موسیقی ما - «بابک جهانبخش» در میان روزهای شلوغ و پرکارش در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران روی صحنه رفت. کنسرت این خواننده در حالی با همت شرکت فرهنگی هنری «اکسیر نوین» به مدیریت «محمدرضا خانزاده» برگزار شد که او سرگرم تولید آلبوم جدیدش است. آلبومی که گفته می‌شود باید در اوایل سال 95 منتظرش باشیم و هنوز هیچ جزئیاتی از آن عنوان نشده است. البته در این بین کنسرت‌های بابک جهانبخش هم فروش خوبی دارد. همین مساله باعث شد تا اجرای دی‌ماه او تمدید شود و یک بار دیگر در شامگاه دوازدهم بهمن با مخاطبانش دیدار کند.

تغییر جای ساز درامز از وسط به سمت راست استیج حکایت از آن داشت که باید منتظر شروع اجرای بابک جهانبخش از سکوی تعبیه شده در وسط استیج باشیم که با نوارهای رنگی آبی تزئین شده بود. همین‌طور هم شد و پس از ورود نوازنده‌ها این خواننده با قطعه «پناهم بده» از همان نقطه، شب پرخاطره خود با دوستدارانش را آغاز کرد. تا پیش از آغاز برنامه خیلی‌ها اسامی قطعات آلبوم «مدار بی‌قراری» را فریاد می‌زدند اما انتخاب جهانبخش برای آغاز برنامه حکایت از یک کنداکتور متفاوت داشت. خود او هم پس از قطعه اول گفت:«این هم از آن قطعات قدیمی بود که درخواست کرده بودید. همه می‌گفتند که آهنگ‌ها تکراری شده‌اند و به همین دلیل به سراغ قطعات قدیمی رفتیم.» پخش ویدئوی قطعه «مدار بی‌قراری» از دومین قطعه کنسرت خبر داد و بابک جهانبخش برای اجرای این اثر به بالای همان سکوی روی استیج رفت که البته نورپردازی روی این بخش استیج کمی ضعف داشت. در این قطعه ملودی کار را «رضا تاجبخش» می‌نواخت و تکنوازی «مسعود همایونی» هم مکمل این قطعه بود. جهانبخش پس از این قطعه گفت:«انتخاب آهنگ‌ها برای کنسرت سخت است اما برخی قطعات مثل مدار بی‌قراری را نمی‌توان از لیست اجرا خارج کرد. زیرا هنوز خیلی‌ها هستند که این کار را دوست دارند.» قطعه بعدی یعنی «تو چشمای منی» انرژی سالن را مجددا بالا برد. تکنوازی این قطعه بر عهده «مهران فرشباف» بود و «جیم‌بی» نوازی او کمی سالن را ناآرام کرد! البته در بخش‌هایی از این کار هم با اسلپ‌های گیتار بیس «بابک ریاحی‌پور» دوئت جالبی داشت. بابک جهانبخش پس از این قطعه به یکی از اتفاقات خوب این روزهای موسیقی کشور اشاره و اعلام کرد:«این روزها حال موسیقی از سینما بهتر است و همین‌که کنسرت‌های موسیقی در بیلبوردها اجازه تبلیغات دارند، اتفاق خوبی است.» او پیش از قطعه چهارم هم گفت:«به قول فوتبالی‌ها ما خواننده‌ها دو 90 دقیقه داریم و امیدوارم روزی سالن‌های کنسرت آنقدر بزرگ باشد که بتوانیم سه یا چهار اجرا را در یک شب برگزار کنیم.»

سلیقه بابک جهانبخش اصولا بر کارهای اسلو و حسی منطبق است و به قول خودش اگر قرار بود به تنهایی کارها را انتخاب کند، فقط چنین آهنگ‌هایی را می‌خواند. به همین دلیل انتخاب بعدی او برای این بخش اجرا یک مدلی عاشقانه از قطعات «عذاب» و «دوست دارم» بود. در ادامه فضای احساسی و آرام حاکم بر سالن هم قطعه «دلتنگی» اجرا شد که سولوی ویولن «کسری خدیور» همراه این کار با استقبال حاضرین مواجه شد. پس از قطعات اکتیو «اکسیژن» و «صدای عشق»، «به کسی چه» اجرا شد. اثری که نسخه جدید آن با تنظیم مسعود همایونی چند روز قبل منتشر شد و از نیمه‌های آن به بعد و خصوصا در انتهایش با هم‌نوازی گیتار الکتریک و بیس، تا حد زیادی رنگ و بوی کارهای راک را داشت. سبک تنظیمی که جایش در کنسرت‌های جهانبخش خالی است زیرا نوازنده‌های ارکسترش توان نواختن کارهایی غیر از پاپ را دارند.

در بخش بعدی کنسرت باز هم بابک جهانبخش یک مدلی از قطعات «اعتراف»، «رویای شیرین» و «ایده آل» آماده کرده بود که شروع آن حسابی حاضرین را به وجد آورد. زیرا «بهنام حکیم» با بوزوکی و مهران فرشباف با کاخن یک اینترو اجرا کردند که ملودی آن کاملا تم عربی داشت پایان بخش آن هم با افزایش بسیار زیاد تمپو همراه بود. «برف» یکی دیگر از کارهای پرطرفدار جهانبخش بود که این خواننده درباره آن گفت:«زمانی که این آهنگ را می‌ساختم فکر نمی‌کردم اینقدر اتفاقات خوب برایش رخ دهد و اتفاقا آن زمان برف هم می‌بارید. البته امسال ما در زمستان باران هم ندیدیم!» حسن ختام کنسرت هم قطعه «من و بارون» بود. اثری که با اختلاف پرطرفدارترین اثر بابک جهانبخش محسوب می‌شود و این بار با شکل متفاوتی اجرا شد. پارت اول این کار با همراهی اعضای ارکستر بود اما برای بخش دوم آهنگ، جهانبخش پشت پیانو نشست و نواخت و «رضا تاجبخش از «بازم دلم گرفته تو این نم نم بارون» تا پایان کار را اجرا کرد.

بابک ریاحی‌پور(گیتاربیس و سرپرست ارکستر)، مسعود همایونی(گیتار الکتریک)، بهنام حکیم(بوزوکی و گیتار آکوستیک)، انوشیروان تقوی(کیبورد و بک وکال) و مهران فرشباف(پرکاشن) اعضای ارکستر به رهبری رضا تاجبخش(پیانو و کیبورد) بودند. دومین برادر از خانواده خسروی یعنی «ایلیار خسروی» هم از ارکستر بابک جهانبخش اخیرا جدا شده و در این برنامه نیما حمیدی جایگزین او در ساز درامز شده بود. ایجاد تغییر در سازبندی، نه اعضای ارکستر، یکی از نکاتی است که بابک جهانبخش می‌تواند برای کنسرت‌های خود لحاظ کند. ملودی و تنظیم‌های این خواننده به نوعی است که کشش و پتانسیل بهره‌گیری از سازهای بادی و سازهای متنوع زهی را دارد. اما او در چند اجرای اخیر خود از تعدادی ساز مشخص بهره برده و تغییری در این بخش نداشته است. مقوله سازبندی و حضور نوازنده‌های مهمان با مخاطبان و استایل‌های مختلف قطعا می‌تواند بر جذابیت بیشتر پرفورمنس ارکستر و تحولات محتوایی برنامه او تاثیرگذار باشد. البته در حال حاضر هم نوازندگان ثابت ارکستر نقش مهمی در پرفورمنس برنامه را برعهده دارند و همراهی چهره‌های مهمان در این قسمت، جذابیت برنامه را بیشتر خواهد کرد.

«پیام هوشمند»، «نفیسه روشن» و «کامران رسول‌زاده» مهمانان ویژه این کنسرت بودند که رسول‌زاده درباره اجرای بابک جهانبخش و ارکسترش به خبرنگار «موسیقی ما» گفت:«می‌توانم به جرأت بگویم که ارکستر بابک، در حال حاضر بهترین ارکستر ایران است و توانایی‌های فردی آنها روی استیج فوق‌العاده است. هارمونی‌هایی که رهبر ارکستر برای آنها می‌نویسد، هارمونی‌های جاافتاده‌ای است و مخاطبان بابک این فرم سازبندی و هارمونی رضا تاجبخش را دوست دارند که این مساله از واکنش‌های آنها مشخص است. بابک به لحاظ احساس، فوق العاده است و فنی می‌خواند. تمام انرژی خود را روی استیج می‌گذارد و این انرژی را مردم از او دریافت می‌کنند. کنسرتی که زود برای آدم تمام می‌شود یعنی خوب بوده و خوش گذشته که اجرای بابک هم همینطور است. تمام کسانی که در زمینه برگزاری کنسرت فعال هستند می‌دانند که شرکت «اکسیر نوین» در زمینه اجرایی چیزی کم نمی‌گذارد. نه اینکه چون این شرکت خودم هم هست چنین صحبتی را مطرح می‌کنم اما واقعیتی است که همه تایید می‌کنند. به لحاظ نور، طراحی صحنه و صدا همه چیز خوب است. تیم اجرایی صدا هم با بچه‌های اکسیر نوین هماهنگ هستند و کارشان را خوب بلد هستند. «آیدین سیمایی» هم کارگردان جلوه‌های ویژه است و کارهای او در عین سادگی، مدرن و تاثیرگذار است. می‌توانم بگویم اکسیرنوین نمونه کامل یک کنسرت‌گذاری حرفه‌ای است.»