موسیقی ما - شب گذشته میلاد درخشانی برای سومین بار در طول یک سال گذشته، کنسرت «اشارات نظر» را این‌بار در تالار ایوان شمس روی صحنه برد.

زمستان سال گذشته بود که میلاد درخشانی اولین کنسرتش در مسند خواننده را با تنها آلبوم باکلام‌اش «اشارات نظر» برگزار کرد. البته که این اولین حضورش روی صحنه نبود و از سال‌های دور تا به امروز بارها در قامت یک نوازنده تمام‌عیار درخشیده است. با کمی توجه به سیر کاری او می‌توان متوجه شد که میلاد نگاهی تجربه‌گرا و آزاد به موسیقی دارد و خوانندگی هم برای او یک تجربه موسیقایی دیگر است؛ از حضورش در کنسرت «رومی» به سرپرستی پدرام درخشانی و گروه خودش به نام «افشارستان» و در این میان پروژه‌هایی صرفا موسیقی ایرانی - آلبوم سرخوش - تا حضورش در قطعه «کنار مهتاب» که برای اولین‌بار به عنوان خواننده پاپ از صدایش در کنار زانیار خسروی رونمایی شد و بعد از آن هم آلبوم «اشارات نظر» که شروعی برای آلبوم‌های باکلام او شد. البته که در این سال‌ها توانست به واسطه نگاه تجربه‌گرایانه و رهانیدن خودش از قید و بندهای دست و پاگیر، طیف متفاوتی از مخاطب را جذب کند که همه آنها در یک نقطه اشتراک داشتند؛ آن هم شنیدن موسیقی درست و حسابی.

درخشانی در کنسرت 11 مهر ماه خود با چهره‌های جدیدی در کنسرت‌هایش مثل کیان ایرجی (نوازنده گیتار)، امیر محمدی (کلارینت و ساکسیفون)، بردیا امیری (درامز) و شایان ریاحی (پرکاشن) روی صحنه رفت که در این میان نیما رمضان (گیتار الکتریک)، آرش سعیدی (گیتار باس)، اشکان آبرون (کیبورد) و پدرام درخشانی (سنتور) چهره‌های آشنایی بودند که از اجرای سال گذشته با او همکاری می‌کردند و البته خود میلاد درخشانی که علاوه بر خوانندگی گیتار کلاسیک، الکتریک و عود هم نواخت. چهره‌های آشنایی برای مخاطب که حضورشان در کنسرت‌ها می‌تواند نوید شنیدن یک موسیقی درست را به مخاطب بدهد و لذت شنیدن موسیقی خوب را دو چندان کند.

در این برنامه، 12 قطعه اجرا شد و در واقع در کنار 9 قطعه آلبوم «اشارات نظر»، 3 قطعه دیگر هم روی صحنه رفت که دو تِرک از ساخته‌های پدرام درخشانی و با حضور او روی صحنه اجرا شد؛ یکی قطعه جدیدی از آلبوم «افشارستان 2» که به تازگی منتشر شده و با حضور اشکان آبرون و پدرام درخشانی اجرا شد و دیگری «بزم بی‌جانان» که برای اولین‌بار اجرا می‌شد؛ قطعه‌ای پرانرژی مثل تمام کارهای پدرام که در هم آمیختن ریتم‌ها، به ویژگی مهم آثارش تبدیل شده است. قطعه دیگر هم  سینگل ترک «چرا نگرید چشم» نام داشت که بر اساس شعری از مسعود  سعد سلمان ساخته شده است.

میلاد در ابتدا مثل اکثر خواننده‌های حتی باتجربه‌تر با کمی استرس در صدایش برنامه را شروع کرد و فوسه خوانی‌اش در نقطه اوج یکی از قطعات چندان شش دانگ نبود اما رفته‌رفته با تسلط و انرژی بیشتر توانست به عنوان خواننده برنامه را پیش ببرد و در میانه‌های کنسرت، بعد از اجرای یک قطعه دو صدایی به همراه کیان پورتراب، در تِرک پرانرژی «قفس» با شعری از فروغ فرخ‌زاد صدایش را به اوج برساند؛ تلاشی کاملا محسوس برای هر چه بهتر شدنش در خوانندگی که در کنسرت شب گذشته کاملا می‌شد آن را حس کرد. البته که نمی‌توان از حضور پررنگ آرش سعیدی در این قطعه گذشت. او در این کنسرت از یک‌سری افکت‌های متفاوت برای گیتار باس استفاده کرده بود که برای این قطعه از تکنولوژی جدیدی در دنیا بهره گرفته و با انگشتری که در دستش بود فرکانس‌ها را تغییر می‌داد و تولید صداهای عجیب و غریب می‌کرد. در واقع آرش با این تکنولوژی باس‌های سبک Dubstep (نوعی الکترونیک موزیک که از جنوب لندن آغاز شد و اواخر دهه نود با استایل‌های مختلفی مثل رِگه، بروکِن بیت، درام اند بیس و جانگل ترکیب شد و به شکل کنونی خود در آمد) را شبیه‌سازی و از افکت‌های این سبک استفاده کرده بود. در کنارش نیما رمضان با آن سبک الکتریک زدن تمام عیارش موسیقی را به اوج رسانید و چند ثانیه انتهایی هم حضور پدرام درخشانی مهر تاییدی بود بر تمام و کمال بودن این قطعه.

درخشانی در این اجرا برخی قطعات را با تنظیم‌های کاملا تازه‌ای نسبت به آلبوم اجرا کرد مثل ترانه محبوب «یارُم یارُم» با تنظیمی متفاوت که در نوع خود جالب توجه بود. قطعات «تو خداوند منی»، «اشارات نظر» و «یارُم یارُم» ترک‌‌هایی بودند که مردم بیشترین همراهی را با خواندن ترانه آن کردند و قطعه محبوب «اشارات نظر» بنا به درخواست مردم بار دیگر در انتهای کنسرت اجرا شد.

کنسرت «اشارات نظر» به تهیه کنندگی امیرحسین طباطبایی، طراحی گرافیکی علیرضا نبئی و مدیریت اجرایی رضا کریمی‌تبار برگزار شد که روز سه‌شنبه 14 مهر ماه در یک سانس دیگر و در همان ایوان شمس باز هم روی صحنه خواهد رفت.