برنامه یاد بعضی نفرات
 
کنسرت «ناگفته» در کرج با تولد شوالیه‌ی آواز همراه شد
بوسه پسر بر شانه‌های پدر
موسیقی ما - آخرین کنسرت تور کنسرت «ناگفته» در شب تولد شوالیه آواز ایران، استاد «شهرام ناظری» در حالی برگزار شد که تمام مخاطبان سالن دو هزار نفره‌ کرج، یک صدا تولد استاد ناظری را تبریک گفتند و برای او آرزوی سلامتی کردند. دور دوم این کنسرت‌ها از هشتم بهمن‌ماه در شهر رشت آغاز شده بود و در شهرهای ساری، کرمان ادامه یافت تا در شهرستان کرج هم‌زمان با تولد شوالیه‌ی آواز خاتمه یابد.

این برنامه با صحبت‌های «شهرام ناظری» درباره‌ی اهمیت موسیقی بر فرهنگ مردم آغاز شد و البته استاد آواز ایران پیش از آن از تاخیر شکل‌گرفته در اجرای برنامه‌اش از مخاطبان عذرخواهی کرد:‌ «متاسفانه این تاخیرها به بخشی از زندگی روزمره ما بدل شده، من همواره سعی کردم که اجراهایم مانند همه جای دنیا راس ساعت شروع شود اما متاسفانه عواملی دست به دست هم می‌دهد که باعث این تاخیرها می‌شود. ضمن آنکه اکثر سالن‌هایی که در ایران برای موسیقی تدارک دیده شده مناسب موسیقی نیستند. شاید یک سری موسیقی‌های سطحی در این سالن‌ها بتوان شنید؛ اما برای موسیقی فاخر سطح این سالن‌ها بسیار پایین است.» استاد ناظری پیش از آغاز قطعه «راست بگو نهان مکن» با شعری از حضرت مولانا گفت: «مولانا سخنان عارفانه را به درستی با طنز همراه می‌کرد؛ همین موضوع هم باعث اثرگذاری بیشتر آثار او در طول سال‌ها شده است. متاسفانه در جامعه ما تعارفات و مسائلی از این دست باعث شده تا ما کمی از راست‌گویی فاصله بگیریم و به پنهان‌کاری روی بیاوریم. این موضوع به ظاهر ساده این روزها به آفت اخلاقی ما بدل شده است. مولانا که در آن دوران پی به این حقیقت برده بود، با زبان طنز به این موضوع در شعرش اشاره می‌کند و می‌گوید «دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن/ چون خمشان بی‌گنه روی بر آسمان مکن/ باده خاص خورده‌ای نقل خلاص خورده‌ای/ بوی شراب می‌زند خربزه در دهان مکن».»

این صحبت‌های شوالیه‌ی آواز ایران با استقبال مخاطبان همراه شد. سپس کنسرت با قطعه‌ای از آلبوم «ناگفته» شروع شد. بعد از پایان این قطعه بابک غسالی به تک‌نوازی عود پرداخت که با استقبال مخاطبان مواجه شد و سپس امین غفاری و پدرام فریوسفی به دونوازی پرداختند.
 
 بعد از اجرای مثنوی‌خوانی، «حافظ ناظری» با اشاره به این موضوع که امشب برای او شب خاطره‌انگیزی است،گفت: «متاسفم در شرایطی برای مردم سرزمینم به اجرای برنامه می‌پردازم که نمی‌توانیم به دلیل سالن‌های نامناسب، صدای واقعی سازها را به گوش مخاطبان برسانیم. شانزده سال پیش در چنین شبی در کنار پدرم در کرج به اجرای برنامه پرداختم و فردای آن روز تهران را به مقصد نیویورک برای تحصیل در رشته موسیقی و کشف افق‌های تازه در این عرصه ترک کردم و حال خوشحالم که پس از گذشت این سال‌ها یک بار دیگر در کنار مردم نجیب و هنردوست این شهر به اجرای برنامه می‌پردازم. اما امشب جدا از این حس خاطره‌انگیز، برای من یک شب مهم و با شکوه است. اعضای ارکستر یک سورپرایز ویژه تدارک دیده‌اند.» وقتی صحبت‌های حافظ به اینجا رسید پدرام فریوسفی آهنگ «happy birth day» را نواخت که با تشویق و هیجان مخاطبان همراه شد؛ سپس حافظ ناظری به نمایندگی و با همراهی اعضای «ناگفته» دست گلی از نرگس را به استاد تقدیم کرد و بر شانه‌های پدرش بوسه زد و گفت: «کنار شما بودن برای من افتخار بزرگی است. استاد ناظری روح بی‌تکرار موسیقی ایران هستند و خلاقیت‌هایی که در موسیقی سنتی ایران ایجاد کردند با گذشت سالیان سال هنوز تکرار نشده است. ایشان آواز حماسی را که سال‌ها در موسیقی ایرانی فراموش شده بود دوباره به موسیقی برگرداندند و این میراث گرانبها را به جا گذاشتند. درک کم‌نظیر استاد از اشعار مولانا و فردوسی باعث شد تا با جسارت مثال‌زدنی این اشعار را با موسیقی ترکیب کنند و به بهترین شکل به مخاطب ارائه دهند. اخلاق درویشی و منش فروتنانه استاد ناظری او را از بسیاری متمایز کرده و مجموعه این خصوصیات از او یک اسطوره ساخته است

استاد ناظری در جواب ابراز محبت مخاطبانش گفت: «در سال‌های اخیر تولد اهمیتش را در قیاس با گذشته برایم از دست داده است. برخی از دوستانم از پیش به من گفتند که امشب کنسرتی را برگزار نکن و اجازه بده تا مراسمی را برایت تدارک ببینیم، در پاسخ آن عزیزان گفتم، بهترین هدیه برای من روی صحنه و با مردم بودن است. من حتی نمی‌خواهم ثانیه‌ای از وقت شما را به جز برای آواز خواندن و اجرای موسیقی بگیرم و صرف برگزاری مراسم تولد بکنم، اما باز هم از ارکستر متشکرم که لطف داشتند و من را سورپرایز کردند. از لطف بی‌پایان شما هم متشکرم.»

استاد در پاسخ به یکی از تماشاگران که با صدای بلند برای او آرزوی طول عمر کرد گفت: «من مدتی است که کوله بارم را بستم، آماده سفر هستم. ممنون که برای من آرزوی طول عمر می‌کنید، اما همه‌ی ما زودتر و دیرتر باید برویم و زیاد ماندن در این دنیا فایده خاصی هم ندارد. در این دنیا ما زمان کوتاهی خواهیم ماند در حالی که در جهان دیگری باید میلیون‌ها سال به سر ببریم.»

بعد از آن، قطعه پایانی کنسرت «بالاروم» شروع شد. در این قطعه شهریار نظری نوازنده «دف و بم باژ» و فرهاد صفری «زروان و کارنگ» دونوازی کردند.

بعد از آغاز سال نو، تور سوم «ناگفته» آغاز می‌شود. در این اجرا آتنا اشتیاقی نوازنده ویولن سل به دلیل سفر حضور نداشت و سالار غفاربجویی جایگزین او شد، همچنین شیوا سروش به عنوان خواننده سوپرانو یک، مهرناز شاه‌محمدی سوپرانو دو و الهه حیدری به عنوان خواننده متسو سوپرانو حضور داشتند.این کنسرت به تهیه‌کنندگی محید عبدی برگزار شد.
منبع: 
اختصاصي سایت موسيقي ما
تاریخ انتشار : جمعه 30 بهمن 1394 - 18:59

دیدگاه‌ها

شنبه 1 اسفند 1394 - 08:38

زنده باشند استاد ناظری نازنین و فرزند گرامی ایشان

شنبه 1 اسفند 1394 - 08:38

درود به استاد ناظری بی همتا

شنبه 1 اسفند 1394 - 08:38

درود بر استاد ناظری بزرگ

شنبه 1 اسفند 1394 - 08:38

شهرام ناظری بزرگ

شنبه 1 اسفند 1394 - 08:38

سایه شون برسرموسیقی ما مستدام .

یکشنبه 2 اسفند 1394 - 13:32

هزار درود بر استاد ناظری
سالهای سال سایه ایشون بر سر جامعه هنری مستدام باشه.

یکشنبه 2 اسفند 1394 - 18:18

من در شب دوم اجرا بودم.سالن کرج افتضاح ترین سالنی بود که تا حالا رفته بودم.
بلیطی که گرفته بودم در ردیف سوم بود و با وجود گران بودن بلیط تهیه کردم و دوست داشتم که هنرمندم رو از نزدیک ببینم.اما طراحی نامناسب صندلی ها ، وجود ی پروژکتور دقیقا جلوی استیج باعث عدم دید من و خیلی های دیگه بودند.
این اجرا 45 دقیقه تاخیر داشت که واقعا وقت زیادی رو ازمون گرفت.
سیستم های صوتی و آکوستیک بسیار بسیار بد بود،این سالن فقط به درد همایش میخوره.
قبل از اجرای قطعه بشنو از نی آقای غفاری و فریوسفی شروع به زدن دیت پاساکاگلیا هندل کردند و بعد قطعه اقای ناظری شروع شد!!واقعا خیلی دوست داشتم میتونستم بپرسم این قطعه چه ربطی به این موسیقی داشت؟!!
آخر برنامه هم مثلا جشن امضا بود!آقای حافظ ناظری روی آلبومشون که 100 هزار تومن فروخته میشد و هم چنین آلبوم داخل ایرانشون با بدترین خط امضا میکردند!به جای اینکه ی جایی رو برای عکس
رفتن درست کنن،همون وسط به جای عکس دو نفره مجبور به گرفتن عکس 10 نفره بودیم!
هنگام اجرای ناگفته ارکستر خیلی از ریتم میفتاد و اصلا شبیه البوم نبود.
وسط اجرا هم انقدر این مسوولین حراست رفت و آمد میکردند که اصلا تمرکزی برای دیدن موسیقی نداشتیم.
در کل به نظرم اصلا اجرای خوبی نبود.بیشتر از این توقع داشتم.

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود بوسه پسر بر شانه‌های پدر | موسیقی ما