتایی ابداع کرده و می‌نوازد چگونه می‌تواند تمبک بنوازد و از صداهایی که خود در آن سازها بدان رسیده استفاده نماید؟»

درویشی در بخش دیگری از این یادداشت نوشته است: «اینجاست که می‌توان دید ما چگونه با رنگ‌ها صداهایی در مجموعه «بر مدار زمان» در تمبک مواجه می‌شویم که پیش از ین با آنها مواجه نبوده‌ایم. آری این صداها همان صداهاست از همان سازها. مؤلف در این مجموعه، هیچگاه دست به کارهای آکروباتیک به مانند بعضی از سلف‌های خود نزده است. در این مجموعه از یک تا پنج تمبک به تناوب استفاده شده است. نگارنده از چهار ساز کوبه‌ای پوستی «زروان»، «بادیه»، «کارنگ» و «باژنگ» در اجرا و ضبط قطعه سمفونیک خود در مسکو به نام «در سکوت آفتاب نیمه شب» استفاده کرده‌ام که این سازها توسط «فرهاد صفری» و «حامد دژبراز» نواخته شده است.»

«فرهاد صفری» سال 1361 در تهران متولد شده است و فراگیری ساز تنبک را از سن 10 سالگی با تشویق عمویش «بهرام صفری» (نوازنده تار) نزد «اژدر سلطان آبادی» و «عليرضا مشعوفی» آغاز کرد. سپس، نزد «بهمن رجبی» به فراگيري اين ساز پرداخت. سال ۱۳۸۰ گروه «ريتم نوين» را تشکيل داد و به اجراي کنسرت‎های مختلف پرداخت. او با تغيير در ساختمان تنبک، توانست سازهای «تنبک دودهانه» و «کوبانه» را در سال ۱۳۸۱ ابداع کند. در ادامه تحقيقات خود در زمينه ساخت سازهای كوبه‎ای با تجربيات به‎دست‎آمده توانست سازهای ديگری با نام‎های «زروان»، «کارنگ»، «باژ»، «باژنگ»، «باديه»، «زَجَل» ،«دفك» و «سیلک» را در اندازه‎های گوناگون طراحی و ثبت کند. همراه با گروه‎های مختلفی از جمله گروه «مولوی» و گوره «فردوسی» و (به همراه شهرام ناظری)، گروه «اينک»، گروه «قمر»، گروه «هزار طرز» و ... در کنسرت‌ها و فتیسوال‌های داخلی و خارجی روی صحنه رفته است. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به حضور در آلبوم‌های «از زبور تنهایی»، «در سایه سار مهتاب»، «وطن» و ... همکاری با «محمد رضا درویشی» و همچنین بخش کوبه‌ای موسیقی‌های فیلم، ساخته «آریا عظیمی‌نژاد» اشاره کرد.  

«بر مدار زمان» توسط «آریا عظیمی‌نژاد» و «مقداد شاه‌حسینی» میکس و مسترینگ شده و «امیر مهدی مصلحی» طراحی گرافیک آن را انجام داده است؛ همچنین «مهدی بشکوفه» مدیر اجرایی آن را برعهده داشته است